We mochten de Switch 2 en zijn launch games uitproberen

Nintendo bespaart kosten noch moeite voor de bijna-lancering van de nieuwe Switch 2. In het prachtige Taets Art & Event Park van Amsterdam mochten wij en een hele kudde andere journalisten een halve dag doorbrengen met de console en zijn launch titels. Niets te vroeg moeten we zeggen, want binnen een dikke maand (5 juni om precies te zijn) is het al zover. Hoe ligt de console in de hand? Hoe speelt de nieuwe Mario Kart World? En is de Joy-Con in muismodus een revolutie of een gimmick? Verslag van een bewogen dag!

Groot, dun en stevig

Het event begon wat vreemd. Eens binnen werden we verwelkomd door zowat 70 klappende en joelende Nintendo-medewerkers. Alsof wij een applaus verdienen om hier gewoon te zijn. Zonder twijfel was dit om ons in de juiste sfeer te brengen, wat ook enigszins gelukt is, want we konden met moeite onze lach inhouden. Op deze cultus- waardige entree na was de organisatie echter top. De vele antwoorden op onze Switch 2-vragen waren er niet geweest zonder de immer behulpzame medewerkers die post hadden gevat bij zowat elk scherm. Hun hoofddoel was dan wel controleren dat ons beeldmateriaal volgens embargo was (altijd met de speler in beeld), maar die beperking nemen we er met plezier bij.

Dat gezegd zijnde mochten we op het event wel de Switch 2 in al zijn vormen ervaren en aanraken. Docked, in handheld, met of zonder pro-controller, in muismodus, met twee losse Joy-Cons… Elke presentatiestand had wel een nieuwe manier om te spelen. Wat valt ons op? Wel, dat de Switch 2 relatief licht en stevig aanvoelt ondanks dat deze aanzienlijk groter is dan de Switch 1. De afgeronde Joy-Con 2 liggen beter in de hand dan vroeger en de console blijft ook zeer dun voor de rekenkracht die aan boord is. Vergelijk dit met de sterke maar bulky SteamDeck en de Switch 2 heeft eerder de allure van een moderne tablet waar controllers aan hangen dan van de WiiU-tablet-evolutie die het oorspronkelijk was. Nieuwe USB-C poorten boven en onder maken het ook veel handiger om langdurig in handheld te blijven gebruiken. Wel verliest de Switch 2 wat van zijn charme door zo weinig kleur te gebruiken. Enkel rond de sticks vind je nu nog het typische rood en blauw. Al de rest is mat zwart. Het eerste bewijs – naast de lanceerprijs van €470 dan – dat Nintendo stilletjes wegpivoteert van zijn speelgoed voor jonge kinderen-imago.

Docked konden we aan de Switch 2 niet komen maar we konden het wel zien. Ook hier blijft het wel binnen de bulk die we van de eerste Switch gewoon zijn, maar dan met afgeronde hoeken. Het is misschien ietsje dikker waar de kabels uitkomen, maar dat zal het zowat zijn.

De Joy-Con 2 blijven een hyperdens staaltje technologie. Ze liggen nu iets beter in de volwassen hand gezien de groei en langere L- en R-knoppen, maar voor de grote lijnen blijven dit dezelfde Joy-Cons die we al kennen. De joysticks zijn dus nog steeds wat aan de korte kant en de vrees voor slijtage en drift blijft ook hier als een zwaard van Damocles boven hangen. Gloednieuw is het feit dat de Joy-Cons nu met magneten vasthangen aan de console, deels mogelijks dankzij de nu metalen SL- en SR-knoppen. We kunnen bevestigen dat deze hechting heel stevig is. Tenzij je ze wil losmaken, gaat dit niet per ongeluk mid-game gebeuren. Ze losmaken is wel heel eenvoudig, de licht verhulde knop achteraan de controllers breken tegelijk magnetisch contact en duwen deze uit de sleuf. Terug insteken is slechts een kwestie van mikken.

Wat we niet konden testen, is de steunpoot. Het ontwerp leent wel van de Switch OLED maar met minder plastiek. Gezien het gewicht van de Switch 2 niet drastisch is toegenomen, zou dit ruim voldoende moeten zijn. Daarnaast konden we ook maar moeilijk het LCD-scherm evalueren. De testruimte was een schaarsverlichte loods, wat natuurlijk de ideale kijkomstandigheden zijn voor dit type scherm. Hoe het presteert in volle zon en of dit het gemis van een OLED-scherm doet vergeten, moeten we jullie dus schuldig blijven. De levensduur van de batterij konden we evenmin waarnemen; we mochten nooit meer dan 15 minuten aan een station spelen.

Mario Kart World

Tijd voor de games! Eerste op het menu, de grote naam en launchtitel voor 5 juni: Mario Kart World. Veel ‘world’ hebben we nog niet gezien weliswaar. Elk station bood een vooraf gekozen race aan. Ook motorklasse stond vast op 100cc, net zoals de drive assist die verplicht aan bleef. Losstaand daarvan voelt en speel het als een rasechte Mario Kart. De grote nieuwigheid, 24 spelers tegelijk in een race, kwam ook mooi tot zijn recht in de nieuwe knock-out modus. Hier vallen spelers elke ronde af tot er maar één overblijft, wat zich niet alleen goed leent tot de grotere speelgroepen maar ook tot spannende races. Verder noteren we de mooie omgevingen die bij elke ronde van een circuit ook veranderen, zij het in vorm of functie. Het maakt de races wat moeilijker te leren, maar biedt dan ook in typical Mario Kart-fashion een nieuw onvoorspelbaar element om de races pittig te houden.
Raak: Er zijn heel veel nieuwe kostuums voor de talrijke speelbare personages en deze kunnen mid-race ook wisselen met nieuwe powerups in de vorm van foodbags.
Braak: Het snelheidsgevoel dat uitbleef en merkbaar vloekt met de bredere circuits nu er meer volk op de baan is.

Donkey Kong Bananza

Voor de nieuwe Donkey Kong – en laten we eerlijk zijn, de eerste grote unieke titel van de Switch 2 – moesten we toch 20 minuten aanschuiven. Bewijs dat we lang niet de enige zijn die naar deze game uitkeken. We kunnen meteen geruststellen: de main mechanic – het hele terrein naar de frut kunnen slaan en zo zelf je pad maken – werkt uitstekend. De hit-effecten zijn geweldig en het leveldesign laat je volledig vrij in hoe jij het wil aanpakken, op selecte momenten na. Enkel de camera, die als je onder de grond bent letterlijk door de muren kijkt, is nog wat huiveringwekkend in een Nintendo-game. Het is echter nodig, want als Bananza je niet stopt met bedrock of andere barrières, heb je in een oogopslag een heus tunnelnetwerk gegraven. Verder is het spel een collectatlon zoals weleer. Tonnen goud, speciale munten, bananen en bananzium om je elk level tot op de pixel te doen omploegen. En het werkt ook gewoon. Mechanisch is Bananza dus een verfrissende en unieke titel. Visueel moet het zich wel nog onderscheiden, vinden we. Wat we mochten spelen, had nog bijzonder veel weg van een Mario Odyssey-wereld. Niet dat het er slecht uitziet, maar het doet ons eerdere hunkeren naar nieuws over de volgende avonturen van de besnorde loodgieter dan naar de nostalgie van Donkey Kong 64.
Raak: De vrije verkenning en bijhorende hit’effects.
Braak: De camera.

Metroid Prime 4: Beyond – Switch 2 edition

Metroid Prime 4 komt nog uit op Switch 1, maar met een digitale upgrade biedt de Switch 2-versie zijn eigen nieuwigheden. Eerst en vooral kan het in dock draaien aan 60FPS 1140p maar ook aan 1080p 120 FPS, de instelling waarop we speelden. Daarnaast heb je ook toegang tot de meest opmerkelijke nieuwe feature van de Joy-Con 2: muismodus. Kantel een controller op z’n zij en het wordt een functionele computermuis, al laat de ergonomie wat te wensen over bij langdurig gebruik. Natuurlijk geen beter genre om dit te gebruiken dan in een FPS, wat Metroid Prime 4 voor een groot deel was in deze demo. Laten we er geen doekjes om winden: het werkt uitstekend. De respons en nauwkeurigheid zit goed, zeker aan 120 FPS, en ook op je been of ander niet vlak oppervlak is het een meerwaarde. Het is echt puur de ergonomie die tegensteekt. Op de knoppen van de controller duwen terwijl die op zijn zij staat is krampinducerend en het dunne profiel zet veel druk op je palm. We zien dan ook veel mensen ofwel een gewone muis aansluiten als dat zou kunnen, of accessoiremakers een houdertje op de markt brengen om dit probleem op te lossen. Desalniettemin zijn de essentials van een Metroid Prime aanwezig in de 4 en is het zeker en vast uitkijken naar de full game. Gezien dit nooit naar pc zal komen, is een upgrade naar de Switch 2-versie voor de muismodus een absolute must zijn.
Raak: De controls aan 120 FPS.
Braak: De demo focuste heel hard op combat, dus we hebben niet van het metroidvania-aspect kunnen proeven.

Kirby and the Forgotten Land + Star Crossed World – Switch 2 edition

Mooier en met extra content, dat is wat de Switch 2 biedt voor die andere geliefkoosde mascotte, Kirby. Hierdoor kost de upgrade wel €20 in plaats van de gebruikelijk €10. Concullega Robby (Bitkroeg, BloodyGoodReviews, n.v.d.r.) is grote fan van de titel en zag het al meteen zitten om het opnieuw te spelen hiermee. De levels van de DLC bezoeken de originele op een slimme manier. Nieuwe paden vormen zich met de sterren die het land treffen, waardoor ook nieuwe vijanden en vooral power-ups je pad kruisen. Hoeveel content je voor de prijs krijgt, zal dan ook de doorslaggevende factor zijn; de uitvoering is haast even perfect als voor het origineel.
Raak: De zichtafstand is veel groter door de verbeterde rekenkracht van de Switch 2. Braak: (Nog) geen gebruik van de nieuwe hardwarefuncties.

Nintendo Switch 2 Welcome Tour

Schattig, leuk en informatief. Je leert met de Welcome Tour niet enkel de console kennen, maar ook alle ontwikkelingsverhalen en obscure details van de tech die onderdak vindt in de Switch 2. Fun en feiten zijn perfect in balans, gelijkaardig aan hoe de Nintendo Labo-games het destijds deden. De talrijke minigames zijn een verfrissende afwisseling en showcasen uitstekend de mogelijkheden van de console. Geen mulitplayer helaas, maar je kan elkaar eenvoudig uitdagen met de ingebouwde scoreborden. Een fun tussendoortje of ontdekking zoals Wii Sports dat was voor de Wii. Waarom dit €10 zal kosten en niet standaard bij de console wordt geleverd, is ons nog steeds een raadsel.
Raak: Het educatieve luik.
Braak: Niet gratis inbegrepen.

Drag x Drive

De nieuwe first party IP. In een notendop, 3-tegen-3 basketbal in rolstoel. Het idee is om de muismodus van de Joy-Con 2 in de verf te zetten en tegelijk wat door te breken in de grote en lucratieve (e-)sportmarkt. We gaan eerlijk zijn: het laat zich spelen, maar leuk is nog net iets te sterk verwoord. De nieuwigheid in besturing vertaalt zich maar matig naar een sportspel met een hoge skill ceiling waar Nintendo op mikt. Je hebt veel plaats nodig, er zijn veel onnauwkeurigheden in het heetst van de strijd en het speelcomfort in lange sessies laat te wensen over. De vormgeving is al even teleurstellend. Alles vindt plaats in een grauwe, lege loods en zowel het speelveld als de personages hebben de uitstraling van een dode mossel. Een schril contrast met concurrent/streefdoel Rocket League en al zeker met de gelijkaardige Switch 1-launchtitel A.R.M.S. Onze demowedstrijd werd dan ook snel 6 mensen die als kippen zonder kop rondreden voor wat eeuwen leek te duren en waar slechts 4 doelpunten vielen. Leuk voor één keer maar anders niet meer dan een techdemo voor een functie die betere applicaties heeft. Had in deze hoedanigheid perfect een minigame kunnen zijn voor de Welcome Tour.
Raak: Unieke sportgame met prominente vertegenwoordiging voor G-sport.
Braak: De haast deprimerende vormgeving.

Al de ports

De Switch 2 is natuurlijk veel meer dan een Nintendo-titelsmachine. Tal van ontwikkelaars en uitgevers zien hierin hun kans om eindelijk succesvolle titels over te brengen naar de best verkochte consolelijn sinds de PS2. Want dat kon niet met de bescheiden rekenkracht van de eerste Switch, ook al bewezen huzarenstukken zoals the Witcher 3 Switch Edition wel dat hier een markt voor bestond. Op het appel voor dit event (en op de launch): Cyberpunk, Hades 2, Hogwarts Legacy, Bravely Default Flying Fairy HD, Street Fighter 6, Civilization VII en Yakuza 0. De vraag van één miljoen blijft wel dezelfde: is de markt van gamers die koste wat kost draagbaar 5 jaar oude titels willen spelen maar niet voor een SteamDeck zijn gegaan, groot genoeg? Want opvallend genoeg staan tussen die 3rd party-titels geen heruitgaven van recente games, zelfs geen low specs kaskrakers zoals Metaphor: ReFantazio of Prince of Persia: Lost Crown.

We hebben van deze stapel Cyberpunk 2077 getest, vooral ook om na te gaan of de kwalijke reputatie van de PS4/Xbox One-versies hier geen overstap maakt. Ter info, deze versies waren zo slecht geoptimaliseerd dat ze uiteindelijk van de digitale winkels werden verwijderd en spelers een volledige terugbetaling kregen. We kunnen op de Switch 2 gelukkig geruststellen: het draait. Niet aan 120 FPS zoals Metroid, maar het volledig spel en zijn DLC zijn volledig speelbaar, ook met de muismodus. De wat onstabiele 40FPS en het zwaar gebruik van motion blur neem je er dan bij. Het is niet de ideale ervaring uiteraard, maar wie enkel op Switch games speelt, hoeft nu niet meer te vrezen om iets anders dan Nintendo-spellen te spelen.

Wat hebben we niet kunnen spelen?

Door tijdsgebrek? Mario Party Jamboree + Jamboree TV en Breath of the Wild met de companion app. Van dat eerste vertellen de ganggeluiden ons dat de nieuwe minigames goed gebruik maken van de nieuwe Joy-Cons, maar dat je wel echt fan moet zijn om de upgrade te rechtvaardigen. Het zal je misschien niet per se een Switch 2 doen kopen, maar het is een leuke meerwaarde als je de base game nog niet had.

Breath of the Wild zag er mooier uit maar de companion app blijft toch maar een magere troost. De speciaal gemaakte stand kon ons nog niet verleiden tot een testje, laat staan dat je hiervoor thuis met twee toestellen wil jongleren. Wellicht een excuus voor sommigen om hun favoriete Zelda opnieuw te spelen, maar weinig soeps om €10 voor te leggen bij launch.

Omdat ze er nog niet waren? Duskbloods en Silksong. We hadden ze ook graag in handen genomen, maar de voorbije trailers op de achtergrond tonen, is al wat we kregen. Duskbloods is pas voor 2026 dus dat begrijpen we. Silksong is echter voor dit jaar volgens de planning, dus hopelijk krijgen we snel bewijs hiervoor.

Omdat het minder belangrijk was? Gamecube-modus stond uitgestald met Wind Waker maar hebben we uiteindelijk niet gespeeld. Het komt sowieso meegeleverd met het abonnement dat je nodig hebt voor Mario Kart World, dus dan kan iedereen voor zichzelf uitmaken of het handiger is dan de originelen weer boven te halen. Ook Split Fiction hebben we laten staan, omdat onze review hiervan nog relatief jong is.

€470 waard?

Al bij al dus een positieve ervaring. De Switch 2 voelt aan als een natuurlijke evolutie van zijn voorganger en boet met zijn verbeterde rekenkracht niet in aan ergonomie of draagbaarheid. Tegelijk zetten de nieuwe Joy-Con 2-snufjes de deur op een kier voor unieke spelervaringen, iets waar Nintendo steeds pionier in blijft. De prijs blijft wat aan de hoge kant, en ook de prijsstijging voor spellen is aanzienlijk, maar dat zal ieder voor zich moeten uitmaken. De gamecatalogus is waar we nog het meest op onze honger blijven zitten. Ja, de launch titels zien er geweldig uit en draaien uitstekend, maar toch kunnen we ons niet ontdoen van het feit dat deze Switch 2 een geheim ingrediënt, een X-factor, mist. Drag x Drive is niet voldoende als nieuwe IP en het gebrek aan Mario, Zelda, Pokémon of andere tenoren uit de rijkgevulde Nintendo line-up maken het toch wat minder speciaal dan vroeger. De tijd zal uitwijzen of dit nog verrassingen zijn voor de nabije toekomst, of we nog jaren geduld zullen moeten hebben.

En uiteraard was er een goodiebag…

Tot binnenkort voor meer Switch 2-nieuws en -coverage!

Geïnteresseerd in recent uitgekomen games?

Claire Obscur verbaast vriend en vijand met zijn perfectie en toont eigenhandig hoe je JRPG’s echt moet maken.

Xenoblade Chronicles X: Definitive Edition heeft veel meer verbeteringen dan verwacht.

The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered is een zeer getrouwe heruitgave van het gelauwerde origineel.

Pax Augusta is een heel klassieke en best moeilijke city builder met een paar moderne trekjes.

Indiana Jones and the Great Circle is eindelijk op PS5 beschikbaar en blijft een grote aanrader.