Indiana Jones and the Great Circle review: archeologische detective

Indy is terug in Indiana Jones and the Great Circle. Het brengt first person archeologie en puzzels tijdens de Tweede Wereldoorlog samen met avontuur en gevechten. Het neemt je mee naar verschillende plekken in de wereld terwijl je een groot mysterie uitpluist. Deze Indy is in topvorm, weet van wanten en geeft tekst en uitleg wanneer je interessante dingen vindt. Je puzzelt je een weg door het verleden, terwijl je vijanden verschalkt. Een must voor Indiana Jones-fans en geschiedenisnerds, maar ook voor Hitman- en puzzelliefhebbers.

Reis rond de wereld

Het spel speelt zich af tussen de tijd van de eerste Indy-film Raiders of the Lost Ark (1936) en de derde film The Last Crusade (1938). Dankzij een combinatie van historische feiten, een zweem samenzweerderigheid en een hint van het bovennatuurlijke past dit verhaal prima tussen die films. Starten doe je in Connecticut, in Marshall College waar Indiana professor is. De diefstal van een recent opgegraven kattenmummie in Siwa, Egypte, roept veel vragen op. Waarom zou iemand die willen stelen? Het medaillon van de dief wijst op het het Vaticaan. Al snel zijn we op weg naar Italië, maar niet zonder de iconische hoed en zweep. In het Vaticaan leer je Gina kennen, een Italiaanse reporter. Zij is op zoek naar haar zus, en dat heeft iets te maken met Indiana’s verloren kat, en nazi’s. Nogal onwillig besluiten ze elkaar te helpen, want twee paar ogen zien meer dan één. Het mysterie houdt Indy niet in het Vaticaan. De reis gaat richting Gizeh, met de piramiden en de sfinx, en later nog verder in de wereld.

Gina is zeker geen damsel in distress, ze weet zich goed uit de voeten te maken met het openbreken van sloten en weet wanneer ze moet verdwijnen om niet opgemerkt te worden. Net als Indy kan ook zij zich met verschillende outfits uitrusten om zo gemakkelijker door vijandig terrein te komen. En de grote vijand, dat is de nazi Voss, een Duitse archeloog die de macht van the Great Circle voor zichzelf wil. Deze vijand komt duidelijk in beeld en voldoet perfect aan het plaatje: slim, gevaarlijk en gewapend met retoriek. Het spel schuwt machtsspelletjes en grote ego’s niet en die worden ook uitgespeeld. Voss’ plannen dwarsbomen is dan ook aan de orde. Dit kan Indy niet alleen maar hij kent steeds wel iemand die hem kan helpen om toegang te krijgen tot locaties.

Prachtige locaties

In Indiana Jones and the Great Circle zijn er verschillende locaties die er niet alleen prachtig gedetaileerd uitzien, maar je vindt er ook telkens opgravingen, standbeelden, foto’s van oude opgravingen en hints naar oude beschavingen. Op die manier kom je ook notities en foto’s tegen, die vaak tot een side quest leiden. Wanneer je deze volgt, kom je op andere plekken die je anders misschien niet zou gezien hebben. Elke ruimte lijkt met zorg ingericht. Vooral over de historische relevantie van schilderijen en standbeelden is duidelijk nagedacht. Indy zelf maakt regelmatig opmerkingen over bepaalde historische feiten, die de ruimtes zo tot leven brengen. Je trouwe camera dient ertoe hiervan foto’s te maken, waarna Indy wat extra uitleg geeft over wat je fotografeert.

Je gebruikt de camera namelijk veel. Er komt bovenaan links een icoontje dat aangeeft dat er iets te fotograferen valt, gaande van gebouwen over kunst tot personen. Daarvoor krijg je vervolgens avonturenpunten die je kunt gebruiken om nieuwe dingen te leren. Het bezichtigen van de locaties gaat gepaard met je verschuilen en sluipen door locaties met tegenstanders, het openen van shortcut-deuren en met je zweep over gaten springen of op muren klimmen. Je kunt Hitman-gewijs per locatie enkele outfits vinden (je ontkleedt dus geen tegenstanders) waarmee je nieuwe plekken kunt bereiken en minder opvalt. Er zijn telkens meerdere routes die je kunt volgen om een locatie te bereiken, en deze zijn slechts heel lichtjes met soms wat witte verf aangeduid. Zo voelt het ontdekken erg organisch. En af en toe geeft het je prachtige vistas waarvoor je even moet stoppen en genieten!

Is dit de Indy die we kennen?

Is deze Indiana Jones wel die van de films? Ja en neen. Het is duidelijk dat er veel tijd en moeite is gestoken in het overbrengen van acteur Harrison Ford in de gamewereld als Indy. En hij lijkt er ook echt op, met dezelfde trekken en gedragingen. Stemacteur Troy Baker doet ook een fantastische job in het vertolken. De stemkleur maar ook het ritme passen enorm goed. Daarnaast zijn ook de cutscenes zo vormgegeven dat ze heel erg doen denken aan de films. Dat en sommige karakters die voor een komische inslag moeten zorgen, doen heel erg denken aan sommige personages uit de films. Indiana Jones and the Great Circle, de film en het spel in één pakket.

Het plaatje past, zoveel is duidelijk. Daardoor heb je als speler vaak eerder het gevoel dat je een film aan het spelen bent, en dat is niet slecht. Omdat dit wordt aangedreven door de cutscenes kan de tijd die je zelf spendeert aan onderzoeken soms wat traag en stil lijken. Dit komt ook doordat je in 1e persoon speelt en enkel in 3e persoon wanneer je aan je zweep hangt om ergens over te raken of op te klimmen. Dit is zeker geen slechte keuze geweest, want op deze manier is het puzzelen en onderzoeken iets wat je zelf doet. Maar het onderbreekt het filmgevoel en zet het zelf ontdekken en het eigenlijke verhaal soms wat tegenover elkaar. Uiteindelijk voelen het spelaspect en het filmaspect als één geheel, en komt Indy’s persoonlijkheid voldoende tot zijn recht.

Vuisten hoog!

Vechten gaat vooral met de vuisten, of als je kunt, neem je iets wat je rond vindt slingeren om een paar goeie slagen te verkopen. Deze voorwerpen zijn overal te vinden, en in verschillende vormen, groottes en sterktes. Ze breken namelijk na een aantal slagen. Dit wordt telkens rechtsonder in beeld weergegeven, zodat je weet hoeveel slagen er nog zijn voor je slaginstrument breekt. Met de vuisten krijg je zowel rechts als links een aparte knop, dus kun je een echte bokspartij houden. Het is ook mogelijk geweren te gebruiken en tegenstanders neer te schieten, maar dit is eerder de uitzondering. Schieten is een noodoplossing wanneer je een geweer vindt, maar meestal wil je niet luid maar geniepig gaan.

Dit houdt ook in dat je kunt blokken, en als je dit op het juiste moment doet en vervolgens een slag terug doet, krijgt de tegenstander een grotere opdoffer en is hij even beduusd. Als je ver genoeg van de tegenstander bent, kun je met de zweep ook wapens uit de hand slaan of een melee wapen naar hun hoofd gooien. Er is ook een upgrade waardoor je een niet al te sterke tegenstander met de zweep om de voeten tegen de grond kan werken. Het vuistvechten gaat snel en hard. De tegenstanders komen vaak heel dichtbij, en Indy’s slagen swingen de camera heen en weer. Dit maakt het vechten meteen heel persoonlijk en daardoor anders dan in andere spellen. Afleiden kan door flessen of andere voorwerpen te gooien om zo potentiële gevechten te vermijden.

Puzzels uit het verleden

Een groot deel van het spel gaat over het grotere mysterie en kleinere puzzels. Dat zijn puzzels zoals het verschuiven van spiegels om licht op bepaalde plekken te doen schijnen. Maar ook het verschuiven van standbeelden, volgen van notities en openbreken van muren. Kleinere puzzels behoren tot het ‘fieldwork’ zoals de sidequests heten, en daar zitten af en toe wel originele dingen tussen. Zo kan je volledig optioneel een puzzelbox van een mini Sint-Pietersbasiliek in het Vaticaan vinden, wat er niet alleen schattig uitziet, maar ook leuk is om op te lossen. Tussendoor zijn er ook kleinere puzzels. Dan hoor je mensen babbelen over een zakhorloge dat ze verloren hebben, of dat ze graag een croissantje zouden hebben. Dit is geen fieldwork, maar gewoon dingen die je kunt oplossen als je wil.

De moeilijkheidsgraad van de puzzels in het hoofdavontuur is niet hoog. De meeste puzzels zijn vrij duidelijk, sommige vragen wat denkwerk maar zelden weet je niet wat te doen. Sommige puzzels in Fieldwork kunnen wat moeilijker zijn, maar ook daar is het vaak van het ene interactiepunt naar het andere en wat uitproberen. Het gevoel van het oplossen is echter wel goed, omdat er steeds dingen bewegen, nieuwe gangen openen of geheime deuren tevoorschijn komen. Wanneer je toch vast raakt te zitten, kun je met de camera een hint vragen. Dit doe je gewoon door een foto te nemen, en Indy zal wat opmerken zodat je verder raakt. Doordat de puzzels gevarieerd genoeg zijn, en steeds goed verwerkt in de omgeving, blijft het leuk om ze te vinden in de wereld. Al die informatie schrijf je in je notitieboek, dat in Indy’s tas gaat waarin ook de outfits en eten te vinden zijn.

Volg je neus – via je notitieboek

Indiana’s notitieboek is niet enkel mooi, maar ook heel bruikbaar. Alle notities en kaarten die je vindt gaan erin, nieuwe mysteries en Fieldwork ook. Als hoofdtaak vind je steeds het avontuur. Die ‘quests’ staan links, die informatie en notities kun je rechts vinden. In het boek zelf zie je die informatie dan verschijnen. Dat zijn tekeningen, de artikels maar ook foto’s die je zelf maakt. Het wordt dus uiteindelijk best een gevuld geheel waar je doorheen kunt bladeren. Daarnaast is er ook een menu met boeken, waarin in een lijst met boeken te vinden is die je doorheen het spel kunt vinden. Die dienen dan voor nieuwe skills of om dingen te verbeteren zoals hoeveel extra stamina vruchten eten terugbrengt. Om deze skills te krijgen gebruik je de avonturenpunten die je verzameld hebt door mysteries te ontrafelen, fieldwork te doen en het hoofdavontuur verder te spelen. Maar ook kleine dingen zoals de taakjes van babbelende omstanders zorgen voor punten, net als foto’s maken.

Genoeg mogelijkheden dus om punten te krijgen. Het goede is dat dit alles zonder veel aanwijzingen gebeurt. Je kunt altijd de kaart openen, en dan krijg je een teken te zien zodat je weet welke richting je uit moet. Maar van zodra je de kaart wegsteekt, is dit verdwenen. Op die manier kun je vrij verkennen en je neus achterna, zonder dat je een wegmarkering volgt. Als je wilt, kun je per level boekjes kopen die je de locaties van verzamelobjecten tonen op de kaart. Enkele te verzamelen dingen zijn medicatieflesjes en relicten. De notities, brieven en berichten nalezen is dan ook belangrijk zodat je volledig zelf mysteries kunt oplossen. De achterkant van brieven lezen is daarbij uiterst belangrijk, neem het van ons aan! Uiteindelijk resulteert dit zoekwerk in een goed gevuld notitieboek met tekeningen en afbeeldingen die je kunt terugkijken. Het is ook altijd mogelijk om naar locaties terug te gaan en onopgeloste zaken te achterhalen.

Besluit

Indiana Jones and the Great Circle is een ander spel dan we gewoon zijn. Het brengt elementen zoals social stealth samen met tombes raiden en puzzelen, terwijl het vooral een avonturenspel is. Het scherm focust op de wereld en dat gecombineerd met 1st person-perspectief brengt het spel heel dichtbij de speler. Er zijn problemen zoals het gebabbel van de extra personages dat zich te snel herhaalt en soms te vaak te snel komt. Of dat je bij het oprapen van vijanden om ze te verbergen soms door de muur gaat. Soms staan NPC’s naar een muur te kijken, of gaan ze moeilijk aan de kant, gedragen ze zich ietwat raar en onnatuurlijk. Ook niet onbelangrijk: je hebt een stevige pc nodig om het echt goed te kunnen spelen. Maar dit zijn uiteindelijk geen grote dingen, die weinig tot geen impact hebben op het speelplezier.

Het spel met zijn grote en kleine mysteries blijft je terug in het verhaal zuigen omdat je graag wil weten wat er aan de hand is. Omdat het zulke mooie locaties zijn, en de karakters op de locaties ook echt de taal spreken en niet Engels met een accent (tenzij ze Engels spreken uiteraard), voel je je erg ondergedompeld in het verhaal. Door de muziek en de geluidseffecten, alsook het excellente stemwerk, brengt het je een Indiana Jones-film in het lang en breed. Dat dit af en toe wat traagheid in het verhaal met zich meebrengt, moet je er wel bijnemen. Wanneer je enkel het hoofdverhaal doet, heb je het uitgespeeld in 15 uur, maar de extra inhoud verdubbelt de tijd tot een 33 uur. Voor 74,99 euro krijg je een afgewerkt geheel, met een atmosferische Indiana Jones-filmgevoelstrik errond.

Indiana Jones and the Great Circle kopen? Hier vind je de Xbox versie op Bol.com

We ontvangen een kleine commissie als je iets koopt via onze partnerlinks.

Wil je meer lezen over games? Klik gerust verder!

• 11 cadeautips voor de onbesliste (board)gamers
• Stars in the Trash review: korte, speelbare kattenanimatiefilm
• Ravenswatch review: MOBA trainingscenter
• Necro Story review: atypische monster collector met een flinke dosis humor
• Unknown 9: Awakening review – lineair tijdverdrijf