Pax Augusta review: klassieke maar soms toch moderne city builder

Pax Augusta is niet enkel de benaming voor de grotendeels vredevolle buitenlandse politiek en de daaropvolgende verdere interne ontwikkeling van het Romeinse Rijk die keizer Augustus tijdens zijn bewind probeerde te voeren, maar ook voor een nieuwe city builder. Deze is indrukwekkend genoeg van de hand van slechts één ontwikkelaar, Roger Gassmann. Wij hebben meerdere Caesars achter de kiezen en kijken ook uit naar (hopelijk) Anno 117. Kan Pax Augusta dan iets nieuw bieden? Is het de moeite om een forum, badhuizen, villa’s, insula’s, theaters en nog andere gebouwen neer te poten?

Old school

In Pax Augusta bouw je niet aan de Eeuwige Stad zelf, maar eerder aan kleinere kolonies of nederzettingen in het Romeinse Rijk. Je hebt naast de tutorial nog drie speelmodussen. Je kan bijvoorbeeld gaan voor het verhaal, waar je als jonge eques carrière moet maken door kolonies te stichten en zo je persoonlijke rijkdom en reputatie kan vergroten. Daarnaast heb je de carrièremodus, waar je gewoon kan beginnen bouwen zonder plot, maar wel met alle andere elementen van het spel. Voor wie de andere modussen te moeilijk zijn of wie gewoon heel chill een mooie stad (of een gedrocht) wil bouwen, is er ten slotte de sandbox mode, waarin je oneindig veel geld en grondstoffen hebt en je dus je creativiteit helemaal kan botvieren.

Op het eerste gezicht is Pax Augusta duidelijk geïnspireerd door en een liefdesbrief aan de vroegere Caesars. Als city builder is de basis dan ook niet verrassend en voelt deze ook heel old school (en zelfs voor nieuwkomers nogal overweldigend) aan. Je bouwt wegen, huizen, watervoorzieningen, markten, administratieve gebouwen en nog veel meer. Je grondgebied is een groot rooster en de gebouwen kunnen dus niet vrij geplaatst of gedraaid worden. Alles moet immers in het rooster passen en kan enkel per 90 graden gedraaid worden en je kan je werkgebied niet uitbreiden. Plannen is dus een must. Je zal immers een aantal gebouwen blijven nodig hebben of zelfs moeten uitbreiden. Andere gebouwen kan je dan later weer vervangen. Hoeveel plaats geef je aan het forum? Bouw je na een tijdje betere huizen op de plaats van de oude basishuisjes? Waar plaats je je industrie en je markten? Gewone huizen hebben nog niet zoveel voorzieningen nodig, maar latere (en grotere en betere) woonplaatsen moeten meer in de buurt hebben. Je verzamelt uiteraard ook je grondstoffen zoals hout, voedsel, klei of marmer, verwerkt ze en verkoopt of gebruikt ze dan. Met het overschot van je grondstoffen of geld voer je handel met naburige steden op een wereldkaart.  

Pax Augusta is niet eenvoudig

Je moet heel wat leren als je Pax Augusta wil spelen. Zo kan je niet zomaar alle gebouwen overal plaatsen. Een aantal zijn in het begin trouwens niet beschikbaar. Je moet eerst bijvoorbeeld je persoonlijke reputatie en rijkdom verhogen om verder op de cursus honorum (de klassieke loopbaan voor Romeinse politici) te raken, en dit unlockt nieuwe gebouwen om te gebruiken. Je hebt ook nog scriptoria nodig om bepaalde soorten gebouwen te kunnen zetten (bijvoorbeeld om met andere steden handel te kunnen drijven), maar hoe meer je er hebt, hoe meer corruptie er komt. Hoe dichter bij het stadsaltaar, hoe minder corruptie, maar je kan natuurlijk niet alles vlakbij het altaar bouwen. Corruptie kost je dan niet enkel geld, maar ook bijvoorbeeld een minder efficiënt productieproces van je grondstoffen. Zeker in het begin kan het zijn dat je een paar keer zal moeten herbeginnen omdat je zonder geld komt te zitten. Waar je in sommige andere city builders zonder kopzorgen op voorhand extra gebouwen of wegen kan plaatsen, zorgt dat hier eerder voor een financiële put waar je niet meer uitraakt. En dan komen nog de regels voor bijvoorbeeld handel, entertainment en religie, waardoor je zeker in het begin soms de handen in het haar zal hebben. Je ziet het, Pax Augusta is best ingewikkeld, zeker als je geen veteraan in het genre bent.

De al best hoge moeilijkheidsgraad in het begin wordt nog wat verhoogd door een paar irritante elementen. Zo heb je steeds maar één save file. Hierdoor is alles permanent en kan je minder experimenteren. De grootste frustratie zit echter in de UI, die best wat moderner had gemogen. Je hebt geen mouse-over popups met uitleg bij je geplaatste gebouwen, noch bij de gebouwen in je bouwlijst. Je moet sowieso zelf weten wat alles doet. Ook krijg je icoontjes om te zeggen waarom je een bepaald gebouw niet kan plaatsen in plaats van een regeltje tekst. Het probleem is dat deze icoontjes niet altijd even duidelijk zijn. De tutorial spelen is dus een must, maar deze is soms wat irritant door telkens bepaalde gameplaymogelijkheden aan te halen en dan te zeggen dat het daar nu niets over wil vertellen. Ten slotte duurt de tutorial best lang, maar kan je deze niet bewaren. Je moet hem dus in een keer uitspelen.

Toch modern

Pax Augusta voelt opzettelijk vaak old-school aan, maar je merkt toch ook de mix met modernere elementen. Zo is er het feit dat je aan de ene kant wel nieuwe hoofdgebouwen aan een weg moet bouwen, maar aan de andere kant dat deze bouwwerken nog bijgebouwen en uitbreidingen kunnen hebben, die je er handig genoeg gewoon aan kan hangen zonder een weg nodig te hebben. Zo kan je aan je al geplaatste huizen nog tuinen of bijgebouwen plaatsen, die je dan ofwel extra voedsel ofwel extra belastinginkomsten opleveren. Een extra standplaatsje aan (niet op!) je markt zorgt ervoor dat je meer inwoners van je nederzetting van goederen kan voorzien. Ook heb je veel verschillende afmetingen voor je huizen en andere gebouwen, dus niet enkel 3×2, maar ook bijvoorbeeld 6×1, 5×3, etc. Je hangt dus niet vast aan steeds dezelfde afmetingen, en ook de tuinen of bijgebouwen komen in veel verschillende afmetingen. Perfect als je ergens een klein stukje lege grond moet opvullen. Toch wil je soms ook gewoon een gebouw kunnen plaatsen en er daarna pas een weg aanhangen om het te activeren, maar dit mag dus niet.

Is er naast deze mix van oud en nieuw nog iets anders dat Pax Augusta uniek maakt? Het spel roemt er zich op dat het het meest historisch accurate onder de city builders van de oudheid is. Gebouwen zoals kantoren of bordelen krijgen bijvoorbeeld hun Latijnse namen. Er zijn mooie villa’s gemaakt van dure materialen, maar je lagere klasse moet het doen met veel eenvoudigere stulpjes. Bij het beginnen plaatsen van je nederzetting moet je trouwens eerst een plaats geven aan het stadsaltaar en het kruispunt tussen de twee belangrijkste wegen (de cardo maximus en decumanus maximus, ook met die benaming aangeduid). In plaats van deze lukraak te zetten moet je zelfs hier al beginnen plannen, want de nabijheid tot het altaar of deze wegen kunnen je andere gebouwen bonussen of nadelen geven en je kan deze eerste beslissingen niet meer ongedaan maken. Er zullen altijd wel een paar kleine historische details zijn die niet kloppen, zoals dat je in het begin slechts één klasse inwoners kan hebben, maar voor het grootste deel lijkt de bewering van een van de meest historisch accurate city builder te zijn te kloppen. Zelfs de standbeelden en voorgevels van belangrijke gebouwen zijn gekleurd!

Pax Augusta oogt wat oud

Ook de graphics van Pax Augusta voelen soms wat oldschool aan, hoewel we dit niet negatief bedoelen. Het blijft het werk van één ontwikkelaar en het belangrijkste, de sfeer, zit er dik in. Toch valt het op dat je wel mensen ziet rondlopen, maar dat je niet op hen kan klikken of hen kan volgen. Het is dus puur esthetisch en betekent niet dat zoals in bijvoorbeeld Cities: Skylines of Tropico elk personage gevolgd kan worden. Bij gebouwen zoals theaters zijn de mensen soms zelfs meer 2D kartonnen borden. Ook heb je wel weinig tot geen grafische opties om iets aan het uitzicht of hoe vlot alles draait te doen. Jammer genoeg is Pax Augusta verder niet helemaal geöptimaliseerd. Als het draait, gaat het goed, maar zo nu en dan hadden wij een crash, hoewel dit na een patch beter leek. De ontwikkelaar volgt ook alle bug reports op de voet en heeft goede communicatie met de spelers.

.

Geïnteresseerd in recente games?

• Indiana Jones and the Great Circle is ook op PS5 schitterend en biedt nu een extra Dualsense-ervaring.
• Xenoblade Chronicles X: Definitive Edition biedt meer verbeteringen dan verwacht.
• The Darkest Files is een diepgaand maar donker juridisch puzzelspel.
• Atomfall is een kortere maar heerlijk Britse FPS survivalervaring.
• Spilled! is een kort maar wel gezellig ecologisch spelletje met een boodschap.