Sloeg Snow White niet aan door remakemoeheid of de uitspraken van actrice Rachel Zegler over een film uit 1937 en de staat van de wereld vandaag? Disney gelooft het laatste, maar gezien hun acties de voorbije weken richten ze de blik beter naar binnen. Politiek is iets waar ook andere producenten binnenkort maar beter rekening mee houden. Dat tonen steeds meer bekende koppen, zoals ook Nicola Coughlan en Pedro Pascal.
Rolverdeling
Eigenlijk is er al genoeg gezegd en geschreven over Snow White, de nieuwste liveaction Disney-remake, en hoofdrolspeelster Rachel Zegler (West Side Story). Alleen waren de meningen en analyses die gretig gedeeld werden ook zelden genuanceerd. Ondertussen is duidelijk dat Snow White een kasverlies zal zijn, maar niet door de risico’s die Disney zelf zag. Integendeel, een van de beste dingen aan Snow White is actrice Rachel Zegler. Op en naast het scherm.
Veel gefronste wenkbrauwen toen Disney aankondigde dat de première van Snow White niet toegankelijk zou zijn voor journalisten. Geen interviews dus met sterren Rachel Zegler en Gal Gadot. Een teken aan de wand dat Disney niet geloofde in de nieuwste remake van een van hun klassiekers? De meeste voorgangers waren geen hoogvliegers bij de critici, maar deden het aan de kassa best oké tot heel goed. Een herwerking van hun eerste animatiesprookje zou dat wellicht ook doen. Alleen had hun hoofdactrice net iets te veel haar gedacht gezegd over het origineel.
Laten begaan
De controverse rond de film begon eigenlijk al bij de rolverdeling. Rachel Zegler kreeg bij de aankondiging al meteen vrachtwagens vol bagger over zich. De toen 17-jarige actrice met Latijns-Amerikaanse roots was voor heel wat luide fans “niet wit genoeg” om Sneeuwwitje te spelen. Laten we opzij schuiven dat mensen met een sneeuwwitte huid vandaag ook serieus in de minderheid zijn (zelfs mijn melkflessen zouden niet voldoen). Die criticasters vergaten ook dat er versies zijn waar de prinses haar naam krijgt door de sneeuw die viel bij haar geboorte. Iets wat de film ook overgenomen heeft en de vreemde naam veel beter verklaart. Ieder mens met gezond verstand beseft ook dat de af te leiden boodschap “ze is de mooiste omdat ze de witste is” vandaag gewoon fout is.
Ondertussen staat Disney er zowat om bekend om hun meest racistische en misogyne fans zomaar te laten begaan.
Toch werd Zegler overladen met racistische kritiek, waar Disney op geen enkel moment tegenin ging. Een bekend verhaal, want ondertussen staat Disney er zowat om bekend om hun meest racistische en misogyne fans zomaar te laten begaan. John Boyega, Kelly Marie Tran en Jodie Turner-Smith (Star Wars), Brie Larson (Captain Marvel) en Halle Bailey (The Little Mermaid) hadden het omwille van hun huidskleur, meningen, gender of een combinatie daarvan verkorven bij de ‘fans’. Disney verdedigde hun sterren niet, en enkele acteurs uitten openlijk hun ongenoegen daarover.
Maar ook de modernisering van het verhaal lag blijkbaar gevoelig. Zegler vermeldde in een interview dat het liefdesverhaal in het origineel eigenlijk stalking toont. Ook het feit dat Sneeuwwitje vooral een relatie beoogt en ogenschijnlijk niets anders, is niet meer van deze tijd. “Ze apprecieert de rol niet die ze krijgt!” schreeuwde het internet. Zegler zelf reageerde op al die haat met dankbaarheid omdat ze deel kon uitmaken van iets waar mensen zo gepassioneerd door zijn.
Maar dat wil niet zeggen dat Zegler zich verder ook inhield. Toen de trailer van Snow White verscheen in augustus 2024, deelde ze haar blijdschap op haar X-account met als reply “and always remember, free palestine”. De oorlog in Gaza duurde toen al 10 maanden. Die politieke toevoeging op de trailer kreeg zo natuurlijk veel views. Dat was niet naar de zin van Disney, die haar team probeerde te overtuigen de post weg te halen. Sterproducer Marc Platt ging zelfs naar de actrice toe om op haar in te praten. Ze hield voet bij stuk.
Goeroe
Uiteindelijk haalde Disney wel een slag thuis toen ze opnieuw aan Zegler vroegen om een post te verwijderen – dit keer over de toen pas herverkozen president Trump, op Instagram. Gezien diens niet zo nipte overwinning in de VS kon dat toch nog meer mogelijke bioscoopgangers tegen de borst stoten — ook al was het doelpubliek vooral kinderen. Vanaf dan kreeg Zegler een “socialmediagoeroe” op haar dak, betaald door Disney. Tot aan de release van de film op 19 maart werden al haar posts eerst goedgekeurd.
Als Disney een hand had in het artikel, is het wel enigszins ontploft in hun gezicht.
Nog geen week na de release, toen de gesloten première voorbij was en de teleurstellende boxoffice duidelijk werd, verscheen een artikel in vakblad Variety die dat laatste moest verklaren. Veel werd teruggebracht naar wat Zegler had gedaan en de gevolgen daarvan. Platt had zogezegd echt speciaal naar haar moeten gaan om haar in te tomen. Of was het eerder een 23-jarige gaan intimideren en daarin falen? Haar coster Gal Gadot moest naar verluidt meer beveiliging krijgen omdat ze bedreigd werd. Maar misschien had dat ook wel iets te maken met Gadots verleden in het Israëlische leger en haar uitspraken? Over de demonstranten op haar sterinhuldiging op de Walk of Fame werd ook niks gezegd. Het stuk had een bevoordeeld karakter terwijl het geen opinie beweerde te zijn.
De VS heeft nog altijd sterke historische banden met Israël. Steun voor Palestina is daar momenteel nog een unpopular opinion. Een mening waar Zegler wou voor uitkomen, zeker omdat Gadot dat ook deed voor Israël. Gezien de situatie in de VS was het risico voor Zegler eigenlijk groter. Scream-actrice Melissa Barrera kan erover meespreken. Zij werd immers ontslagen van de horrorfranchise omdat ze de genocide in Gaza had veroordeeld en productiehuis Spyglass die uitspraken als antisemitisch zag.
Als Disney een hand had in het artikel, is het wel enigszins ontploft in hun gezicht. Velen vonden Zegler ten eerste al hét lichtpunt in een verder vergeetbare remake. Maar heel wat journalisten en critici doorzagen het artikel en uitten openlijk hun verbolgenheid. Het leidde zelfs tot een open brief waarin de ondergetekenden het artikel veroordeelden. (Ook de Vlaamse filmjournalisten Lieven Trio en Steven Tuffin onderschreven de brief.) Alles bij elkaar genomen lijkt het imago van Zegler veel minder schade geleden te hebben dan die van de filmstudio.
Geen persoonlijke politiek
Binnen alle controverse viel een quote op van acteur Jonah Platt, zoon van de producer. Hij beschuldigde Zegler ervan om “haar persoonlijke politieke overtuigingen“ in de promotie te sleuren. Maar kan je het een bekend persoon vandaag de dag nog kwalijk nemen dat ze hun platform gebruiken om zich uit te spreken over hun waarden? Velen willen niet de ondoordringbare sterren van weleer zijn, maar mensen van vlees en bloed. De wereld raakt steeds meer verdeeld, en politiek speelt daar een grote rol in. Oorlogen, verworven rechten die onder druk komen — het zijn onderwerpen waar iedereen vandaag mee in aanraking komt, niet enkel zij die het nieuws op de voet volgen. Bekende mensen kunnen nu eenmaal de publieke opinie mee vorm geven. En zoals Zegler en Barrera al ondervonden, kan dat gevolgen hebben.
Bekende mensen kunnen nu eenmaal de publieke opinie mee vorm geven.
Toch lijkt dat steeds minder mensen te deren. Want al zo lang zijn de meest radicale stemmen ook de luidste en meest gehoorde. Daar willen velen verandering in brengen. Acteurs zoals Nicola Coughlan (een rijzende ster sinds Bridgerton) en Guy Pearce (dit jaar genomineerd voor een Oscar) en model Bella Hadid blijven spreken over Palestina en zijn al verschillende keren op rode lopers verschenen met Free Palestine-pinnetjes en andere statements. Op de voorbije Oscars konden de meest politiek getinte speeches op het meeste bijval rekenen. Of het nu ging over de winst van de pakkende Palestinadocumentaire No Other Land, de ode aan immigranten en vrouwen van Zoe Saldaña of die aan sekswerkers van Mikey Madison of de oproep van Adrien Brody voor een meer inclusieve wereld — niemand kan nog ontkennen dat al die onderwerpen leven in de wereld.
Protect the dolls
Een van die onderwerpen is de steeds kwetsbaarder wordende positie van trans personen in onze maatschappij. In de VS worden er al rechten van hen teruggeschroefd, en ook in het VK nam het Britse Hooggerechtshof een controversiële beslissing tegen hen. Een van de luide stemmen in dat debat is JK Rowling, voormalig kinderheld en bedenker van Harry Potter, die nu “de rechten van de vrouw verdedigt” door al jarenlang trans vrouwen te viseren. Ze krijgt ook al jaren tegenwind, maar toonde zich bijzonder zelfvoldaan na de beslissing. Uitgesproken transrechtenvoorstander Pedro Pascal — momenteel een van de grootste sterren in Hollywood — ging tegen haar in op sociale media én in het publieke oog.
Tijdens de première van Marvels nieuwste film Thunderbolts* verscheen Pascal (binnenkort te zien in The Fantastic Four: First Steps) op de rode loper in London met een ‘Protect the dolls’-T-shirt aan. ‘Dolls’ is een bijnaam voor trans vrouwen binnen de LGBT+-gemeenschap. De opbrengst van de verkoop van het shirt gaat naar een goed doel dat trans vrouwen steunt. Het is een subtiele maar toch krachtige manier om je overtuigingen duidelijk te maken. Marvel Studios (een dochteronderneming van Disney) kondigde de acteur aan op sociale media, maar reageerde verder niet.
Het lijkt toch steeds lastiger te worden voor studio’s en producenten om weg te blijven van ‘persoonlijke politiek’. Marvel kreeg na de release van Captain America: Brave New World zelfs van velen (ook van ons) de kritiek dat de film niet politiek genoeg was. Goed en kwaad, fascisme, terreur, inmenging, de invloed van de regering en machtshebbers — die thema’s hadden de vorige Cap-films nooit geschuwd. Maar net nu de VS zo verdeeld is en de president in de film verrassend veel weghad van de echte, bleven ze er, nota bene in hun eerste film met een zwarte Captain America, vooral van weg.
Pascals statement is een subtiele maar toch krachtige manier om je overtuigingen duidelijk te maken.
Ook de nieuwe Harry Potter-reeks die HBO Max maakt, slaagt er voorlopig niet in om zich los te rukken van wie de bedenkster geworden is. De winst die de reeks maakt, zal deels naar Rowling gaan en de ‘doelen’ die ze steunt. Paapa Essiedu, die Snape zal vertolken, ondertekende onlangs een open brief als steun voor transrechten. Volgens Rowling zal dat geen gevolgen hebben, want ze heeft sowieso “niet de macht” om hem te ontslaan en zou dat ook niet doen. De gecaste acteurs, of hun PR-teams, gaan alleszins misschien een moeilijke perstoer tegemoet.
Deze voorbeelden tonen dat het steeds moeilijker zal worden voor eender wie in Hollywood om helemaal apolitiek te blijven. De publieke politieke statements van bekende koppen aan beide kanten van verschillende conflicten zullen wellicht blijven toenemen. Ofwel laat je ze dan allemaal toe, ofwel geen enkele. Disney heeft ondertussen misschien die les geleerd. En voor elke JK Rowling zal er gelukkig ook een Rachel Zegler of Pedro Pascal zijn.
