Oktober staat gekend als het spooky season waarin horror en griezelen centraal staan. Daarom gaan we dit jaar (net zoals vorig jaar en het jaar daarvoor) de uitdaging aan van Spooktober: 31 horror- of griezelfilms in 31 dagen. Omdat dit genre ook vaak hard leunt op verrassingen, is het leuker om dit met ‘first time viewings’ te doen. (Het is heel de maand mogelijk om tips via onze social media door te sturen zodat we deze nog mee kunnen opnemen.) Hieronder vind je het resultaat van een maand vol verschieten, lachen en gruwelen. En wie weet, misschien vind je wel iets leuk om te kijken deze Halloween of weet je wat je net niet moet kijken. We zullen deze pagina tijdens de maand regelmatig updaten.
1. Spawn (1997)
Beginnen doen we dit jaar met een comicverfilming uit de jaren 90. Spawn vertelt het verhaal van de vermoorde soldaat Al Simmons die de kans krijgt om terug te keren naar de wereld van de levenden. Deze wens werd hem echter gegund door de demon Malebolgia, die hem volledig wil corrumperen om hem zo te rekruteren als aanvoerder van het leger van de hel. Spawn is een donkere anti-heldenfilm die op het moment van release heel vernieuwend was. Neem daar dan ook bij dat dit een van de eerste keren was dat een zwarte acteur de hoofdrol in een grote comicverfilming mocht opnemen, en het belang van deze film kan niet ontkend worden.
Al bij al is Spawn een heel vermakelijke film, maar moet je ermee leven dat de CGI duidelijk uit de jaren 90 komt. Toch zijn er enkele zaken die er wel nog altijd goed uitzien. Het pak van Spawn zelf ziet er bijvoorbeeld nog altijd heel goed uit. Ik ben zeker benieuwd naar wanneer ze dit ooit gaan rebooten.
2. A Classic Horror Story (2021)
Een Italiaanse horrorfilm die in eerste instantie, zoals de titel doet vermoeden, een klassieke structuur volgt. Een vrouw van rond de 20 lift met een groep mee door Italië omdat ze op weg is naar een abortuskliniek. Onderweg stranden ze met hun busje in een bos en komen ze een verlaten huis tegen en in het bos staan verlaten altaren met vers gespieste varkenshoofden.
Ook vrij vermakelijk met nog een leuke wending op het einde die net te lang wordt uitgerokken, waardoor het heel einde (zeker de post-credit scene) heel lachwekkend overkomt.
Te zien op Netflix
3. Winnie-the-Pooh: Blood and Honey 2 (2024)
Ja, ik weet het. Waarom heb ik dit opgezet? Deel 1 had ik een halve ster op Letterboxd gegeven. Deze bleek volgens reviews beter te zijn en dat klopt. Alleen is het nog steeds niet echt heel goed. Christopher Robin en de versies van Winnie en Piglet zijn hier hercast en er wordt veel meer verhaal en lore toegevoegd. Uiteindelijk werkt dit toe naar The Twisted Childhood Universe, een soort MCU waar niemand nood aan heeft.
Er zit wel een soort onnozeliteit achter die een beetje kan smaken. Maar ik raad toch aan dit in groep te kijken met een pintje (of meer) erbij.
Te zien op Amazon Prime (net zoals deel 1)
4. Salem’s Lot (2024)
Wat is Spooky season zonder een Stephen King-verfilming? Dit is de 3de keer dat het tweede boek van King verfilmd wordt. In Salem’s Lot reist een schrijver terug naar zijn geboortedorp voor zijn nieuwe boek om te ontdekken dat er een vampier in het dorp woont.
Ik heb vroeger de 2004-minireeks met Rob Lowe gezien en dat deed me meer. Stephen King neemt altijd veel tijd in zijn boeken voor context en voor Salem’s Lot is dit wel een noodzaak. Voor een film moet er te veel informatie te snel passeren, waardoor een minireeks eigenlijk beter past. Al bij al zit de sfeer hier wel goed, maar is er te weinig empathie met de personages door de te korte duur. Misschien had dit toch ook door Mike Flanagan verfilmd moeten worden, want hij is mometeel de enige die King echt goed kan verfilmen.
Te zien op HBO MAX
5. The Watchers (2024)
Het debuut van Ishana Night Shyamalan, dochter van. We volgen het personage van Dakota Fanning die gevangen komt te zitten in een oud bos in Ierland met drie andere mensen die ze niet kent. Elke nacht worden ze gestalkt door ‘The Watcher’…
Qua sfeer voelt dit in het begin erg aan zoals The Village van haar vader. Ze slaagt erin om, zeker in de bosscenes de sfeer goed te krijgen. Alleen gaat alles net iets te traag waardoor het een beetje begint te vervelen. Op het einde is het jammer dat ze haar vader wil evenaren met een plottwist/onthulling die te geforceerd aanvoelt.
Te bekijken op HBO MAX
6. Baby Ruby (2022)
Baby Ruby vertelt ons het verhaal van influencer Jo die na de geboorte van haar dochter niet in de roze wolk terecht komt. Deze koortsdroom wordt deels opgefleurd door Kit Harington als haar echtgenoot. Maar grotendeels baadt het in middelmatigheid.
Te zien op Netflix
7. Meet the Blacks (2016)
Carl Black kan met zijn familie verhuizen naar het rijke Beverly Hills vanuit Chicago. Hij hoopt op een beter leven na een nogal turbulent verleden in Chicago. Wanneer ze aankomen in Beverly Hills, start daar net de 12 uur durende ‘Purge’.
Deze film is een parodie op The Purge, alleen slaagt het er niet in om echt grappig te zijn waardoor het heel goedkoop aanvoelt. Ik raad aan om gewoon naar The Purge zelf te kijken.
Deze kan je wel vinden op Netflix. (The Purge trouwens ook)
8. Carrie (1976)
Deze oerklassieker uit de jaren 70 had ik nog niet gezien, wel de remake uit 2013. Destijds begreep ik niet waarom men zo lauw over de remake was. Nu blijkt dat deze gewoon een losse kopie is van Brian De Palma zijn meesterwerk zonder een toevoeging.
Dit is tevens de eerste Stephen King-verfilming van tevens zijn debuutroman en wauw. Blijft echt nog overeind!
Check dit op Amazon Prime
9. Slayers (2022)
Dit moet een horrorcomedy zijn, maar bevat geen greintje humor en was een opgave om te doorploeteren.
Een groepje influencers wordt door een miljonair uitgenodigd. Dit blijkt een vampiersnest te zijn met alle gevolgen van dien. Wat hier de bedoeling van was, is me niet geheel duidelijk.
Te zien op Streamz
10. Lisa Frankenstein (2024)
Zelda Williams (dochter van Robin) waagt zich in de regisseursstoel. Met Lisa Frankenstein vertelt ze op humoristische wijze het verhaal van Lisa die een moeilijke tijd heeft als tiener in de jaren 80. Tot ze een tot leven gewekt, Victoriaans uitziend lichaam tegenkomt waar ze een relatie mee begint. Eindelijk een horrorcomedy dit jaar dit echt grappig is!
Het script werd verzorgd door Diablo Cody, die ook al Juno en Jennifer’s Body schreef. Meer nog, ze gaf te kennen dat Lisa Frankenstein zich in hetzelfde universum als deze laatste afspeelt. De cross-over die ik wil zien!
Te bekijken op Netflix
11. The Others (2001)
Grace, vertolkt door Nicole Kidman, leeft in een oud landhuis ergens net na de Tweede Wereldoorlog. Ze houdt alle gordijnen van het huis steevast dicht, want haar twee kinderen hebben een soort allergie voor licht. Wanneer ze nieuw personeel voor het huis zoekt (nanny, tuinman etc.), bellen er drie kandidaten aan. Hoe meer de tijd vordert, hoe meer ze een vreemd gevoel krijgt bij deze bedienden en daarbij krijgt ze een gevoel dat het begint te spoken in het huis.
In 2001 zal deze meer teweeg gebracht hebben dan nu. De film is nog steeds goed gemaakt, al viel het mij vrij snel op waar het naartoe ging. Toch blijft dit een leuke om te kijken.
Te zien tot 14 november op Netflix en vanaf 24 oktober op Streamz
12. The Substance (2024)
Ook op Film Fest Gent kon er gegriezeld worden. The Substance is een film die uit twee grote delen bestaat. Het eerste deel dat makkelijk 3/4 van de film beslaat, is een stylistisch geweldige film waarin schoonheid en ons beeld op schoonheid centraal staat. In het laatste kwart verandert dit naar heel ander soort bodyhorrorgegeven waar David Cronenberg jaloers op kan zijn.
Kort gaat deze film over een ‘oudere’ actrice, gespeeld door Demi Moore, die te oud bevonden wordt. Via een substantie die ze moet inspuiten, wordt er een soort jonge kloon gemaakt van haar, gespeeld door Margaret Qualley. De afspraak is wel dat elke kloon 7 dagen mag leven, terwijl de andere in soort coma gehouden wordt. De wissel moet stipt elke 7 dagen gebeuren.
Veel meer ga ik er niet over zeggen, maar vanaf 6 november speelt hij in de zalen, en dit is een echte aanrader om op groot scherm te zien!
13. Presence (2024)
Nog eens griezelen op Film Fest Gent!
Een gezin bestaande uit vader, moeder, tienerzoon en tienerdochter verhuizen naar een nieuw huis. We merken dat elk gezinslid wel met een probleem worstelt en er soms wat naast elkaar geleefd wordt. Echter woont er ook nog ‘iets anders’ in het huis, dat hen in de gaten houdt en kan interageren.
Het interessante aan Presence is dat we alles bekijken vanuit het standpunt van deze ‘aanwezigheid’. Hierdoor mis je veel informatie en krijg je enkel te zien wat zich binnenshuis afspeelt. Regisseur Steven Soderbergh heeft dit ook allemaal met een iPhone gefilmd (net zoals hij met Unsane deed). Hiervoor voelen de scenes waarin de ‘aanwezigheid’ zich verplaatst wel aan alsof je echt vanuit een eerstepersoonsperspectief kijkt. Al is dit wel even wennen.
Presence is niet per se een echte griezelfilm, maar wel een leuke stijloefening met een grimmig sfeertje.
De Belgische releasedatum is nog niet gekend, maar wel eentje om in de gaten te houden.
14. A Different Man (2024)
De laatste keer dat ik een film van op Film Fest Gent neem voor deze Spooktober.
Stan speelt in A Different Man een introverte New Yorkse acteur met een hevige vorm van neurofibromatose, waardoor zijn gezicht volledig bedekt is met gezwellen. Door zijn aandoening leeft hij in een nogal brak appartement, wordt hij veel aangestaard, wordt hij weinig geholpen en vindt hij nauwelijks werk. Dankzij een nieuwe medische behandeling kan hij geholpen worden en ziet hij eruit als Sebastian Stan. Als hij via zijn nieuw zelfvertrouwen de rol van zijn leven kan strikken, nota bene over een verhaal gebaseerd op hem mét zijn aandoening, ontmoet hij Oswald. Oswald is een zelfzekere Brit met dezelfde aandoening die Edward had. Alleen gaat Oswald hier heel anders mee om. Opeens verandert A Different Man in een film over hoe we naar onszelf kijken.
Niet alles wat A24 aanraakt is goud, maar met A Different Man schieten ze weer los in de roos. Er zit een kleine vorm van bodyhorror in, maar het is ook vooral het sfeertje dat het in Spooktober doet passen.
Deze verschijnt 27 november in de zalen. Noteer dit maar in de agenda.
15. Little Shop of Horrors (1986)
Iedereen die zegt “ik hou niet van musicals” heeft nog nooit een goede musical gezien. Wanneer de muziek en de tekst het verhaal versterken, kan dit leuk zijn. Vooral wanneer het verhaal zichzelf al niet te serieus neemt.
In A Little Shop of Horrors vindt sukkeltje van dienst, Seymour Krelborn, een speciale plant. De plant wil gevoed worden met menselijk bloed en begint via liedjes te vragen voor meer. Dit is een heerlijke over-the-top nonsenseverhaal met een schitterende cast (vooral Steve Martin in geweldig hierin) en het ziet er wonderwel nog allemaal heel goed uit.
Deze leuke trip is te vinden op Netflix.
16. The Blackening (2022)
Voor de tweede keer dit jaar ging ook voor een parodie. En wederom over zwarte mensen in horror films. Alleen was het deze keer wel af en toe grappig.
Een groepje zwarte mensen komt door omstandigenheden terecht in een ‘cabin in the woods’ en moet zich door alle horrorclichés heen werken onder leiding van een bordspel met Jumanji-achtige eigenschappen. Een van de grappigste vragen blijft: als iedereen zwart is, wie moet er dan als eerste sterven? Het eeuwenoude slahser-cliché.
Op Netflix.
17. Cobweb (2023)
Vorig jaar waren er voor- en tegenstanders van deze Cobweb. Ik heb deze toen uit tijdsgebrek laten passeren en nam hem dit jaar mee.
Een achtjarige jongen hoort getik in zijn slaapkamermuren en zijn ouders blijven volhouden dan het ingebeeld is. Het grotendeel van de film blijf je met de vraag zitten: wie heeft nu gelijk?
Uiteindelijk vond ik niet al te veel aan deze prent en ik zou hem ook niet echt aanraden, al speelt Homelander van The Boys weer heerlijk lichtjes psycopatisch.
18. Hold Your Breath (2024)
Disney+ lanceert zo elk jaar wel een griezelfilm in oktober en dit jaar was dit Hold Your Breath. Het speelt zich af in de jaren 30 van vorige eeuw in Oklahoma waar op dat moment immense droogte heerst. Dit heeft veel gevolgen ook voor de gezondheid van de bevolking. Als dan blijkt dan een spookachtige entiteit uit verhalen zich misschien thuishoudt in de zandstormen, wordt alles snel beklijvend.
Hold Your Breath begint sterk met de eerste act, maar kan het net waarmaken en vervalt snel in doorsnee middelmatigheid waardoor deze toch niet blijft hangen.
Te zien op Disney+.
19. Buffy the Vampire Slayer (1992)
Dit was er voor de televisieserie. Een van de schrijvers, Josh Whedon, was niet heel blij met het eindresultaat en besloot dan later de reeks te maken.
Het voordeel is dat ik de reeks nooit heb gezien. En ik heb genoten van deze comedy tienerslasher. De titel vertelt eigenlijk al het meeste en de setting van de film is een middelbare school waarin Buffy een cheerleader is en haar rol als vampire slayer nog moet leren kennen. Echt fun.
Te bewonderen op Disney+ (net zoals de reeks).
20. The Keep (1983)
Een oud fort in Roemenië wordt ingepalmd door Nazi’s in de Tweede Wereldoorlog. Echter leeft hier ook een soort kwaadaardig ding, dat het niet enkel op de nazi’s gemund heeft.
Blijkbaar had Michael Mann een 3,5 uur duurende versie gemaakt, die door de studio tot 2 uur werd ingekort. Na enkele audience screenings besloot de studie om deze nog eens in te korten naar een goeie 90 minuten. En dat merk je. Zit veel in, goeie villain en Ian McKellen. Tijd voor een remake zonder cuts!
Te zien op Streamz.
21. Terrifier 2 (2022)
Ondertussen is deze franchise een grote hype geworden en wordt lacherig gedaan over het feit dat deze horrorclown het beter doet dan Joker: Folie à Deux. Persoonlijk ben ik wel grote fan van de Joker-sequel, maar dat is voor een andere keer.
Momenteel speelt de derde prent van de reeks in de zalen en vond ik deel 1 maar magertjes. Voor goor en weinig vernieuwend. Maar dan toch maar deel 2 een kans geven. Deze sequel is beter dan de vorige, maar djeezus, dit duurt 138 minuten! Veel te veel voor dit soort film. De stukken die goor moeten zijn, zijn goor. Maar alles gaat veel te traag. Met Lauren LaVera als Sienna Saw hebben ze wel een badass Final Girl gevonden die ik terug wil zien.
22. Thanksgiving (2023)
Deze Eli Roth film kwam vorig jaar na Halloween uit en heeft hier niet zo lang gespeeld. We krijgen hier een klassieke slasher voorgeschoteld die zich afspeelt rond Thanksgiving in het huidige Amerika.
De film opent met een Black Friday die uitmondt in een winkeloverrompeling waar mensen sterven doro vertrappeling of andere gevolgen. Een jaar later loopt er Thanksgiving-geïnspireerde moordenaar die uit is op wraak. Gelukkig neemt de film zich niet al te serieus en dit komt het verhaal ten goede. Het heeft een heel grote ‘Scream’-vibe maar de personages zijn weinig symapthiek waardoor het je weinig kan schelen wie overleefd. Maar de kills zijn creatief en het kijkt lekker weg.
23. The Faculty (1998)
In deze 90s prent combineert Robert Rodriguez een hoop genres waar het publiek op dat moment nog niet helemaal klaar voor was.
The Faculty vertelt het verhaal van een middelbare school die geteisterd wordt door een alien invasion. Buiten het duidelijek horror/alien gegeven, is er ook zeer sterke focus op het high-school leven met kliekjes dat doet denken aan een ‘Breakfast Club’-achtige setting. Zelfs thema’s van films zoals ‘Jennifer’s Body’ komen terug. Neem daarbij dat we hier met een cast zitten die allemaal ongeveer 1 film van hun grote doorbraak verwijderd zaten, kan je er inkomen dat dit op heden een echte cult-classic is. En terecht.
Al moet ik misschien zeggen dat er iets te veel personages zijn die allemaal zodanig veel te doen hebben dat het zoeken is naar de protagonist. Maar ik ben altijd team Elijah Wood of Josh Hartnett.
24. The Witches of Eastwick (1987)
Wederom een cast om U tegen te zeggen. Jack Nicholson, Cher, Susan Sarandon en Michelle Pfeiffer.
In een klein dorpje wonen 3 vrijgezelle dames die niet weten dat ze heksen zijn. Ze komen regelmatig samen en vormen daardoor onbewust een coven. Alles verandert wanneer er een mystieuze man in eht dorp aankomt.
Het leuke aan deze film is dat seksualiteit gebruikt wordt om mensen te manipuleren en dit zowel langs de mannelijke als vrouwelijke kant. Blijkbaar was de filmwereld in 1987 minder preuts. De humor werkt niet altijd even goed, maar dit is nog steeds een aanrader.
Te zien op Netflix en HBO Max.
25. Species III (2004)
Het derde deel in mijn favorieten Alien rip-off franchise!
Alleen is deze niet veel soeps. Hij start direct na het tweede deel en doet vreemde zaken met het verhaal. Deze heeft ook geen cienma-release gekregen en is een echte tv-film met bijhorend budget wat zichtbaar is aan de special effects. Gelukkig staat het 4de deel van de reeks los van deze film, dus ga ik die toch nog een kans geven.
Species III is samen met de andere Species-films tot 2 november te bekijken op Amazon Prime.
26. The Platform 2 (2024)
The Platform uit 2019 werd in heel grote hit in de lente van 2020. Dat dit voornamelijk te wijten was aan de pandemie is nogal logisch, maar reden genoeg voor Netflix om een sequel te maken.
Laat me kort zeggen: The Platform 2 voegt nauwelijks iets toe aan de franchise. Grosso moddo is het een herkauwing van het eerste deel al ligt er iets meer focus op samenwerken dan in het voorgaande deel. Aan het concept is niets gewijzigd. Er is ergens een toren die als gevangenis fungeert met 333 verdiepingen. Elke dag vertrekt er een rijkelijk gevulde tafel met eten op de bovenste verdieping en deze zakt langzaam naar beneden. Op elke verdieping kan iedereen eten wat hij wil, maar hoe meer de bovenste mensen eten, hoe minder er over blijft voor de sukkelaars beneden. Om de week worden alle gevangenen verdoofd en random herplaatst. Dit brengt nogal wat spanningen te weeg.
Waar The Platform een vernieuwende metafoor bracht, voelt deze tegen het tweede deel wat uitghold en had het beter bij 1 film gebleven.
Te kijken op Netflix.
27. The Pope’s Exorcist (2023)
Ik dacht dus dat de paus bezeten ging zijn, maar ik was mis.
Russell Crowe, is de belangrijkste exorcist aan het Vaticaan. Deze wordt ook wel de exorcist van de paus genoemd. Eind jaren ’80 wordt er door de kardinalen nog getwijfeld aan het nut van exorcismen. Gabriele Amorth, de exorcist van de paus, maakt het er ook niet makkelijker op door te zeggen dat bijna al zijn ‘excorcismen’ niet echt zijn. Hij erkent dat het meestal over mensen met mentale problemen gaat en dat hij het toneeltje meespeelt en ze meestal zichzelf genezen door een soort placebo-werking van het excorcisme. Maar dan moet hij een kleine jongen helpen en stuit hij op een eeuwenoud geheim van het Vaticaan.
Op zich jammer dat er niet meer ingezet werd op de mentale gezondheid kant waar in act 1 veel aandacht voor is. Het gaat over in een klassieke exorcist-film die wel leuker is dan ik had verwacht, maar ook niet zo speciaal.
Geniet op Netflix!
28. Smile 2 (2024)
In de Spooktober van 2022 zag ik deel 1 en was ik al fan, behalve van het einde.
Smile 2 is alles wat deel 1 was, maar dan beter. Er is gekozen om deze sequel qua personages volledig los te koppelen van zijn voorganger. Ook in deze sequel wordt mentale gezondheid als een horror-entiteit beschouwd.
Naomi Scott schittert in deze film als Skye Riley, een Miley Cyrus-achtige popster, die een come-back tour plant na haar herstelling van een bruut auto-ongeluk een jaar eerder. Wanneer ze drugdealer (voor medicatie tegen de pijn) zelfmoord ziet plegen met een vreemde glimlach, begint voor de horror en zien we hoe ze langzaam onder de druk bezwijkt.
Het is belangrijk om mee te gaan in het verhaal en niet te vallen over de wankelele mythologie van de franchise want heel duidelijk is hij niet. En oja, er zijn zot veel jumpscares en heel goed gedaan.
Smile 2 speelt nog in de zalen!
29. Species: The Awakening (2007)
Samen met nummer 25 uit deze lijst was het tijd om deze Alien rip-off reeks af te maken.
Net zoals deel 3 is dit vierde deel een tv-film met bijhorend budget. Door een iets kleiner verhaal te vertellen wordt dit grotendeels gecounterd en is het een hele verbetering ten opzicht van deel 3. Op zich is deze terug leuk, maar eigenlijk zijn eht Species 1 en 2 die de franchise bestaansrecht geven.
Species: Awakening is samen met de andere Species-films tot 2 november te bekijken op Amazon Prime.
30. The Perfection (2018)
Wat als we een Whiplash kruisen met een heist-film? Ik las op twitter ergens over deze film: The Perfection start als een De Palma film om over te gaan in Cronenberg zijn gebied en om ergens in de buurt van Park Chan-Wook te eindigen.
In The Perfection zoekt muzikaal talent Elisabeth conenctie met Elizabeth, de nieuwe ster van haar vroegere muziekschool. Hieruit vertrekken we op een waanzinnige trip waar ik zonder te spoilen weinig over kan zeggen.
Zeker de moeite waard om eens te checken en dat op Netflix.
31. Late Night With The Devil (2023)
Controverse! Er werd AI gebruikt in Late Night with the Devil om enkele achtergrond pancartes te maken. Of je daar al dan niet over valt, is een voer voor een heel andere discussie en we gaan dit even buiten beschouwing laten hier.
Vorig jaar heb ik dit gemist op Film Fest Gent, dus was blij om deze in te halen. Late Night with Devil is een combinatie van een documentaire-stijl film met found-footage. David Dastmalchian is ontzettend goed als de gladde talkshowhost maar in 1977 gaat het goed mis. Late Night with the Devil toont deze levensveranderende uitzending van de talkshow samen met ‘found footage’ materiaal van backstage.
Late Night with the Devil is geen pure horror of gore geworden maar wel een entertainend met een onderhuids griezelgehalte en een absolute topper om mijn Spooktober dit jaar mee te eindigen.
