Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

bones and all review

Bones And All review: weinig vlees aan

Regisseur Luca Guadagnino gaat na fenomeen Call Me By Your Name opnieuw voor een coming-of-agedrama met Bones and All. Al is het er deze keer eentje met een ferme hoek af. Op Film Fest Gent moesten we onze smartphones in een zakje stoppen om piraterij tegen te gaan, maar eerlijk? Dergelijke intense emoties riep deze film eigenlijk niet bij me op.

Honger

Kannibalisme, het blijft een onderwerp waar weinig filmmakers zich aan wagen.

Maren (Taylor Russell, Waves) leidt een afgezonderd leven. Ze woont in een arme buurt in een verwaarloosd huis en wordt ‘s nachts ook nog eens opgesloten in haar kamer door haar vader. Op school lijkt ze stilaan vriendinnen te vinden, maar daar komt abrupt een einde aan. Na een schokkend incident met een klasgenote snap je plots waarom Marens leven niet evident is. Zij en haar vader vertrekken onmiddellijk naar een andere stad, maar de volgende ochtend is Maren plots alleen. Haar vader wil haar beschermen, maar kan het niet meer opbrengen om voor haar te zorgen. Het was namelijk al jaren geleden dat ze nog mensenvlees had gewild. Hij laat haar achter met haar geboorteakte en een geluidsbandje waarop hij meer vertelt over haar verleden. Nu ze haar vader niet meer heeft, wil Maren op zoek naar haar moeder.

bones and all taylor
© Yannis Drakoulidis / Metro Goldwyn Mayer Pictures

Ze trekt naar Ohio en ontdekt dat ze niet alleen is. Daar neemt Sully (Mark Rylance) haar onder zijn vleugels. Ook hij heeft soms de onweerstaanbare drang om mensenvlees te eten, maar Maren voelt meteen iets onrustwekkends aan hem. Veel betekenisvoller is haar ontmoeting met Lee (Timothée Chalamet), die ongeveer haar leeftijd is maar een half nomadenbestaan leidt om onopgemerkt te blijven als kannibaal. De twee worden al snel verliefd, en samen proberen ze iets van hun leven te maken. Alleen blijkt dat niet zo makkelijk.

Een vlezeke

Guadagnino schuwt expliciete beelden én geluiden niet.

Kannibalisme, het blijft een onderwerp waar weinig filmmakers zich aan wagen. Vampirisme was meestal de bravere keuze en een metafoor voor allerlei zaken. Maar het concept blijft intrigeren. In 2016 maakte Julia Ducournau er met Grave een coming-of-age-thriller over, tot groot succes. Bones And All gaat op dat elan verder en is een verfilming van het gelijknamige boek van Camille DeAngelis. Hier leren we meer over wat het allemaal vraagt om kannibaal te zijn. Hoe verschillende soorten mensen met die behoefte omgaan, welke tol het mentaal vraagt en wat de gevolgen zijn, vooral op relationeel vlak. Deels roadtripfilm, thriller, karakterstudie en romantisch drama: deze film wil veel zijn en doen. Alleen blijft er op het einde jammer genoeg niet zo veel hangen.

bones and all mark
© Yannis Drakoulidis / Metro Goldwyn Mayer Pictures

De verhaallijn van Mark Rylance is hier meer stoorzender dan waardevolle toevoeging.

Nooit gedacht dat ik het zou zeggen over de acteur, maar de verhaallijn van Mark Rylance is hier meer stoorzender dan waardevolle toevoeging. Sully wordt nooit meer dan een creepy eenzaat die aantoont dat je niemand zomaar mag vertrouwen. Hij haalt de focus weg van het herkenbare verhaal van Maren en de intrigerende achtergrond van Lee. Bones And All komt enkel boven middelmatigheid uit in het deel waarin het jonge koppel samen rondtrekt en op zoek gaat naar haar moeder en hun plaats in de wereld. De chemie tussen Taylor Russell en Timothée Chalamet zit zeker goed. Vooral Russell heeft hier de kwaliteit om zowel in een rol te verdwijnen als altijd de aandacht te trekken door subtiel maar diep acteerwerk. Chalamet is nooit slecht, maar dit is geen vertolking die echt opvalt in zijn recente oeuvre.

Ook al zijn er tedere stukken, Bones And All is echt geen film voor gevoelige kijkers. Guadagnino schuwt expliciete beelden én geluiden niet. Toch belangrijk om te weten als gore niet meteen je ding is. Ook vormelijk is dit vooral een vat vol tegenstellingen. Trent Renznor en Atticus Ross wisselen een onheilspellende score met blazers, strijkers en piano af met meer romantisch werk. Dat past dan weer bij de warme kleuren van cinematograaf Arseni Khachaturan, die ook vaak kiest voor zoomshots en snel montagewerk. Een allegaartje dus, dat wat voordeel gehaald had uit meer focus.

Bones And All is vanaf 23 november te zien in de bioscoop.

Net een drie

Bones And All
3 5 0 1
Bones And All is een romantisch coming-of-agedrama, maar niet eentje voor gevoelige kijkers. Meer bloed en expliciete beelden dan je misschien zou verwachten. De film werkt het best als roadtripfilm en is zoals altijd goed geacteerd door Taylor Russell en Timothée Chalamet. Alleen stuitert de film te veel van hier naar daar, en vooral de verhaallijn met Mark Rylance is er te veel aan.
Bones And All is een romantisch coming-of-agedrama, maar niet eentje voor gevoelige kijkers. Meer bloed en expliciete beelden dan je misschien zou verwachten. De film werkt het best als roadtripfilm en is zoals altijd goed geacteerd door Taylor Russell en Timothée Chalamet. Alleen stuitert de film te veel van hier naar daar, en vooral de verhaallijn met Mark Rylance is er te veel aan.
3/5
Total Score

Raak

  • Russell en Chalamet zijn een boeiend centraal duo
  • Het romantisch drama werkt
  • Mooi in beeld gebracht

Braak

  • De secundaire verhaallijnen zijn minder goed en leiden te veel af
  • In het geheel niet zo memorabel
Total
1
Shares
Gerelateerde artikels