Oktober staat gekend als de Halloween-maand, waar horror en griezelen centraal staat. Daarom ging ik dit jaar de uitdaging aan van Spooktober: 31 horror- of griezelfilms in 31 dagen. Daarboven zijn dit allemaal first time viewings waardoor de verrassing er altijd inzat. Hieronder vind je het resultaat van een maand vol verschieten, lachen en gruwelen. En wie weet, misschien vind je, naast onze andere aanraders, wel iets leuk om te kijken deze Halloween of weet je wat je net niet moet kijken.
1. A Nightmare on Elm Street (1984)
Ondertussen is A Nightmare on Elm Street een klassieker in het genre en bestaan er reeds 7 sequels, een match-up met Jason Voorhees (van Friday the 13th) en een reboot. Dit kan echter enkel indien het origineel inderdaad een schot in de roos is. Wes Craven heeft in Nightmare on Elm Street een monster gecreëerd dat enkel kan moorden in dromen. Dit was zeker in 1984 een vernieuwend idee en levert een memorabele slasherfilm op waarin tieners wederom de domste beslissingen nemen. In retrospect zijn de slasherscenes een beetje gedateerd en komt het soms lachwekkend over, maar dit bederft zeker de pret niet. Als kers op de taart is dit ook een aanrader om Johnny Depp eens aan het werk te zien voor hij bekend was, want dit is namelijk zijn filmdebuut.
2. Child’s Play (1988)
Ook hier starten we met het eerste deel van een legendarische horror-franchise. De meesten kennen deze reeks eerder onder de naam Chucky, terwijl de naam Chucky pas vanaf het vierde deel in de titel zit. De franchise telt ondertussen 7 delen, een reboot en een tv-reeks. Alle delen gaan over seriemoordenaar Charles Lee Ray wiens geest door een voodoo-ongeluk in een speelgoedpop terechtkomt. Chucky, zoals hij zich in popvorm noemt, slaat aan het moorden om terug aan een menselijk lichaam te komen. In Child’s Play primeert de humor over de gruwel en de soms absurde situaties maken het bekijken van Child’s Play zeker de moeite.
3. Carrie (2013)
Carrie is de derde verfilming van de debuutroman van horrorlegende Stephen King. Carrie vertelt het verhaal van een meisje, Carrie (in deze versie Chloë Grace Moretz), die opgevoed wordt door haar streng religieuze moeder. Carrie is niet al te populair op school en door haar opvoeding ook zeer introvert en een beetje wereldvreemd. Doorheen het verhaal merkt Carrie dat ze over telekinetische krachten beschikt en besluit ze tegen haar moeder in te gaan en krijgt ze meer aandacht op school. Tieners zouden geen tieners zijn als het nodige pestgedrag Carrie de controle zou doen verliezen.
De originele verfilming uit 1976 door Brian De Palma wordt algemeen beschouwd als de betere verfilming. Deze verfilming verplaatst de context naar de 21ste eeuw, wat de film op sommige vlakken een andere dimensie geeft.
Op Netflix.
4. Antlers
Deze keer viel de keuze op een monsterfilm gebaseerd op een Inheems-Amerikaans mythe. Antlers vertelt een klassiek horrorverhaal met actuele thema’s zoals vervuiling, misbruik, verslavingen enzoverder. Subtiel worden de thema’s niet aangebracht, dus verwacht jezelf maar aan enkele slagen in het gezicht. De thema’s worden immers zeer serieus gebracht en luchtigheid ontbreekt continu. Antlers is eerder een trage zitting, maar het monster ziet er wel weer fantastisch uit.
Op Disney+
5. Jennifer’s Body (2009)
In 2009 werd Jennifer’s Body nogal verkeerd in de markt gezet. Bijna alle reclame ging naar het lichaam van Megan Fox (ja, de ironie is duidelijk). Er werd duidelijk een verkeerd doelpubliek aangesproken. In Jennifer’s Body wordt Jennifer (Megan Fox) haar lichaam bezeten door een demon en vermoordt ze haar mannelijke klasgenoten, die meestal vrouwonvriendelijke zaken hebben uitgestoken. We bekijken het verhaal uit het standpunt van de onzekere tiener en vriendin van Jennifer, Anita (Amanda Seyfried).
De laatste jaren heeft Jennifer’s Body een revival gekregen als zogenaamde feministische horror. Dit is echter een beetje overroepen aangezien er toch wel effectief veel seksistische focus aanwezig is. Maar dat Girl Power een belangrijk aspect is, valt niet te ontkennen!
Op Disney+
6. Little Evil (2017)
Wat gebeurt er wanneer je stiefzoon effectief het kind van de duivel is? Deze griezelkomedie legt de focus op een moeilijke familieband en vindt de juiste balans tussen humor en (familie)entertainment. Adam Scott vertolkt een zeer aimabele stiefvader die enkel het beste voorheeft. En sinds Parks and Recreation kan Scott ook weinig verkeerd doen.
Op Netflix
7. Life (2017)
In Life zien we een soort van moderne hervertelling van Alien uit 1979. Het verhaal van een vijandige buitenaardse levensvorm op een ruimteschip komt dus niet bepaald vernieuwend over. Het angstaanjagende aspect zit in het feit dat vluchten onmogelijk is aangezien de ruimte in een ruimteschip beperkt is. Life voelt een beetje als een goedkope rip-off en zelfs de sublieme cast van onder andere Ryan Reynolds, Jake Gyllenhaal en Rebecca Ferguson kan het niet heel rechttrekken, door ondermaats gebruik van de cast en vrij gevoelloze prestaties.
8. Cam (2018)
Cam volgt het verhaal van camgirl Alice vertolkt door Madeline Brewer die we voornamelijk kennen als Janine in The Handmaid’s Tale. Alice is geobsedeerd met haar ranking als camgirl op de website waar ze actief is. Hiervoor bedenkt ze de meest geschifte, moordlustige scenario’s om uit te voeren voor haar fans die voor de duidelijkheid allemaal fake zijn. Ze heeft ook persoonlijke chats met sommige fans, maar probeert effectief contact zoals afspreken op locatie altijd te vermijden. Haar wereld verandert opeens wanneer blijkt dat haar account overgenomen is door een dubbelganger.
Cam vertelt een origineler verhaal dan je eerst zou denken en de sfeer zit zeer goed. Het is jammer dat Cam niet de erkenning krijgt die het verdient. Zeker een van de betere kleine horrorfilms van de laatste jaren.
Op Netflix
9. A Nightmare on Elm Street 2: Freddy’s Revenge (1985)
In dit vervolg op A Nightmare on Elm Street keert Freddy Krueger terug na 5 jaar en teistert zo een nieuwe groep tieners. Het grote verschil met zijn voorganger is dat Freddy ook kan ontsnappen naar de echte wereld om zo mensen aan te vallen. Dit was echter niet naar de wens van Wes Craven die vond dat Freddy een monster is in nachtmerries en daarom heeft hij zich altijd gedistantieerd van dit vervolg. A Nightmare on Elm Street 2: Freddy’s Revenge heeft een licht homo-erotische ondertoon, wat dit vervolg een heel andere sfeer geeft. De makers van deze sequel hebben altijd ontkend dat dit de bedoeling was.
10. Werewolf By Night (2022)
Uit het niks werd op D23 Expo door Marvel aangekondigd dat er een special voor Halloween gemaakt werd. Werewolf by Night is een hommage geworden aan de oudere, zwart-witte monsterfilms, voornamelijk de Universal Classic Monsters van de 1930s tot 1950s. Op zichzelf in Nightmare by Night niet vernieuwend, maar binnen het MCU is het wel een verademing na het matig onthaalde phase 4. Werewolf by Night steunt voornamelijk op sfeer en verhaaltechnisch zijn er wel enkele mankementen te bemerken.
Op Disney+
11. The Invitation (2022)
The Invitation is een modernere hervertelling van Bram Stokers Dracula en volgt een jonge vrouw die na het overlijden van haar moeder in contact komt met haar verre familie. De vraag is hier of we echt een nieuwe interpretatie nodig hadden van dit klassiek verhaal? Als daarbij het script, de ‘enge’ scenes en het verhaal nog eens ondermaats uitgewerkt zijn, kan The Invitation beschouwd worden als een teleurstelling, hoe mooi de poster er ook uitziet. Zoals je boeken niet op de kaft kan beoordelen, kan je films ook niet op hun poster beoordelen.
12. Unfriended: Dark Web (2018)
Unfriended: Dark Web is een sequel op UNFRIENDED uit 2015, maar kan volledig los bekeken worden. In Unfriended: Dark Web volgen we een groep vrienden tijdens een videocall. Het hoofdpersonage Matias heeft een nieuwe laptop ‘gevonden’ in een koffiebar. Al snel blijkt dat deze laptop enkele geheimen met zich meedraagt, die onze vriendengroep liever niet geweten had.
Unfriended: Dark Web is gemaakt zodat je enkel het laptopscherm van Matias ziet en de gebeurtenissen zijn zichtbaar in de verschillende videovensters of in de zaken die worden opgezocht op de laptop. Dit is een zeer verfrissende manier van filmen en samen met de beklijvende toon van de film, staat dit garant voor een intens anderhalf uur huiveren.
Op Netflix
13. My Best Friend’s Exorcism (2022)
My Best Friend’s Exorcism is een komische horrorfilm naar het gelijknamige boek van Grady Hendrix. My Best Friend’s Exorcism speelt zich af in 1988 (zijn de jaren ’80 niet al genoeg uitgebuit ondertussen?) en volgt twee vriendinnen op de middelbare school. Zoals de titel al doet vermoeden, wordt een van de twee bezeten door een demon. Wat hierop volgt is een reeks typische highschool movie-scenes met af een toe een lichte twist door het feit dat er een demon aanwezig is.
Voor een komische horrorfilm is My Best Friend’s Exorcism echter niet grappig genoeg en niet eng genoeg. Op beiden vlakken doet de film wat tekort, waardoor er weinig memorabele aspecten te vinden zijn.
Op Amazon Prime
14. Monster House (2006)
Monster House is een kindvriendelijke griezelfilm over een spookhuis. We volgen drie vrienden van ongeveer 12 jaar tijdens de Halloweenperiode. Tijdens de noodzakelijk ‘trick-or-treat’ wandelingen is er toch 1 huis dat ze liever vermijden. Wanneer het huis zelf tot leven lijkt te komen, volgt er een knotsgek avontuur waar meer achter zit dan je op het eerste gezicht zou denken. Monster House gaat dieper dan je verwacht en behandelt toch enkele mooie thema’s.
Monster House werd echter gemaakt via een soort motion capture-techniek die toch computergeanimeerd is. Het resultaat heeft hierdoor een beetje de graphics van een Playstation 2-spelletje, waar je even moet kunnen doorkijken.
Op Netflix
15. Stephen King’s A Good Marriage (2014)
Dat er meerdere Stephen King-adaptaties de revue zouden passeren, was onvermijdelijk. Al kan er wel gezegd worden dat de kwaliteit niet altijd even hoog ligt. In A Good Mariage ontdekt Darcy Anderson dat haar man mogelijks een seriemoordenaar is.
De premise van het verhaal is beter dan de uitwerking zelf, en het eindresultaat is daarom vlees noch vis en stelt niet zo veel voor. Een gemiste kans.
Op Streamz
16. Child’s Play 2 (1990)
De speelgoedfabrikant Play Pals Corporation van de Good Guys Doll, het popmodel dat bezeten wordt door Chucky, kan eindelijk zijn slechte imago afschudden dat ze hebben opgelopen na de gebeurtenissen uit de eerste film. Niemand gelooft het ongeloofwaardige verhaal van een bezeten pop en wanneer de storm is gaan liggen, wordt Chucky terug tot leven gewekt en gaat hij weer op zoek naar het kind dat hem versloeg in de vorige film. In Child’s Play 2 ligt de focus nog meer op horrorkomedie en het pure entertainende karakter van de franchise. Soms is de sequel gewoon nog leuker dan het origineel.
17. Creep (2014)
Wie dacht dat found-footage een uitgehold genre was, zal aangenaam verrast worden door deze psychologische thriller van Patrick Brice. Aaron ontmoet via een online zoekertje Josef, een excentriek persoon die zijn laatste levensdagen gefilmd wil hebben voor zijn zoontje. Doorheen Creep wordt de sfeer steeds vreemder en vreemder. Creep wijkt af van klassieke found footage-films door het feit dat er geen enkelvoudig evenement vastgelegd wordt. Creep voelt verrassend realistisch aan en bezorgt je zeker de nodige rillingen. Creep (en Creep 2) zijn enkele van de mooiste verborgen parels op Netflix.
Op Netflix
18. Creep 2 (2017)
Het was sowieso een risico om een vervolg te maken op de frisse wind die Creep bracht. Aangezien we de intenties en karaktertrekken van de personages kennen uit Creep, lijkt het op het eerst gezicht vreemd om een vervolg te maken aangezien de verrassing volledig weg is. Maar wat was ik fout. Creep 2 gaat andere kant uit en toont een soort van uit de hand gelopen midlifecrisis die je ook aan het scherm gekluisterd houdt. Dit tweeluik van Creep en Creep 2 verdient echt een hele hoop meer liefde dan het tot nu toe krijgt.
Op Netflix
19. Children of the Corn (1984)
Wederom een Stephen King verfilming, deze keer van een kortverhaal uit 1977. Children of the Corn spelt zich af in een boerendorp in Nebraska waar een kwaadaardige entiteit/godheid ervoor zorgt dat alle kinderen de volwassen bevolking ritueel vermoorden en zelf een samenleving beginnen. Na deze inleiding volgen we het koppel Burt en Vicky wanneer ze door dit dorpje rijden tijdens een roadtrip. Vicky wordt hier tevens vertolkt door Linda Hamilton in een van haar eerste rollen.
Deze eerste Children of the Corn kan zeker boeien, maar het concept is net te mager om een volledige langspeelfilm te dragen. Echter heeft Children of the Corn een grote cult following met zelfs letterlijke referenties in de muziek van Korn, Eminem en Kendrick Lamar. Dat Children of the Corn nog een 9-tal onbekijkbare vervolgen heeft, is louter toe te wijzen aan het feit dat er films geproduceerd moeten worden om de filmrechten te behouden.
20. Insidious (2010)
Insidious is een spokenfilm over de familie Lambert. Josh (Patrick Wilson) en Renai (Rose Byrne) hebben 2 jonge zonen en pasgeboren dochter wanneer ze verhuizen naar een nieuw huis. Wanneer de oudste zoon een vreemde verschijning ziet op zolder verschiet hij zich een ongeluk en de volgende nacht wordt hij niet meer wakker en blijft hij vasthangen in een coma. Drie maanden later weten Josh en Renai niet meer wat doen met hun slapende zoon en op aanraden van Josh zijn moeder roepen ze de hulp in van Elise (Lin Shaye).
Het opzet van Insidious is niet bijster origineel, maar de uitwerking van de ‘geestenwereld’ voelt wel verfrissend aan. Een waarschuwing op voorhand: Insidious is de koning der jumpscares.
Op Netflix
21. Insidious: Chapter 2 (2013)
Na het iets of wat open einde van Insidious gaat Insidious: Chapter 2 direct verder waar het eerste deel stopte. Dit tweede deel gaat verder op de in het eerst deel geschetste wereld en haalt zaken uit het verleden van Josh naar boven waardoor Insidious en Insidious: Chapter 2 aanvoelen als een heel natuurlijk tweeluik. Het lijkt bijna alsof beiden films samen gemaakt zijn. Dit tweede deel heeft een grotere verhaalfocus en teert niet zo veel op jumpscares.
22. Attack of the Killer Tomatoes (1978)
Toen in 1963 The Birds van Alfred Hitchcock uitkwam, vond het publiek het idee van revolterende vogels lachwekkend. Toen er in 1975 effectief een aanval door een massa vogels plaatsvond in Kentucky, was het gedaan met lachen. Attack of the Killer Tomatoes steekt de draak met dit gegeven door te opperen dat dit ook zou kunnen met agressieve tomaten. Attack of the Killer Tomatoes is gemaakt als parodie op B-films, maar buiten een grappige premise, is er weinig aan en is het zelfs zoeken naar humor.
Integraal op Youtube
23. The Woman in Black (2012)
The Woman in Black is een klassiek spookverhaal gesitueerd in Victoriaans Engeland. We volgen advocaat Arthur Kipps, vertolkt door Daniel Radcliffe in zijn eerste post-Harry Potter rol. Arthur is net weduwnaar geworden nadat zijn vrouw overleden is in het kraambed. Wanneer hij samen met zijn zoontje naar een klein dorp verhuist, ontdekt hij dat de lokale gemeenschap geteisterd wordt door een spookachtige gesluierde vrouw.
Na het kijken van de eerste 2 Insidious-films voelt The Woman in Black een beetje middelmatig. Op zich staat dit spookverhaal er wel op zichzelf en Radcliffe speelt wel geloofwaardig als je niet continu aan Harry Potter moet denken (zijn huidige baard verhelpt dit in zijn latere films).
Op Streamz
24. Men (2022)StreamzStreamz
Men is een horrorfilm die duidelijk geïnspireerd is op Brits, Keltische folklore. Men focust op Harper Marlowe (Jessie Buckley) die na de dood van haar echtgenoot de rust opzoekt in een vakantiehuis in een klein dorpje. Wanneer het verhaal vordert, merken we dat elke man in het dorp er hetzelfde uitziet en wordt het duidelijk dat Harper toch in de gaten gehouden wordt.
Men begint als een surrealistische horrorfilm waarin al snel duidelijk is dat de boodschap is: mannelijke toxisch gedrag moet stoppen. En hiermee krijgen we een vrij sterk eerste deel van de film. Wanneer de derde act nadert, valt het op dat er precies niet over een einde nagedacht was en vervalt Men in een hoopje onsamenhangende pretentieuze bagger.
Op Amazon Prime
25. Mr. Harrigan’s Phone (2022)
Met Mr. Harrigan’s Phone zijn we aanbeland bij de laatste Stephen King-verfilming van deze lijst. Craig is een tiener die al jaren boeken voorleest aan de gepensioneerde zakenman John Harrigan. De twee ontwikkelen een hechte vriendschap, maar na enkele jaren gebeurt het onvermijdelijke: Mr. Harrigan overlijdt van ouderdom en Craig rouwt hard. Later begint Craig berichten op zijn smartphone te ontvangen van de overleden John Harrigan.
Bovenstaande samenvatting geeft weer hoe Mr. Harrigan’s Phone in de markt gezet werd. Echter geeft dit een heel andere beeld dan wat de film eigenlijk is. Je kan het bovennatuurlijk aspect gerust even negeren en Mr. Harrigan’s Phone is een eerlijk verhaal over rouw en smartphonegebruik. De hoofdrollen worden vertolkt door Jaeden Martell (ook gekend van Knives Out en Bill uit It) en Donald Sutherland (President Snow uit The Hunger Games) waardoor het acteerspel een plezier is om naar te kijken.
Op Netflix
26. Smile (2022)
Net zoals It Follows uit 2014 via een horrorfilm bepaalde maatschappelijk problemen aankaartte, doet Smile dat ook. Deze keer ligt de focus eerder op mentale gezondheid en de verwerking van trauma.
Dokter Rose Cotter, een psychiater, heeft een gesprek met Laura Weaver die enkele dagen voordien haar PhD-promotor zelfmoord zag plegen. Laura zegt dat ze gevolgd wordt door een kwaadaardig iets en begint sterk van streek te geraken. Opeens wordt ze rustig en begint ze intens te glimlachen waarna ze haar eigen keel oversnijdt in het bijzijn van Rose. Hierna begint Rose zelf vanalles te zien en gaat de bal aan het rollen.
Wat er aan de hand is, is vrij snel duidelijk en het is dan ook vooral interessant om te zien hoe de personages hier mee omgaan. Jammer dat er op het einde voor een verkeerde richting gekozen wordt.
27. Ring of Terror (1962)
Ring of Terror gaat over een geneeskundestudent die als doopopdracht een ring moet stelen uit een graf. Meer valt er niet te zeggen over Ring of Terror. De film is tergend traag, de acteurs zijn veel te oud en er gebeurt bijna niets. Laat deze gerust links liggen.
28. The Amityville Horror (2005)
Het laatste spokenverhaal op deze lijst. The Amityville Horror is een van de vele bewerkingen over de massamoord gepleegd door Ronals DeFeo Jr., die zes familieleden vermoord heeft in zijn huis in Amityville. Na deze moorden werd het huis verkocht aan de familie Lutz, die naar eigen zeggen paranormale ervaringen meemaakte in het huis en snel terug verhuisd zijn. Laat het duidelijk zijn dat dit een fictief verhaal is over 1 waargebeurd feit.
In totaal zijn er een 28-tal films gemaakt over de paranormale toestand van Amityville. Deze versie uit 2005 is een remake van de eerste film uit 1979 en tevens een adaptatie van het boek The Amityville Horror uit 1977. In deze versie zien we Ryan Reynolds als George Lutz en The Amityville Horror is tevens de debuut van een jonge Chloë Grace Moretz. Aangezien het terug het basisverhaal omvat, is dit best een aangename kijkervaring.
Op Netflix
29. Mandy (2018)
Nicolas Cage, wat kan ik meer zeggen? Alles wat de man maakt, is een verrassing en dit kan zowel in de positieve zin als in de negatieve zin. Met Mandy gaat dit eerder de positieve richting uit, wat verder werd gezet in de The Color Out of Space, Pig en The Unbearable Weight of Massive Talent.
Mandy is de partner van Red Miller (Nicolas Cage) en ze wonen samen afgelegen aan een meer. Beiden kampen duidelijk met een zwaar verleden, maar ze leiden een vredig leven. Alles verandert wanneer een sekte Mandy in het oog krijgt en besluit het koppel lastig te vallen.
Mandy zit vol kleur en geweld allemaal door de ogen van gebruikers van LSD en cocaïne. De beeldvorming doet direct artsy-fartsy pretentie vermoeden, maar Mandy is veel meer dan dat. Mandy haalt het beste uit Hellraiser en John Wick met een sausje van de Evil Dead. Als kleurrijke setting en buitensporig geweld je ding is, kijk dan zeker naar Mandy!
Op Netflix
30. Hellraiser (2022)
Hellraiser is een reboot van de gelijknamige film uit 1987 gebaseerd op het boek The Hellbound Heart van Clive Barker. De Hellraiser-franchise gaat over zogenaamde Cenobites, een soort van mensen die gemarteld werden tot monster, die mensenzielen willen verzamelen voor hun sadistische spelletjes. Naarmate de filmreeks vorderde (10 stuks voordat deze reboot uitkwam) liet de kwaliteit het vaker en vaker afweten. Een concept dat rust over mysterieuze monsters werkt het beste zonder te veel uitleg. Alles na de derde film (Hellraiser III: Hell on Earth) is niet echt om aan te zien. Mandy (2018) (zie dag 29) is zelfs een betere Hellraiser-film dan 8 van de 10 voorgaande.
Hellraiser uit 2022 geeft echter de verfrissing die nodig was. Een kleine designaanpassing aan de Cenobites en meer focus op het verhaal van de menselijke personages maakt van Hellraiser een veel aangenamere kijkervaring.
31. Pearl (2022)
In maart van 2022 verscheen X, een verrassing voor iedereen. X is een hommage aan slashers zoals The Texas Chainsaw Massacre (1974) en was een groot succes. Na de aftiteling bleek echter dat er gelijk met X ook een prequel gedraaid was over de antagonist en dat deze ook nog in 2022 zou verschijnen.
Pearl speelt zich af tijdens de Eerste Wereldoorlog in Texas, waar een jonge Pearl bij haar ouders woont terwijl haar echtgenoot, Howard, aan het front vecht. Pearl is zelf heel ambitieus en wil het ver schoppen in de showbizz, ook al mag dit niet van haar moeder. Pearle ontmoet een bioscoopmedewerker die haar naar haar mond praat en Pearl besluit koste wat kost mee te doen met een auditie.
In Pearl zien we geen zinloze slachtpartij, zoals in vele slasherfilms, maar we zien een jonge vrouw die de controle verliest wanneer alles tegenzit en niemand die dit zo goed kan spelen als Mia Goth.
