Hera review: een jaloerse vrouw?

Hera van Jennifer Saint is een hervertelling van het levensverhaal van de bekende koningin van de goden. We reizen langs oorlogen, huwelijken en vloeken doorheen de Griekse wereld en tijdlijn.

“Laat ze je woede niet zien”

Hera droomt van een troon en de macht die erbij komt kijken, nu de grote strijd met de Titanen is afgelopen. Echter zal haar broer Zeus die haar niet geven en blijkt al snel dat alle macht naar de mannelijke Goden gaat en er nog maar weinig overblijft voor de vrouwen. Wanneer Zeus dan ook nog eens bekent dat hij al eeuwen een oogje heeft op zijn zuster, zit Hera helemaal gevangen. Ze vermoedt dat Zeus dezelfde wrede trekken heeft als hun vader Kronos en bedenkt een plan om Olympus te overmeesteren.

De hervertelling van Jennifer Saint begint bij het einde van de Titanenoorlog en volgt het verhaal van de totstandkoming van Olympus, de tronen van de goden en hoe zij de mensen creeërden en regeerden. Er passeren zeer veel bekende en minder bekende figuren uit de Griekse mythologie de revue, de ene al wat belangrijker dan de andere.

We volgen Hera doorheen haar leven als krijgster, misnoegde vrouw, koningin van de Goden, en wraakzuchte godin. Doordat we de hele tijd in haar hoofd vertoeven, kunnen we volledig verdrinken in de emoties die de godin van het huwelijk ten allen tijde voelt.

“Niemand kan ons uitdagen”

Saint weet hoe ze mythologische hervertellingen moet brengen. Ze gebruikt een taal die perfect de sfeer weet neer te zetten en me bijna overtuigt dat ik echt doorheen de wouden op Olympus aan het wandelen ben. Haar beschrijvingen laten je wegdromen en lezen heel mooi weg.

Ze schuwt ook de zwaardere thema’s niet, zoals de manier waarop Zeus Hera liefheeft, maar verwoordt dit steeds op een manier dat het de poëzie niet weghaalt en het ook nooit te ruw wordt. De acties worden niet gebruikt als een shockeffect, maar als een ontplooiing van het plot en een logisch startpunt voor de zware consequenties die volgen in het verhaal. Ook de vele gebeurtenissen en personages in de Griekse mythologie verweeft ze in Hera’s persoonlijke verhaal, met verschijningen van onder andere één van mijn persoonlijke favoriete personages, Echo.

“Je kunt je eigen woorden niet kiezen”

Laat dat laatste nu net ook wel een zwak punt zijn van het verhaal. Het boek zit zo vol met gebeurtenissen – het kan ook moeilijk anders, want Hera was er van in het begin al bij – dat het daardoor vrij lastig leest. Elk hoofdstuk gebeurt er iets nieuws en schakelen we weer een versnelling hoger in de mythologie en tijdlijn, waardoor het soms moeilijk meeleven is met het hoofdpersonage, omdat ze er zelf ook altijd vrij snel overheen lijkt te zijn. Je moet ook wel al wat weten van de mythologie wil je verbanden kunnen leggen of snel mee zijn met een bepaald onderdeel van het verhaal.

Als zelf enorme fan van Griekse mythologie besef ik maar al te goed dat geen enkele van de goden echt een goed persoon is. Toch vind ik het jammer dat in het verhaal van Hera er een zware verdeling zit. Alle mannen zijn verkrachters en de vrouwen die van hen houden zijn geen slachtoffers, maar zelf ook verkeerd bezig. En ja, dat is hoe Hera altijd gefunctioneerd heeft in de verhalen. Maar als ik een feministische hervertelling opensla, wil ik dan ook wel wat nuance zien en niet opnieuw de Hera die de vrouwen die slachtoffer zijn van Zeus bedreigt of verdoemt. Of een iets logischere beweegreden voor haar acties, in plaats van gewoon haar wraak op Zeus en de “vrouwen die haar belachelijk maken”. Na ongeveer driekwart van het boek begon ik het wel echt beu te worden om steeds maar te lezen hoe Zeus weer iemand nieuw had gevonden en Hera het weer niet kon laten om die vrouw op te jagen. Jammer, want op zich is Hera een enorm interessant personage, waar ik zeker meer wil over weten.

Hera is nu te koop. Doe je dat via bol.com, dan krijgen we een kleine commissie.

In ruil voor dit artikel kregen we een reviewexemplaar.