Barbie review: de coming-of-age van Barbie

Een van de grootste blockbusters van dit jaar is ongetwijfeld Barbie, die het moet opnemen tegen Oppenheimer en Mission Impossible 7. Geen gemakkelijke klus, al zijn ze alle drie zo verschillend dat ze niet echt in elkaars vaarwater komen. Reken daar nog eens bij dat het duo Greta Gerwig en Noah Baumbach het scenario verzorgde en Gerwig zelf in de regiestoel ging zitten, dan liggen de verwachtingen hoog.

Life in plastic, it’s fantastic

Barbieland is een aparte wereld van de onze en alles is er vredevol. De Barbies rule the world en alle versies van Ken leven voor hun Barbie. We volgen hier het verhaal van stereotypical Barbie en haar beach Ken. Op een dag beginnen er rare dingen te gebeuren met Barbie. Zo krijgt ze rare gedachten over de dood, krijgt ze cellulitis en staan haar voeten opeens plat op de grond. Het is al snel duidelijk dat er in de echte wereld iets mis is waardoor Barbie naar hier moet reizen. Ken vergezelt haar op haar tocht maar de echte wereld blijkt toch iets minder rooskleurig te zijn dan Barbie en Ken gewoon zijn.

Bovenstaande samenvatting is wat je ongeveer uit de trailers kan halen en is ook ongeveer terug te vinden in het eerste halfuur van Barbie. Na een eerste act vol Barbie-clichés en bijhorende mopjes is het duidelijk dat Gerwig en Baumbach iets meer willen vertellen met hun Barbie-film.

Oh, the cast is having so much fun

De hoofdrollen zijn weggelegd voor Margot Robbie (Babylon, Suicide Squad, Once Upon A Time in Hollywood) als (stereotypical) Barbie en Ryan Gosling (Blade Runner 2049, La La Land, First Man) als beach Ken. Persoonlijk denk ik dat er weinig mensen zijn die op het eerste gezicht zo bij het beeld van de klassieke Barbie passen als Margot Robbie. In de beginfase, nog voor Gerwig en Baumbach meewerkten, zijn Anna Hathaway (Ocean’s 8, Interstellar) en Amy Schumer (Trainwreck) nog kandidaten geweest voor de rol. Dit zou sowieso een heel andere invulling geweest zijn.

Gosling floreert ook als Ken, voornamelijk omdat dit geen complex personage is. Gosling heeft het vaak moeilijk met geloofwaardige gelaatsuitdrukkingen. Voor zijn rol in Blade Runner 2049, als robot, kwam dit goed van pas en dit was daarom een van zijn betere rollen. Als Ken kan hij net het omgekeerde doen. Alle reacties van Ken zijn bewust over the top waardoor Gosling dit op een overtuigende manier kan brengen omdat het net niet geloofwaardig moet overkomen. Kortom, het centrale duo is perfect gecast en alles voelt aan alsof het zo moest zijn.

In de rest van de cast zien we zelfs 3 hoofdrollen uit Sex Education terugkomen. Emma Mackey (Emily, Death on the Nile), die veel gelijkenissen met Margot Robbie vertoont, speelt een fysicus-Barbie. Ncuti Gatwa (de toekomstige Doctor Who) vertolkt een versie van Ken en Connor Swindells speelt een werknemer van Mattel in de echte wereld. Bovenop de reünie van deze acteurs schitteren ook onder andere Kate McKinnon, Issa Rae, Alexandra Shipp, Nicola Coughlan en Dua Lipa als Barbie en Kingsley Ben-Adir, Simu Liu en John Cena als Ken. Michael Cera (Superbad, Scott Pilgrim vs. the World) is ook volledig in zijn element als buitenbeentje Allan in de Barbiewereld. Gooi daarop nog eens Ariana Greenblatt, America Ferrera (Superstore, The Sisterhood of the Traveling Pants) en Will Ferrell (Eurovision Song Contest: The Story of Fire Saga) als personages uit de echte wereld en we zitten met een film vol talent.

Imagination, life is your creation

Greta Gerwig en Noah Baumbach hebben al samengewerkt aan prachtige films zoals Greenberg, Frances Ha en Mistress America. Met Lady Bird en Little Women heeft Gerwig ook al getoond dat ze de rol van regisseur meer dan waardig is en dat ze dit het beste combineert met het schrijven van het script. De beste films die zowel Gerwig als Baumbach al hebben afgeleverd zijn verhalen waarin de personages heel centraal staan. De groei van hun personages, meestal in een coming-of-age of quarter-life-crisis setting, drijven het verhaal. Conversaties zijn belangrijker dan grote events of actie.

Barbie daarentegen is een volbloed blockbuster, waarin Gerwig en Baumbach grootser moesten gaan. Ze hebben dit goed weten te combineren met hun eigen stijl. Dankzij de stereotiepe personages is het mogelijk om veel humor aan Barbie toe te voegen. Door deze personages te combineren met mensen uit de echte wereld, kunnen ze toch een verhaal van persoonlijke groei en twijfel brengen. Oppervlakkig wordt er commentaar gegeven op het patriarchaat, met de nodige overdrijving. Dit dient vooral als een passende stereotiepe benadering die goed past in de ontwikkeling van enkele personages. Gerwig en Baumbach hebben goed nagedacht om de wereld van Barbie op een coherentie, fantasievolle manier op het scherm te krijgen met als belangrijkste thema: life is your creation.

Barbie speelt vanaf 19/07 in de bioscoop.