Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Babylon review: een liefdesbrief aan cinema

Een choatische tocht doorheen Hollywood tussen 1926 en 1932 is wat regisseur Damien Chazelle ons wil doen beleven in zijn nieuwste 3 uur durende epos: Babylon. Was Hollywood in het midden van de jaren 20 echt zo’n groot feest als vaak gedacht?

Met een sneltrein door the roaring ’20s

Babylon vertelt het verhaal van drie verschillende personages. Als eerste hebben we Jack Conrad (Brad Pitt), een gevestigde waarde in de stille film, gevolgd door Nellie LaRoy (Margot Robbie), een opkomende ster en als derde Manuel ‘Manny’ Torres (Diego Calva), een Mexicaanse immigrant met ambitie om achter de schermen mee te werken aan films. De verhaallijnen van Jack en Nellie lopen voornamelijk naast elkaar door met Manny als overkoepelend figuur.

We ontmoeten onze drie hoofdpersonages op een gigantisch decandent en bacchanaal feest in Bel Air. In deze driekwartier durende inleiding worden onze hoofdpersonages geïntroduceerd in een continue op hoge snelheid daverende sequentie van absurde, grappige, soms walgelijke uitspattingen die volgens de oude verhalen de realiteit zouden benaderen. Hierna volgt een bijna even lang deel over een openluchtset waar meerdere stille films tegelijk werden opgenomen. De chaos wordt hier in dezelfde flitsende opeenvolging van snelle shots getoond, waardoor je ook dit deel van Babylon ervaart als een wilde rit op een achtbaan. Halverwege komt de grote verandering in de cinemawereld ten tonele: film met geluid. Vanaf hier begint het plot echt te lopen en zien we hoe de verschillende personages hier mee omgaan.

babylon
© PARAMOUNT PICTURES

Passieproject van Chazelle

Dat Babylon qua verhaal gelijkenissen vertoont met Singin’ in the Rain wordt hierin ook niet uit de weg gegaan en wordt zelfs gebruikt om aan te tonen wat cinema met een mens kan doen.

Babylon is de vierde grote film van regisseur Damien Chazelle na Whiplash, La La Land en First Man. Babylon is bij uitstek het grootste wat Chazelle gemaakt heeft en hij heeft duidelijk kosten nog moeite gespaard. In de eerste helft van Babylon slaagt Chazelle erin om met zijn snelle shots en snelle dialogen een spanning te creëren die je normaal verwacht in het laatste deel van een film. Hierin voel je al dat Babylon een heel andere ervaring wordt dan je gewoon bent. De stijl ligt hierdoor ergens tussen Martin Scorcese, Baz Luhrmann en zelfs Paul Verhoeven. Ook doorheen het tweede deel van Babylon komt deze flitsende montage geregeld terug afgewisseld met zeer serene en stille scenes die door het contrast met de chaos en lawaai ervoor en erna extra benadrukt worden. Het spel van Chazelle in Babylon is daarom een gegeven dat niet iedereen zal bevallen, maar als je erin meegaat, is het een extra verhaal op zichzelf.

In de epiloog van Babylon maakt Chazelle ook een zeer duidelijke keuze, die je gerust een risico kan noemen. Voor sommigen komt het neer op misschien een makkelijke manier om mensen te overtuigen, terwijl het voor mij overkomt als een kwartier tonen wat liefde voor cinema kan doen voor een mens. De eigen liefde voor cinema zal hierin zeker een bepalende factor zijn. Dat Babylon qua verhaal gelijkenissen vertoont met Singin’ in the Rain wordt hierin ook niet uit de weg gegaan en wordt zelfs gebruikt in de finale montage.

© PARAMOUNT PICTURES

Een ensemble-cast van jewelste

We zien nog eens wat voor een acteertalent Brad Pitt eigenlijk is en we mogen dit niet zomaar als van zelfsprekend aannemen.

De casting van Brad Pitt als vedette Jack Conrad kon bijna niet beter. Pitt geniet in het echte leven bijna dezelfde status als zijn personage bij de aanvang van Babylon. Het karakter dat Pitt hier vertolkt, is dan ook een uitvergrootte versie van hoe een ster zich in de jaren ’20 zou gedragen en het is duidelijk dat Pitt zich kostelijk amuseert in deze rol. Naarmate Babylon vordert, krijgt het personage Jack Conrad misschien de meest persoonlijke verhaallijn doordat de aanpassing naar geluid voor hem niet van een leien dakje loopt. In de rustige scènes zien we nog eens wat voor een acteertalent Brad Pitt eigenlijk is en dat we dit niet zomaar als van zelfsprekend moeten aannemen. Margot Robbie mag na haar kleinere rol in The Wolf of Wall Street eens zelf het decadent zwijn uithangen en dat doet ze met verve. Haar dromerig personage maakt misschien de minste verandering mee, maar haar verhaallijn zorgt wel voor de leukste scenes. Oorspronkelijk had Chazelle hier Emma Stone voor in zijn hoofd, maar ik denk dat Margot Robbie deze rol beter ligt dan Stone. Het personage Manny is een beetje de lijm die de verhalen van Conrad en LaRoy samenhoudt en de redelijk onbekende Diego Calva speelt dit met veel overtuiging. We kunnen zeker zeggen dat Calva de grootste ontdekking is van Babylon en we zullen nog veel van hem horen in de toekomst. Het personage Manny is het meest nuchtere personage uit de film en daarom ook het minst interessante, maar is nodig om nog een gevoel van realiteit te creëren. Heel leuk dat Chazelle hem gebruikt in de epiloog om zijn finale liefdesbrief mee af te ronden.

babylon
© PARAMOUNT PICTURES

Bijkomend heeft Jovan Adepo (Watchmen) als Jazz trompetist Sidney Palmer een interessant zijverhaal over de rol van zwarte mensen in deze Hollywood-periode. Ook krijgt de geweldige Tobey Maquire nog een kleine verhaallijn die naar mijn aanvoelen niet thuishoort in het grote verhaal. Aangezien Maguire wel zijn stempel kan drukken op deze beperkte schermtijd, maakt het dit deel wel leuk voor even maar dit had volledig uit de film gehaald kunnen worden. Verder zien we ook nog namen zoals Samara Weaving, Olivia Wilde, P.J. Byrne, Lukas Haas, Jean Smart, Ethan Suplee, Eric Roberts en Jeff Garlin passeren en kunnen we alleen maar zeggen dat we te maken hebben met een ensemblecast om u tegen te zeggen.

Babylon is een passieproject met duidelijke keuzes en zal niet genegeerd worden in het awardsseizoen. Ongeacht of het je stijl is of niet, er kan niet naast gekeken worden dat Babylon een unieke, verfrissende stijl heeft gecombineerd met sublieme vertolkingen die het verdienen om in de prijzen te vallen.

Babylon is nu te zien in de bioscoop.

Liefde voor cinema

babylon
5 5 0 1
Met Babylon zet een Damien Chazelle een ode aan cinema neer waarin hij niet op veilig speelt. Hij kiest duidelijk zijn eigen stijl en boodschap en het tempo gaat van het ene uiterste naar het andere. Dit is een zeer persoonlijk passieproject van Chazelle en ofwel ben je volledig mee ofwel laat het je koud.
Met Babylon zet een Damien Chazelle een ode aan cinema neer waarin hij niet op veilig speelt. Hij kiest duidelijk zijn eigen stijl en boodschap en het tempo gaat van het ene uiterste naar het andere. Dit is een zeer persoonlijk passieproject van Chazelle en ofwel ben je volledig mee ofwel laat het je koud.
5/5
Total Score

Raak

  • Montage- en visuele stijl
  • De cast die het beste van zichzelf geeft
  • Het Hollywood van de jaren '20 en '30

Braak

  • De verhaallijn van Tobey Maguire z'n personage was overbodig
  • 3 uur en 9 minuten is een lange zit
Total
24
Shares
Gerelateerde artikels