Ja, we zeggen het ieder jaar, maar ook 2019 wordt opnieuw een jaar om van te smullen. Tijdens de kalme zomermaanden is het een ideaal moment om even terug te blikken op wat voor pareltjes we dit jaar al voorgeschoteld kregen. Om nog maar te zwijgen over wat ons nog te wachten staat in het najaar. Welke games mag je dus niet gemist hebben dit jaar? We zetten ze even op een rijtje.
Resident Evil 2 (PS4, Xbox One, pc)
Yves: In 1998 kwam het originele Resident Evil 2 uit voor de PlayStation. Via deze remake krijgt de game een volledige grafische transformatie, maar de geest van het origineel blijft goed bewaard. De gameplay werd volledig aangepast aan de speelstijl van de moderne Resident Evil-games. Terwijl bij de remake van de eerste game de “tank controls” bleven, met weliswaar enkele aanpassingen, speelt RE2 in de stijl die zijn debuut deed in Resident Evil 4 en verder verfijnd werd met 5, 6 en de Revelations-games.
Resident Evil 2 is voor fans van de oudere RE-games puur genieten.
Een van de redenen waarom Resident Evil 2 een favoriet is van de fans is ongetwijfeld ook hoe de game is opgesplitst in twee verschillende scenario’s die het verhaal vanuit een verschillend perspectief benaderen. En enkel wanneer je de andere kant van het verhaal hebt uitgespeeld, krijg je het ware einde te zien. Resident Evil 2 is voor fans van de oudere games puur genieten. Maar ook nieuwkomers zullen zich kostelijk vermaken met deze survival horror-game, al missen ze uiteraard wel de nostalgische gloed die wij veteranen ervaren bij elk klein detail dat ons doet terugdenken aan 20 jaar geleden.
Kingdom Hearts III (PS4, Xbox One)
Michiel: Het langverwachte Kingdom Hearts III werd dit jaar ein-de-lijk uitgebracht. Als afsluiter van de zogenaamde Dark Seeker Saga slaagt de game erin om bijna elk waanzinnig plotelement uit de vorige games mooi af te sluiten, maar toch blijf je soms met een paar vragen of frustraties zitten. Dit is waarschijnlijk wel opzettelijk gedaan, want regisseur Tetsuya Nomura wil duidelijk nog games in deze serie maken. Gelukkig neemt de game zichzelf niet meer zo serieus en worden de speeches over licht, duisternis, vriendschap en harten met een lichte hint van zelfspot gegeven.
Kingdom Hearts III combineert de beste elementen uit de vorige games.
Kingdom Hearts III heeft niet alleen de beste elementen uit het vechtsysteem van de vorige games genomen en er zelf een paar verfijningen aan toegevoegd, ook qua beeld en geluid is dit veruit de beste game van de serie. Het spel neemt moeiteloos de stijl en animaties (soms letterlijk) uit de verschillende films over, waardoor je soms zelfs denkt dat je een film aan het herbekijken bent. Vooral in de wereld van Toy Story is de immersie indrukwekkend, maar ook de andere werelden mogen er zijn. Dit alles onder begeleiding van de schitterende muziek van Yoko Shimomura.
Wargroove (Xbox One, Switch, pc)
Yves: Wargroove is zo’n beetje de spirituele opvolger van Advance Wars. Het is ondertussen ook al meer dan 10 jaar geleden dat er nog een game in die serie verscheen. Nintendo lijkt zich de laatste jaren meer te concentreren op het fantasybroertje Fire Emblem, dus laat een andere ontwikkelaar dan maar die leegte opvullen. Wat Wargroove zo speciaal maakt, is het feit dat de game zich afspeelt in een klassieke fantasywereld, gedrenkt in een pixel art-stijl om u tegen te zeggen.
Wargroove is een gezellige mix tussen Fire Emblem en Advance Wars.
Het doet zoveel denken aan Fire Emblem, maar speelt als Advance Wars. Het is dus een turn-based tactics game. Dat wil zeggen dat elk van je personages of units op het speelveld één beurt krijgen om een bepaalde actie uit te voeren. Daarna is het aan de tegenstander om hetzelfde te doen. De game loopt tevens over van charme en is duidelijk met heel veel liefde gemaakt. Bovendien zit het vol met moderne features zoals zowel lokale als online multiplayer en een heuse map editor waarmee je volledige campagnes kan opbouwen – inclusief cutscenes met dialogen! De game verschijnt dit jaar ook nog voor PS4.
Tetris 99 (Switch)
Yves: Tetris is terug! En hoe. Na het visueel verbazende Tetris Effect liet Nintendo de allereerste battle royale-versie van deze verslavende puzzelgame op ons los. Ja, dat lees je goed, een battle royale-versie van Tetris. Deze versie is ontwikkeld door Arika en werd opgepikt door Nintendo als eerste gratis game via hun online service. De game speelt min of meer als de klassieke VS-modus die we kennen uit eerdere Tetris-games, al is het hier de bedoeling dat jij als laatste overblijft uit een poule van maar liefst 99 spelers.
Tetris 99 is een battle royale-versie van Tetris waarin je het opneemt tegen 98 andere spelers.
Door combo’s van verschillende lijnen tegelijk te clearen, kan je grijze “garbage blocks” sturen naar je tegenstander, die onderaan het speelveld naar boven worden geduwd. Met de rechter analoge stick heb je de keuze om een aantal verschillende spelers te viseren, maar ik heb voor mezelf ondervonden dat ik me het best concentreer op m’n eigen speelveld. Door goed te spelen kan je badges verdienen die het aantal lijnen dat je naar een tegenstander doorschuift, vergroten. Op het einde krijg je ook EXP en kan je jouw level verhogen, al ben ik er nog niet helemaal uit wat hier nu precies de bedoeling van is. De game werd een echte hit op Twitch en er verscheen ondertussen al een betalende DLC die een aantal offline modi toevoegt, met nog meer aan de horizon.
Devil May Cry 5 (PS4, Xbox One, pc)
Nils: De laatste telg in het Devil May Cry-universum is er werkelijk eentje geworden om u tegen te zeggen. We banen ons opnieuw een weg doorheen het demonenrijk samen met Dante, Nero en nieuwkomer V. Je hebt weinig nodig om Devil May Cry 5 te begrijpen. Het is een game die over-the-top badassery, chaos, explosies en demonengenocide centraal stelt. Het verhaal gaat verder waar het eindigde na Devil May Cry 4. Nero is terug van weggeweest, maar deze keer met een massief anti-demonenwapen (passend genaamd Devilbreaker) als vervanger voor zijn verloren arm. En het is werkelijk een ongeremd plezier om te spelen.
Devil May Cry 5 combineert diepgaande combat met sterk level-design.
Het hart van Devil May Cry 5 zit duidelijk in de diepgaande combat, maar het sterke level-design mag zeker niet onderdoen. En ook op grafisch is Devil May Cry 5 een genot voor het oog, met bloed dat innig van het scherm lijkt te spatten. Combineer dit alles met een geweldige soundtrack, die heerlijk opzwepend is en je als speler steeds verder lijkt te pushen om de vijanden verder te molesteren. Bang Bang Bang, pull my Devil Trigger indeed.
Sekiro: Shadows Die Twice (PS4, Xbox One, pc)
Jason: Gedaan met de zware harnassen van Dark Souls en de edgy wapens uit Bloodborne. Jij bent een shinobi genaamd Wolf. Als gezworen beschermer van de Ashina-prins Kuro verandert het verhaal in een nachtmerrie wanneer de prins ontvoerd wordt omwille van zijn vermaande drakenbloed. Beroofd van wapens en linkerarm start zo de eindeloze strijd van onze protagonist, op zoek naar zijn prins en eerherstel.
Sekiro: Shadows Die Twice is een niet te missen ervaring.
Sekiro: Shadows Die Twice is een aartsmoeilijk spel. Meer nog dan zijn voorgangers in het genre omdat de gameplay zo fundamenteel veranderd is. Een permanent, episch geklets dat meer dan ooit je aandacht en reflexen op de proef zal stellen. De stijl is bovendien oogverblindend mooi en de game bevat genoeg content om je een maand zoet te houden. De minpunten zijn haast triviaal ten opzichte van de genialiteit die FromSoftware weer aan de dag legt. Een niet te missen ervaring voor wie snakt naar een ninja-sluipspel of eender wie graag zijn hart eens op de proef stelt.
Katana Zero (Switch, pc)
Nils: Wat krijg je als je bovengenoemde game combineert met een neo-noir pixelated design-opzet? Besprenkeld met een vleugje psychedelica? Wel, dan krijg je Katana Zero voorgeschoteld. In Katana Zero bestuur je The Dragon, een naamloze samoerai die tegelijk een huurmoordenaar is. Maar The Dragon is mentaal onstabiel. Met de superdrug Chronos die te allen tijden door zijn aders vloeit, is hij in staat tot prachtige slachtpartijen, maar die komen met een kost. Telkens hij ontwenningsverschijnselen krijgt, neemt de game een loopje met onze sensorische beleving van het spel.
Katana Zero is één grote adrenalinetrip.
Katana Zero is een shaken, not stirred-combinatie van strakke design- en gameplay-elementen. Simpel in zijn premisse, maar drijft je stelselmatig steeds verder in het verschalken van een hele kamer baddies. In één woord, één grote adrenalinetrip die je van de ene slachtpartij naar de andere voortstuwt op een niet-traditionele manier. En het drijft je als speler ook steeds verder. Het komt soms op een milliseconde timing aan om een kamer te overleven. En dat werkt behoorlijk verslavend.
Cadence of Hyrule (Switch)
Nils: Kort gezegd, Cadence of Hyrule is het meest dappere dat Nintendo ooit heeft ondernomen met de Zelda-IP. Na de succesvolle adaptatie van de franchise in de musou Hyrule Warriors, was het tijd voor iets anders. En dat anders komt volledig uit de hoek van de makers van Crypt Of The Necrodancer, wiens gameplay, overworld en art style een perfecte match leken met een oldschool Zelda-game.
Cadence of Hyrule klinkt én speelt geweldig.
En wat blijkt? De mengeling van The Legend of Zelda en de unieke muzikale gameplay van Crypt Of The Necrodancer is niets meer dan een plezier te noemen. Danny Baranowsky’s remixes van de alombekende Hyrule-soundtracks zijn experimenteel, oorwormen en durven nieuwe stijlen zoals acid jazz en house te vermengen. Het klinkt geweldig, het speelt geweldig. En je blijft jezelf betrappen op het meebewegen met de beats, zelfs al heb je je Switch al even afgezet. Meer van dit Nintendo, echt! Hulde aan de man/vrouw die dit erdoor heeft gekregen.
Judgment (PS4)
Michiel: De reeks Yakuza-games op PS4 heeft er een nieuwe telg bij: Judgment. Geen Yakuza in de titel? Klopt, maar het speelt zich wel af in hetzelfde universum. Hoewel Kiryu nergens te bekennen is, beleven we dus alweer avonturen in Kamurocho. Deze keer doen we dit als privédetective Yagami. Vroeger was hij advocaat, maar na een dramatische wending nam hij afscheid van zijn advocatenbadge. Als detective komt hij echter al snel terecht in een schimmige wereld vol corruptie en gevaar en moet hij naast onderzoek uitvoeren ook veel gespuis in elkaar slaan en schoppen.
Judgment is heerlijk noir en blijft van begin tot einde entertainend.
Judgment mag dan wel een origineel verhaal zijn met nieuwe personages, het straalt nog steeds de Yakuza-invloed uit. Het hoofdverhaal is heerlijk noir en is van begin tot einde entertainend en de zijverhalen zitten weer vol absurde situaties. Aan de ene kant is de grote mobiliteit tijdens gevechten heel leuk, aan de andere kant stellen de detective-minigames soms teleur en haten we de achtervolgingen. Al bij al is het een leuke toevoeging aan het Yakuza-verse, en was de combinatie met detective-elementen een slimme zet.
Super Mario Maker 2 (Switch)
Yves: Shrikt er iemand van het succes dat Super Mario Maker 2 momenteel oogst? Het origineel was al fantastisch en deze Switch-versie doet er nog een schepje bovenop. Wie deze game niet kent: in Super Mario Maker kan je je eigen Super Mario-levels ontwerpen. Je hebt er de keuze uit een volledig arsenaal aan tools om de meest creatieve (en vaak ook knotsgekke) ideeën tot leven te brengen. Je kan kiezen tussen verschillende Super Mario-stijlen: de originele 8-bit versie, Super Mario Bros. 3, Super Mario World, New Super Mario Bros. U en nieuw in dit vervolg Super Mario 3D World.
Een combinatie van een succesvolle console en virale levels via sociale media hebben van Super Mario Maker 2 een fenomeen gemaakt.
Super Mario Maker 2 introduceert niet alleen een nieuwe grafische stijl maar ook een heleboel nieuwe tools om levels te ontwerpen. Ook is er nu een verhaalmodus beschikbaar, maar misschien nog het belangrijkst van allemaal, de game introduceert een multiplayer-modus, zowel lokaal offline als online. In een tijdperk waar niet alleen de game verschijnt op een populaire console (sorry, Wii U) maar ook nog eens kan genieten van het viraal gaan via sociale media en streaming platformen zoals Twitch mag het duidelijk zijn dat Super Mario Maker 2 zijn plaatsje in de spotlight heeft gevonden. Als jullie mij nu willen excuseren, ik ga mijzelf nog wat pijnigen met enkele sadistische levels die ik via Twitter heb gevonden.
Fire Emblem: Three Houses (Switch)
Nils: De nieuwste intrede in één van m’n favoriete franchises is er eentje die je op verschillende manieren aanspreekt. De tacticus in jou, de diplomaat in jou en je innerlijke Game of Thrones-minnende vibes, met een vleugje Zweinstein-aura’s on top. Fire Emblem: Three Houses combineert het allemaal. Met gameplay-elementen uit menig voorgangers in de serie is dit de perfecte erfgenaam van een 30-jaar oude Nintendo IP. Je wordt werkelijk de wereld binnengesleurd met een wervende soundtrack, intrigerend verhaal, steengoede voice-acting en tempowisselende gameplay.
Fire Emblem: Three Houses is de perfecte erfgenaam van deze 30-jaar oude reeks.
Er is duidelijk ook erg veel tijd en liefde in elk personage geslopen in de academie, iets waar vorige Fire Emblem-games nogal eens durfden tegen te zondigen. Je kan er niet aan doen om begaan met elk personage te geraken, je leeft met hen mee, begrijpt hun keuzes. Niet iedereen zal je liggen, maar dat is ook de bedoeling. Net als in het middelbaar heb je mensen waarmee het gewoon (niet) klikt. Giet daar een Game of Thrones-saus over, gepaard met een oorlog tussen verschillende facties en je hebt een game waar we ondertussen al even van aan het smullen zijn.
Wat denken jullie? Akkoord met onze selectie? Of ontbreken er nog enkele games? Laat het ons weten via Twitter of Facebook.
