Judgment review: Kamurocho Noir

De reeks Yakuza-games op PS4 heeft er een nieuwe telg bij: Judgment. Geen Yakuza in de titel? Klopt, maar het speelt zich wel af in hetzelfde universum. Hoewel Kiryu nergens te bekennen is, beleven we dus alweer avonturen in Kamurocho. Deze keer doen we dit als privédetective Yagami. Kan hij met succes de Dragon of Dojima opvolgen? Geekster oefende zich in het wijzen met een beschuldigende vinger en testte het voor jullie uit.

Whodunnit

Takayuki “Tak” Yagami is een zelfstandige privédetective in dé uitgangsbuurt van Tokyo: Kamurocho. Vroeger was hij echter advocaat, en was hij er zelfs in geslaagd een moordverdachte vrij te krijgen. Hoewel dit in Japan zeer uitzonderlijk is, neemt Yagami na een dramatische wending toch afscheid van zijn advocatenbadge en lost hij allerlei kleine en grote zaken op voor verschillende mensen. Wanneer er echter meerdere Yakuza vermoord gevonden worden waarvan de ogen verwijderd zijn, trekt hij op onderzoek uit. Is het gewoon een afrekening, of zit er iets meer achter? Zo komt hij terecht in een schimmige wereld vol corruptie en gevaar en moet hij naast onderzoek uitvoeren ook veel gespuis in elkaar slaan en schoppen.

Het hoofdverhaal gaat – zeker in het begin – trager dan vroeger, maar het is een heerlijke whodunnit met goede (doch soms voorspelbare) plotwendingen en leuke personages. Waar Yakuza-games meestal deden denken aan misdaadfilms is alles hier gepresenteerd als een lang seizoen van een tv-reeks. Je hebt het hoofdverhaal dat wel vaak onderbroken wordt door kleinere plotelementen of zijverhalen, maar dat toch steeds terugkeert en culmineert in een spannende finale – en bij het begin van elk hoofdstuk krijg je een kort “vorige keer in Judgment”-segmentje zodat je tussen de vele namen en motieven de koers niet kwijtraakt. Tijdens het verhaal moet je niet enkel vinden wie de moorden gepleegd heeft en waarom, maar ook nadenken over wat rechtvaardigheid is, wat de taak is van een advocaat is en hoe ver je zou willen gaan om gerechtigheid te vinden. Wie vergelijkingen maakt met Ace Attorney is daar zeker niet alleen in.

Hoewel zijn hart voor het grootste deel op de juiste plaats zit en hij geen onrecht goedkeurt, is Yagami niet gewoon een moderne kopie van Kiryu. Hij deinst er bijvoorbeeld niet voor terug om soms eens smerig te doen of in het kader van zijn job chantagemateriaal te verzamelen. Ook lopen zijn plannetjes niet altijd goed af en komt hij soms in gevaar. Het is dus een verfrissing om eens met iemand te spelen die niet de meest rigide morele code van heel Japan heeft of zo goed als nooit verslagen kan worden. De andere personages zijn ook een leuke toevoeging aan de cast en zorgen ervoor dat het niet erg is om een spel zonder Date, Majima of Haruka te moeten spelen.

Return to Absurdistan

Het hoofdverhaal is heel serieus met hier en daar een lichter momentje, maar wie daardoor bang is de typische absurde Ryu ga Gotoku-humor kwijt te zijn, kunnen we geruststellen: na een paar hoofdstukken kan je naar hartenlust een hoop zijmissies uitvoeren die je weer vaak zullen doen (glim)lachen. Zo moet je niet enkel normale detectivetaken uitvoeren zoals overspel bewijzen, maar ook behekste appartementen onderzoeken, een groepje perverten helpen vangen en de gruwelijke moord op een aantal koi oplossen. Je vindt deze zaken niet enkel op straat, maar je krijgt ook een reeks klanten over de vloer in je kantoor of op andere plekken. Zo wordt Taks job als detective slim gekoppeld aan de gebruikelijke Yakuza-nonsens.

Daarnaast zit de stad ook vol met personages die elk een kleinere missie hebben voor jou, om daarna je vriend te worden. Bij sommigen moet je hun restaurant of winkel bezoeken, bij anderen minigames spelen en bij nog anderen moet je je vechtkunsten gebruiken. Hoe meer vrienden, hoe meer van de grote extra zaken beschikbaar worden. Elk hoofdstuk van Judgment probeer je dus zo snel mogelijk alle nieuwe vrienden te verzamelen, en ontdek je meer locaties en minigames. Ook is het fijn dat die vrienden dan vaak door de stad wandelen en je helpen als ze je tegenkomen of je in een gevecht verwikkeld raakt.

Yakuza meets Ace Attorney

Wie de Yakuza-games al gespeeld heeft, zal zich meteen thuis voelen in de gameplay. Je loopt zoals altijd door de stad van locatie tot locatie om met de inwoners te praten, te winkelen, uit te gaan of tegen het gespuis op straat te vechten. Bij de gevechten kan je – eindelijk – terug kiezen uit meerdere stijlen, hoewel ze zich tot de snelle kraanvogel-stijl en de krachtige tijger-stijl beperken. Yagami moet het in tegenstelling tot Kiryu vaker van zijn snelheid en behendigheid hebben, wat naast de krachtige EX-acties (de nieuwe naam voor Heat-acties) het hoogtepunt van de gevechten wordt. Zo kan je je constant afduwen van muren om je vijanden pijn te bezorgen of kan je gemakkelijk over elke vijand springen en zo achter hen terechtkomen.

Daarnaast vind je overal voorwerpen (maar minder echte wapens) waarvoor je vijanden vaak moeten wijken. En ja, fietsen zijn nog steeds het ideale wapen. Experience krijg je nu in één vorm in plaats van in vijf, en kan je in drie verschillende categorieën investeren. In het begin van het spel krijg je er niet zoveel van, maar tegen het einde geven zelfs de meest eenvoudige acties je een mooie hoop SP. Dankzij shortcuts kan je jezelf nu genezen in het midden van een gevecht zonder je menu te moeten openen. Ten slotte kunnen vijanden heel krachtige aanvallen doen, waardoor je irritante mortal wounds krijgt die je enkel met best dure items of bij een dure dokter kan genezen.

Een andere grote nieuwigheid in dit spel zijn de detective-elementen. Je moet niet enkel vechten, maar ook vaak locaties onderzoeken op zoek naar aanwijzingen om kleine of grote raadsels op te lossen of een ideale foto te nemen. Dit geeft je de kans om goed rond te kijken (en veel verborgen katten te vinden) en is een leuke afwisseling op de met adrenaline gevulde gevechten. Ace Attorney-gewijs kan je dan soms in confrontaties het juiste bewijs aanduiden om je argumenten kracht bij te zetten. Jammer genoeg zijn de andere detective-minigames zoals sloten kraken veel minder leuk. En enkel wie Assassin’s Creed speelde om veel doelwitten traag te achtervolgen of al lopend snel op de hielen te zitten, zal dat hier ook leuk vinden. Anderen zullen deze veel te vaak terugkerende segmenten heel snel haten.

Even pauze

Uiteraard is er veel te doen in Kamurocho voor wie het hoofdverhaal even wil laten liggen. Naast de gebruikelijke baseball, darts, grijpkranen, oude video games (waaronder een leuke verwijzing naar Dead Souls) en ingewikkelde Japanse gokspellen, kan je vooral veel tijd verliezen aan de twee nieuwe toevoegingen: drone-races en een (niet zo interessant) soort psychedelisch bordspel. Net zoals in Yakuza Zero en Kiwami moet je bij de races met de juiste (en dure) onderdelen je voertuig samenstellen, maar in tegenstelling tot die games, bestuur je hier je drone zelf tijdens de wedstrijden. Het is fijn om zo de vertrouwde stad (en de binnenkant van bepaalde locaties) vanuit de lucht in spannende races vanuit een ander perspectief te zien. Je verliest al snel de tijd uit het oog, en toen wij Judgment uitgespeeld hadden zonder echt alle minigames gespeeld te hebben, stond er toch al een goede 40 uur op de teller. Eén bijzonder groot minpunt wel: hoewel Yagami’s acteur Takuya Kimura een muzikale achtergrond heeft, kunnen we geen karaoke zingen in Judgment…

Oude vriend

In Judgment lopen we enkel rond in Kamurocho (en een paar extra locaties die je niet vrij kan bezoeken). Dat betekent dus geen bezoekjes aan andere steden zoals Sotenbori of Onomichi. Gelukkig heeft de vertrouwde stad na Yakuza 6 toch nog een paar veranderingen ondergaan: aan de ene kant zijn er veel meer shortcuts door of zelfs over de gebouwen die de lenige Yagami kan gebruiken, en kan je meer gebouwen betreden; aan de andere kant blijft het leuk om in onze oude vriend locaties zoals Little Asia of Theater Square te bezoeken en te zien hoe alles er nu – het verhaal speelt zich af in 2018 – uitziet. Shangri-La is trouwens sinds eind jaren ‘90 nog steeds een uitgebrande ruïne.

Zoals altijd lijken de personages heel goed op hun acteurs, en zijn vooral de gezichtsuitdrukkingen in de cutscenes heel goed gedaan. De vele neonlichten of de ondergaande zon zorgen er in combinatie met de Dragon Engine voor dat je met veel plezier doorheen de stad kuiert. Ook de voice acting in Judgment verdient een grote pluim, en we kunnen deze keer zelfs kiezen tussen de traditionele Japanse cast of Engelse stemmen!

Judgment: ons oordeel

Judgment mag dan wel een origineel verhaal zijn met nieuwe personages, het straalt nog steeds de Yakuza-invloed uit. Het hoofdverhaal is heerlijk noir en is van begin tot einde entertainend en de zijverhalen zitten weer vol absurde situaties. Aan de ene kant is de grote mobiliteit tijdens gevechten heel leuk, aan de andere kant stellen de detective-minigames soms teleur en haten we de achtervolgingen. Al bij al is het een leuke toevoeging aan het Yakuza-verse, en was de combinatie met Ace Attorney-elementen een slimme zet.

Geïnteresseerd in games van Ryu ga Gotoku Studio?

• Yakuza Kiwami 2 is een schitterende remake met een intrigerend verhaal.
• Yakuza 6: The Song of Life sluit het verhaal van Kiryu mooi af.