Final Fantasy IX remaster review: kon beter

Final Fantasy IX verscheen alweer een tijdje geleden voor de allereerste PlayStation, in het gezegende jaar 2000. Ondertussen is deze negende telg in de RPG-reeks beschikbaar op zowat alles wat games kan spelen. Wij doken in de wereld van Gaia op de Nintendo Switch en ontdekten dat er toch wat verschillen zijn met het origineel die zowel een verbetering als een stap terug betekenen.

We zijn fans van Final Fantasy hier bij Geekster. En als jij dit leest, ben je dat waarschijnlijk ook. Daarom hoeven we je eigenlijk niet te vertellen dat de negende telg in de serie nog steeds dezelfde charmante J-RPG is die terug ging naar de roots van de serie. Na een aantal cyberpunk-avonturen in VI, VII en VIII kiest IX resoluut voor een meer klassieke middeleeuwse fantasy-omgeving. Gedaan met de robots en mechanische wapens. Welkom terug in sprookjesachtige kastelen en betoverde bossen. Ook de cast is er eentje van weleer: een jonge dief, een prinses met magische krachten, een klungelige ridder en een schattige tovenaar. Deze personages raken verstrengeld in een oorlog tussen verschillende naties en een sinister plot van Kuja, de slechterik van dienst in deze Final Fantasy IX. De game heeft z’n strepen al verdiend, dat staat buiten kijf. Met de hoogste score op Metacritic is het een lieveling van zowel fans als critici. Maar hoe zit het met deze remaster?

Eerst en vooral, het is zalig om een Final Fantasy-game op een draagbare console te kunnen spelen. Zo heb ik alle FF-games tot en met IX op de PlayStation Vita staan. Gewoon omdat het kan. En daarom werd ik ook meteen enthousiast over de aankondiging dat Final Fantasy VII, IX, X, X-2 en XII naar Switch kwamen. (Waar blijft mijn favoriet VIII, Square Enix? *huilt*)

Deze remaster is eigenlijk gebaseerd op de PS4- en PC-versies die vorig jaar verschenen en die op zich zijn eigenlijk gewoon de ports voor iOS en Android aangepast voor een groter scherm. Positief is het feit dat de graphics opgepoetst zijn. Het mag dan niet de charme hebben van het origineel, ik kan je verzekeren dat je de originele pixelated personages niet wil zien op je 55 inch-televisiescherm. Jammer genoeg hebben de pre-rendered achtergronden de transitie minder goed overleefd. Ook de menu’s zijn die van de versie voor mobieltjes en dat betekent hetzelfde zielloze font met een gigantische UI die duidelijk bedoeld was voor touchscreens.

Ook heeft deze remaster van Final Fantasy IX te lijden onder de muzikale bug die bij alle recente heruitgaven aanwezig is (behalve blijkbaar bij Final Fantasy X, waarvoor ze een patch hebben uitgebracht die het probleem oplost.) De bug is namelijk dat de field music telkens opnieuw begint vanaf het begin na elke battle. Dat wil dus zeggen dat als je geregeld een random encounter hebt je eigenlijk nooit de volledige tune zal te horen krijgen. Square Enix, pls.

Wat we wel kunnen smaken, is de fast forward-optie. Alhoewel we ook hier een aantal kanttekeningen hebben. De game spelen aan dubbele snelheid is ideaal om door een dungeon of een stuk van de game te razen die vol zit met random battles (waarvan de frequentie trouwens serieus is verminderd en die je ook helemaal kan afzetten nu) maar de manier hoe dit geïmplementeerd is in de game kon toch wel beter. Álles in de game gaat namelijk supersnel in deze modus, ook de dialogen en de menu’s. Het is dus ten zeerste aan te raden dit telkens af te zetten als je voorbij dat ene stukje bent waar je geduld op de proef gesteld werd.

Wel is het een godsgeschenk dat je nu ook cutscenes kan doorspoelen. Zo hoef je niet telkens opnieuw die lange cinematic te zien als je ergens vastzit in een gedeelte van de game. Verder is er nu auto-save, handig voor als je vergeten was op te slaan net voor die lastige boss battle. Ten slotte heeft de game ook een cheat-modus, die je toestaat om character levels te maxen, alle abilities te unlocken en oneindig veel gil en items te krijgen. Ik vraag me af wat de meerwaarde hiervan is, maar het zit erin, just saying. Veel extra features dus.

Ten slotte is het de vraag of je nog steeds €20,99 wil neertellen voor een game die bijna twintig jaar oud is. Square Enix denkt blijkbaar van wel, en we moeten toegeven dat je qua speeltijd zeker waar voor je geld krijgt. Al hadden we dan liever een remaster gezien die specifiek werd ontworpen voor consoles.