Gotham Knights review: Bat-Family met groeiproblemen

Als je naam niet Rocksteady is, is het als studio een bijzonder moeilijke taak om een goed Batman-spel af te leveren. Arkham Asylum, City en Knight vormen nog steeds een schitterende trilogie en zijn, samen met Marvel’s Spider-Man, misschien wel de beste superhero-games ooit. We moeten elk nieuw spel natuurlijk op zichzelf beoordelen, maar het is bij een Batman-game onmogelijk om geen vergelijkingen met de Arkham-serie te maken. Ontwikkelaar WB Games Montréal waagt er zich na Arkham Origins nu toch een tweede keer aan met Gotham Knights, waarbij je niet speelt als de Dark Knight zelf, maar eerder als vier sidekicks uit de Bat-Family: Nightwing, Batgirl, Robin en Red Hood. Is het een goede superhero-game en een waardige (spirituele) opvolger zeven jaar na Arkham Knight, of hadden ze beter de capes aan de kapstok laten hangen? Geekster dook opnieuw een van de meest door misdaad geteisterde steden in en testte het voor jullie uit.

No Dark Knight, but Gotham Knights

Batman is dood. Dit is geen echte spoiler, want hier draait heel Gotham Knights vanaf minuut 1 om. Wanneer na (een best lang) introfilmpje Bruce eindelijk het onderspit delft en begraven wordt, is het de taak van Dick Grayson (Nightwing), Barbara Gordon (Batgirl), Jason Todd (Red Hood) en Tim Drake (Robin) om zijn laatste onderzoek verder te zetten en ook nog eens te onderzoeken waarom hun mentor van hen heengegaan is. As klap op de vuurpijl kunnen ze niet meer rekenen op de steun of goedkeuring van de GCPD, want ook Jim Gordon is er niet meer. Wat volgt is een superheldenverhaal met aan de ene kant de vier Bat Kids (en Alfred) en aan de andere kant een klein aantal bekende gezichten uit Batmans schurkengallerij. Hoewel we (alweer…) te kampen hebben met Harley Quinn, Penguin en Mr Freeze, maken nu ook de schimmige leden van de geheime organisatie The Court of Owls hun opwachting in de Batman-games. De verhaalmissies en de speciale zijmissies zijn best leuk – zij het voorspelbaar – en vormen een van de beste elementen van het spel. Soms, bijvoorbeeld tijdens het best lange en indrukwekkende openingsfilmpje, zou je gaan denken dat de ontwikkelaars liever een animatiefilm zouden willen maken.

Er zijn in Gotham Knights vier hoofdpersonages, maar je kan zelf kiezen met wie je speelt. Als je wil, verander je bijvoorbeeld in een soloavontuur naar Batgirl of wissel je elke missie van personage. Voor elke missie en interactie zijn er immers voor de vier verschillende personages een aantal unieke dialogen voorhanden, wat we zeker kunnen appreciëren. Om alles te zien, zou je dus het spel vier keer moeten herspelen en elk stuk telkens met een ander personage. Hoewel ze dezelfde missies kunnen ondernemen, zijn de Knights ook vier duidelijk verschillende personages: Nightwing probeert de mantel van Bruce zo goed mogelijk op te nemen en de verantwoordelijke stem in het team te zijn, Batgirl moet leren omgaan met het verlies van haar vaderfiguren en zichzelf te vinden, Red Hood heeft nog veel psychologisch trauma na zijn wedergeboorte in een Lazarus Pit en Robin moet als jongste telg van de familie zijn mannetje proberen te staan en zijn eigen weg zien te ontdekken. De interactie tussen deze vier onderling of met Alfred (vaak een mooi emotioneel anker) of de andere personages is best goed geschreven, zowel in de grappige momenten als in de meer emotionele scènes. Niet om te zeggen dat het altijd een schot in de roos is of heel het spel goed geschreven is, maar deze momenten konden ons toch bekoren.

Tekort aan momentum

Nadat je een van de vier Knights gekozen heb, kan je het nachtleven induiken om het tegen al het schorremorrie van Gotham op te nemen. De gevechten zijn in het begin nog wel leuk, maar verliezen na een tijdje toch hun aantrekkingskracht. Hier is het dus onmogelijk om niet naar grote broer Arkham te kijken. De gevechten in Gotham Knight doen hieraan denken, maar halen hetzelfde bevredigende niveau niet. Je hebt een snelle melee aanval en een ranged attack. Beide doen op zich weinig schade, maar je kan hun knoppen ingedrukt houden om ze wat krachtiger (doch trager) te maken. Als je een aanval op het goede moment kan ontwijken, kan je ook meteen krachtiger terugslaan. Hiermee kan je de eenvoudige vijanden nog wel verslaan, maar voor de meer geavanceerde types of (mini)bazen doe je er te weinig schade mee. Er zijn maar weinig momenten waarbij het aanvoelt alsof je gewone aanvallen zware aanvallen zijn die een bot zouden kunnen breken.

De kern van de gevechten in Gotham Knights draait dan ook om je momentum. Door snelle aanvallen te doen of aanvallen te ontwijken, bouw je een meter op. Wanneer deze vol is kan je een krachtige momentum attack doen. Het probleem is dat de meeste van je speciale en unieke vaardigheden van je momentum afhangen, dus na een of twee speciale aanvallen val je weer terug op de veel te lichte gewone meppen en schoppen. Ook moet je je momentum soms gebruiken om bepaalde aanvallen die je niet gewoon kan ontwijken, te onderbreken. Dit wordt nog erger gemaakt door het feit dat alles wat geen gewone vijand is veel te veel HP heeft. 

Na een tijdje heb je meer dan één momentum bar en voelt het allemaal wat leuker aan, maar zelfs dan zit je al snel doorheen je grote aanvallen. Als kers op de taart kunnen vijanden soms je momentum attacks onderbreken (zodat je alles kwijt bent) of zit je vast in de animatie terwijl een andere vijand een aanval doet, waardoor je zonder kans op te ontwijken geraakt wordt zodra je terug controle over je personage hebt, bijzonder frustrerend! Oh, en als je toevallig een bepaalde momentum attack (bestaande uit verschillende snelle slagen met een finisher op het einde) hebt geactiveerd, maar dan je linker stick blijft induwen, kan het zijn dat bijvoorbeeld Batgirl gewoon wegloopt van de vijand en je je zuurverdiende momentum meteen kwijt bent. Door deze elementen en door de soms tegenwerkende camera is vechten tegen grote groepen niet zo leuk (en soms veel frustrerender) dan in de vorige trilogie.

Naast de gewone gevechten moet je soms ook sluipen of misdaden oplossen. Het sluipen is wat je zou verwachten: begeef je stilletjes achter of boven een vijand (als ze niet weten dat je er niet bent, kijken ze niet naar boven) en schakel ze dan gemakkelijk uit. Soms is dit verplicht, soms kan je het doen om al zoveel mogelijk (of alle!) vijanden uit te schakelen voor je aan het gevecht begint of krijg je er bonussen voor. Er zijn wel minder mogelijkheden om je in gebouwen boven de vijanden te begeven dan je zou willen. Misdaden onderzoeken is jammer genoeg wat teleurstellend (hoewel dat in Arkham Knight ook niet echt interessant was). Het is een pixel hunt op een statisch 3D beeld: zoek de vijf aanwijzingen, duid dan de hint aan die de locatie van de criminelen verraadt (spoiler: zo goed als altijd is dit de enige aanwijzing waar een locatie in de beschrijving bijstaat).

Met vier en met twee in Gotham Knights

Wat wel in het voordeel van Gotham Knights spreekt, is het feit dat je vier personages anders aanvoelen, hoewel ze dezelfde basismogelijkheden hebben. Batgirl doet met haar focus op één vijand tegelijk vaak een beetje denken aan de Batman van weleer en is de tank van de groep, terwijl Nightwing snel en acrobatisch van de ene naar de andere springt. Robin is daarentegen gebouwd om te sluipen of zelfs tijdens gevechten zo snel mogelijk naar stealth mode terug te kunnen keren en Red Hood gebruikt zijn pistolen veel meer dan zijn vuisten. Wanneer je een personage gebruikt, betekent dat trouwens niet dat de andere drie zwakker gaan zijn als je hen na een paar uur terug selecteert. EXP wordt immers aan de vier tegelijkertijd uitgedeeld, dus als je verandert van Knight kan het goed zijn dat je meteen een paar ability points kan spenderen. Het is wel jammer dat 80% van je upgrade tree geen nieuwe mogelijkheden zijn, maar gewoon stats zoals meer HP, meer damage of meer verdediging.

Je kan Gotham Knights op je eentje spelen, maar het spel voelt toch eerder ontwikkeld of gebalanceerd voor twee spelers dan één. Zo moesten we op een bepaald moment twee minibazen tegelijkertijd bekampen terwijl we van de ene bom naar de andere liepen om deze snel te ontmantelen. Met twee is het spel gewoon veel leuker. Je hebt de mogelijkheid met een vriend te spelen of met wildvreemde spelers. Dan kan je gemakkelijker de taken verdelen, elkaar met speciale vaardigheden helpen of de vijanden in de val lokken of met een takedown uitschakelen. Ergens in november zou trouwens de co-op uitgebreid worden naar vier spelers.

Open wereld met opgesloten mogelijkheden

Net zoals in Origins, City en Knight zijn er niet enkel missies op vaste locaties, maar kan je je ook doorheen Gotham City begeven. Gotham Knights werkt per nacht: je gaat op zoek naar criminelen en verslaat hen of ondervraagt hen. Hierdoor worden grotere misdaden tijdens dezelfde nacht of de volgende beschikbaar. Wanneer je echter terugkeert naar je basis in de klokkentoren, bijvoorbeeld wanneer het verhaal je ertoe dwingt, of telkens je van personage wil wisselen of je nieuw gebouwde equipment wil gebruiken, verlies je de kans om de huidige misdaden nog te verijdelen. Soms negeer je het verlies van die misdaden gewoon, maar het kan irritant zijn als je nog een aantal van die misdaden moet kunnen dwarsbomen om vooruitgang te maken in de zijmissies of om je traversal abilities te unlocken.

Het trekken doorheen Gotham heeft ook zijn fouten. Elk personage heeft zowel een grappling hook als een motor om zich doorheen Gotham te begeven. Het probleem met je grappling hook is dat het spel niet precies genoeg is in waarheen je deze schiet. Stel dat je van een gebouw springt en je een ander gebouw in de verte wil bestijgen met je hook, kan het zijn dat je deze toch opeens in de lucht achter je schiet en je weg van je doel wordt getrokken. De Batcycle rijdt op zich wel leuk en je kan hem op elke gewone weg meteen laten verschijnen, maar door de opbouw van Gotham in verschillende eilanden zal je deze meer nodig hebben dan je zou willen. Bovendien voelt hij te traag aan.

Elk personage heeft ook zijn eigen unieke en best leuke manier om zich nog doorheen de stad te begeven zodat je niet altijd om je motor moet springen: Batgirl heeft de cape van Batman, Robin kan zich teleporteren, Red Hood maakt mystieke sprongen in de lucht en Nightwing heeft een glider waarmee hij zelfs omhoog kan vliegen. Het grote probleem hiermee is dat je deze moet unlocken. “Niet zo erg,” zou je zeggen, “doe het snel in het begin van het spel”, maar hiervoor heb je per personage tien grotere misdaden (vrij te spelen door willekeurige vijanden te verslaan of ondervragen), een tutorial en drie minibazen voor nodig. Dat betekent dus als je voor je vier personages een kerndeel van hun gameplay wil unlocken eerst 40 grote misdaden moet vrijspelen en oplossen, vier keer dezelfde tutorial moet doen en 12 minibazen moet vinden die al dan niet in de wereld of tijdens die grote misdaden te vinden zijn. Dit kost je – en we herhalen, om eigenlijk iets te unlocken wat een deel van de kern van elk personage vormt – een goede twee tot drie uur repetitieve gameplay per personage. Hoe langer je hiermee wacht, hoe moeilijker de vijanden tijdens al deze misdaden zullen zijn omdat je dan al in het hoofdverhaal nieuwe soorten vijanden bent tegengekomen. Nadat je dit allemaal gedaan hebt, ben je dan echter weer wat te krachtig voor de gewone missies. Wat later in het spel moet je per personage ook nog eens (als je al hun vaardigheden wil vrijspelen) 20 speciale vijanden en 2 bepaalde zeldzame soorten misdaden verijdelen.

Oorspronkelijk GaaS?

Bij de gameplay is er nog een andere rare beslissing genomen: je pak, melee weapon en ranged weapon hebben allemaal hun eigen RPG-stats, en je kan er per level blijven bijmaken. Om dit te doen, gebruik je verschillende grondstoffen die je vindt in kisten of krijgt wanneer je vijanden verslaat. Je moet dit doen om de vijanden de baas te kunnen blijven, maar heel interessant is het niet. Dit alles doet vermoeden dat Gotham Knights oorspronkelijk zoals Marvel’s Avengers eerder het concept van Games as a Service zou gevolgd hebben, maar dat de makers daar (wijselijk) van afgezien hebben toen ze er bij Avengers de reactie op zagen.

Het concept zit echter nog in het spel, met contactpersonen die constant vragen dat je vijanden gaat grinden en met de veel te veel verschillende soorten grondstoffen. In het begin kan je alles wat je wil maken wat je wil, maar na een tijdje worden bepaalde zeldzame ingrediënten veel schaarser. Het enige interessante aan het craften is eigenlijk dat je nieuwe transmogs kan unlocken, visuele opties voor je outfit. Deze zien er soms best fijn uit en zijn dus vrij te kiezen. Het doet denken aan de zalige collectie outfits in Marvel’s Spider-Man, maar Gotham Knights “durft” niet even ver te gaan, want er zijn nog een klein aantal – toegegeven, heel coole – DLC-outfits.

Niet zo vlot

Als het gaat over graphics en prestaties kunnen we niet omheen the elephant in the room: anno 2022 biedt Gotham Knights op consoles geen 60 FPS aan (wel op pc). Er is zelfs geen keuze tussen een performance mode of een resolution mode. Het spel draait op PS5 en Xbox Series X en S niet enkel slechts op 30 FPS, maar kan dit streefdoel zelfs niet altijd behalen. Vooral in het begin moet je hier toch zeker even aan wennen en om eerlijk te zijn is het een zware teleurstelling. Grafisch gezien ziet het er wel mooi uit met een nachtelijk Gotham, verschillende lichtbronnen en reflecties. Het ontwerp van de personages is leuk (hoewel ze in hun gewone burgerkleren er wat raar uitzien) en de stad en de interieurs bevatten genoeg details. De sfeer in Gotham is anders dan in Arkham Knight, maar het spel is daarom niet meteen slechter. In tegenstelling tot de andere Batman-games zijn de burgers deze keer trouwens niet allemaal binnen op kerstavond, uit hun huis gezet om er een grote gevangenis te maken of geëvacueerd. Je zal dus gewone mensen tegenkomen die aan het wandelen of rijden zijn. Het zijn er jammer genoeg eigenlijk niet zoveel, dus je moet je niet aan de bevolkingsdichtheid van bijvoorbeeld Marvel’s Spider-Man verwachten.

Soms is de voice acting degelijk, maar soms hebben we toch ook onze bedenkingen. Er zijn momenten waarop het script wel past bij wat er gebeurt, maar de toon heel raar overkomt. Wanneer Batgirl in een politiestation opeens een aantal bewusteloze agenten tegenkomt, reageert ze bijvoorbeeld niet bezorgd of verrast, maar eerder lachend. Op zo’n momenten vragen we ons toch af of de voice actors gewoon de verkeerde regie hebben gekregen. Daarnaast amuseren degenen die de villains mochten spelen zich wel en is het vooral Gildart Jackson die als Alfred de beste prestatie neerzet. 

Gotham Knights kan niet uit de schaduw van de Arkham games ontsnappen

Gotham Knights is een spel dat veel goede ideeën had, maar door een gebrekkige uitvoering of rare beslissingen minder fijn is dan beoogd. Het verhaal is leuk en biedt een frisse kijk op avonturen beleven in Gotham, maar de gevechten kunnen het niveau van de Arkham-games niet behalen en bieden je te weinig creatieve mogelijkheden als je kijkt naar hoeveel HP de grote vijanden hebben. Je vier personages hebben elk hun eigen persoonlijkheden, gevechtsmogelijkheden en unieke manier om doorheen Gotham te gaan, maar je wordt zowel hiervoor als voor de best fijne hoofdmissies en zijmissies gedwongen tot grinden om dit allemaal te kunnen doen, wat te repetitief is en te lang duurt. Het spel ziet er mooi uit, maar dat de consoles blijven hangen op 30 FPS en soms minder, is toch ook een grote streep door de rekening. Met een groot aantal negatieve punten twijfelden we of we dit spel een negatieve score moesten geven. Gotham Knights is uiteindelijk niet gebuisd omdat sommige scènes goed gedaan zijn, omdat het toch wel fijn(er) is om het met z’n tweetjes te spelen en omdat het (uiteindelijk?) geen GaaS game is geworden.

Gotham Knights is te koop bij bol.com

Geïnteresseerd in superhero games?

• Sinds september kan je het nog steeds schitterende Marvel’s Spider-Man ook op pc spelen.
• Marvel’s Guardians of the Galaxy was redelijk onverwacht een leuke en grappige triomf.
• Marvel’s Avengers was daarentegen een teleurstelling vol glitches en GaaS-idiotie.