Abigail review: dansend kat- en muisspel

Opgepast, M3GAN. Na een dansende robot brengt horrorprent Abigail ons een nieuw dansend monster, nu van de hand van het team achter het uitstekende Ready or Not. Als je zelfs nog geen trailer zag van Abigail, lees je deze review misschien beter na je bezoek aan de cinema. Boeien trailerspoilers je niet? Lezen dan maar!

Kindje, wat doe je nu?

Als je niet van Tchaikovsky’s muziek voor Het Zwanenmeer houdt, komt het in Abigail wellicht snel je oren uit. In een schouwburg repeteert een jonge tiener in tutu en pointes. Abigail (Alisha Weir, Wicked Little Letters) kruipt daarna in een gechauffeurde wagen. Ze komt alleen thuis in een statig landhuis dat er eeuwenoud uitziet. Het lijkt een routine. Maar haar rust wordt snel verstoord door een bende die haar ontvoeren en meenemen naar een ander oud, statig huis. De zes moeten Abigail 24 uur bewaken, tot haar vader losgeld betaalt.

Ze krijgen bijnamen om hun identiteit te bewaren – Joey (Melissa Barrera, Scream 5 en 6), Sammy (Kathryn Newton, Freaky), Frank (Dan Stevens, Eurovision), Peter (Kevin Durand, X-Men Origins: Wolverine), Rickles (William Catlett, Constellation) en Dean (Angus Cloud, Euphoria, in zijn laatste rol). Ze nemen zich voor om de avond geruisloos te laten verlopen. Alleen zijn er een paar addertjes onder het gras, waaronder Abigail zelf.

Het team van criminelen wordt zelf opgesloten in het huis wanneer ze in de gaten krijgen dat er iets niet pluis is. Wanneer enkelen van hen onverklaarbaar de dood vinden, duikt er een mythe rond Abigails vader op die hen allemaal in gevaar brengt. Ze vertrouwen elkaar niet, en hebben allemaal andere redenen om er te zijn. Toch zullen ze moeten samenwerken om te overleven. Zeker wanneer blijkt dat het Abigail is die het op hen gemunt heeft. Het meisje is een vampier, en ze neemt haar tijd om “met haar eten te spelen”.

Marketing

Tot tien minuten voor de film begon had ik geen idee wat er precies aan de hand was in Abigail. Ik dacht aan een spookverhaal of dergelijke. Helaas toonde Kinepolis een trailer voor hun Horror Night de dag later, en die geeft de twist weg. Een warme oproep aan marketingafdelingen overal: doe dat niet! Ja, er zijn heel veel films om tegen op te botsen. Tenzij je een echte filmfan bent, bevat de cast geen supergrote namen. Maar onwetendheid had hier nog een moordmysterie en extra spanning toegevoegd aan het eerste deel van de film. Ik denk niet dat ik het geraden had, en ergens was ik wel teleurgesteld dat het me net verklapt was.

Los daarvan is Abigail een absoluut aangename verrassing. De introductie van de ontvoerders-slash-slachtoffers haalt voordeel uit het feit dat ze hun identiteit grotendeels geheim moeten houden. We weten net genoeg om een minimum aan diepgang te krijgen, maar vooral voldoende om amusante archetypes te herkennen. Joey is de slimste en het geweten van de groep en heeft meteen een zwak voor Abigail voor ze de waarheid kent. Frank is het sarcastische groot lawaai, Sammy de luchtige techexpert, Peter de gespierde nitwit, Rickles de koele militair en Dean de ruwe bolster. De broze band tussen hen verandert genoeg om mee te leven.

Niet rusten

Het kat-en-muisspel tussen Abigail en de bende is bij moment echt spannend, soms eng en vaak grappig. De regisseurs, Matt Bettinelli-Olpin en Tyler Gillett – als duo bekend als Radio Silence, bewezen al dat ze die balans kunnen bewaren in Ready Or Not en de meta Screams 5 en 6. Radio Silence bouwt ook qua setaankleding op: bloed, bloed en nog eens bloed. Het is een gore-feest met geweldige speciale effecten, die wellicht niet altijd ideaal zijn voor gevoelige magen.

Daarnaast blijft het duo niet op hun lauweren rusten door hier een ‘monsterfilm’ van te maken (losjes gebaseerd op Dracula’s Daughter) en wat mythe toe te voegen. Abigail is een angstaanjagendere vampier dan we in de gemiddelde horrorfilm zien, zeker voor een kind. Haar obsessie met ballet geeft haar een memorabele karaktertrek, (net zoals M3GAN), overigens toegevoegd dankzij het talent van actrice Alisha Weir. Zij gooit zich echt volledig in de rol en kan zich meten met de beste horroracteurs.

Alle acteurs hebben het duidelijk naar hun zin. Vooral Dan Stevens zien we nog eens graag op het grote scherm, in een rol waarin hij zijn komische timing en intimiderende kant kan laten zien. Dat Melissa Barrera ontslagen werd van Scream 7 is een schande, maar ze bewijst hier dat ze de franchise niet nodig heeft voor succes. Meer nog: liever wat meer van deze niet-platgetreden paden.

Abigail is nu te zien in de bioscoop.