Assassin’s Creed Mirage review: duik in het verleden

De sluipmoordenaars zijn terug in Assassin’s Creed Mirage. Deze keer met een verhaal over het verleden van Basim, die we al uit AC Valhalla kennen. Het is meteen ook een terugkeer naar de oude kern van de spellenreeks. Zo werden bijvoorbeeld de RPG-mechanics van de laatste games teruggedraaid en vervangen door vele technieken om jezelf onzichtbaar te maken, zoals op een bankje gaan zitten en je tussen de mensen verbergen. Maar is die manier van spelen nog wel leuk, en is deze zijsprong de moeite waard?

Assassin’s Creed Mirage was eerst eigenlijk bedoeld als een DLC voor Assassin’s Creed Valhalla. Dat spel speelt zich een aantal jaren later in 872 af. Daarin bracht Basim de Hidden Ones tot bij hoofdpersonage Eivor. Er was echter genoeg vlees aan de kluif om er een volledig spel uit te maken. Het is geen mainline spel, en is dus niet de volgende installatie in de Assassin’s Creed-reeks. Zowel de prijs als de tijd die je eraan spendeert, zijn daarom net wat minder. Wie geen zin heeft in urenlang van hier naar daar vraagtekens op de kaart ontdekken, trekt bij Mirage aan het goede eind. Het is een mooie combinatie van oude en nieuwe elementen in een vrij rechtlijnig avontuur. Dit vindt plaats in een prachtig vormgegeven stad met oog voor detail en geschiedenis.

Verhaal

Assassin’s Creed Mirage start bijna meteen in het verleden, en laat de moderne wereld enkel van zich horen in de introductie. Het benadrukt daarbij dat het een verhaal is dat men niet graag vertelt, maar belangrijke fouten duidelijk maakt. Basim zelf is eerder een oninteressante persoonlijkheid, en laat zich niet vergelijken met bijvoorbeeld Kassandra uit AC Odyssey. Het zorgt ervoor dat je als speler het verhaal door hem ervaart, met af en toe wat van zijn bemerkingen en input, in plaats van veel over zijn persoon ontdekken. In 861 raakte een jonge Basim door het stelen van een object in zware problemen. De Hidden Ones hadden hem eerder al gevonden als dief, maar nu bieden ze hem een plekje aan in hun basis Alamut en gaat hij in training. Wanneer hij naar Baghdad terugkomt om zijn plicht te vervullen, hangt het verhaal vast aan de vier door de stad verspreide bureaus van de Hidden Ones.

Verschillende mensen die je al kende uit de training in Alamut beheren de kernpunten in de stad. Het is telkens een beetje thuiskomen, en je kunt er niet enkel de verschillende tokenmissies oppikken, tools verkrijgen en verbeteren, maar ook alles aanvullen voor je volgende missie. Deze vier bureaus stellen moeilijkheidsgraden voor in de stad en hebben elk een kernmissie waaraan verschillende kleine missies verbonden zijn. Deze investigations werken als een groot detectivebord waarop hints en mensen terug te vinden zijn. Daarop kun je kiezen wat je wil gaan doen. Zo is het geen checklists afwerken, maar meer dynamisch de stad ontdekken en je komt zo ook bekende personen uit die tijd in het Abbasydische rijk tegen.

Orde en Chaos

Deze onderzoeken wijzen uit wie leden zijn van de orde (templars), en waar ze te vinden zijn. De missies om hen te verslaan zijn steeds verbonden met wat je al ontdekte, maar met meer diepgang. Het blijft echter steeds bij Basim die zijn verplichtingen uitvoert, je krijgt geen diepgaande kennis van de persoon die je doodt. Je weet dat ze het regime ten gronde richten en wat ze in het dagelijkste leven doen en dat is genoeg. Wat interessanter is, zijn de kleine cues uit de gesprekken met andere personages tijdens de missies. Je ziet Basim vragen stellen, of bevraagd worden over zijn standvastigheid. En hij evolueert hier ook in, afhankelijk van met wie hij spreekt. Omdat deze momenten maar af en toe voorkomen, is het eerder een slow burn en het begrip over zijn daden in Valhalla ontbreekt op het einde.

De stad zelf is de belangrijkste actor in het verhaal van Assassin’s Creed Mirage. Ze is verscheurd tussen de Hidden Ones en de Orde die verschillende wensen hebben. De Abbassieden, hun werking en de belangrijke figuren daarin komen sterk naar voren gedurende het verhaal. De extra historische fragmenten die je kunt vinden, verspreid over de stad, geven je extra inzicht in dat verleden. De verschillende districten waarin de bureaus te vinden zijn, en de twee grote gemuurde ringen kenmerken de stad. Je ziet verschillende soorten mensen, en wat ze zo in het dagelijkse leven doen. Markten zijn levendig, straten bevolkt en je kunt overal wel iemand een geldbeurs afhandigmaken. De huizen gaan van kleine vuile hutjes bij de zeepmakers, tot prachtige huizen versierd met mozaïek en kleurrijke planten in de middenring. Tijdens de review stond Basim meer dan eens still om de pracht te bewonderen. Zeker een bezoekje waard.

Vechten

Basim vecht met zwaard en dolk, waarbij die eerste lichte en zware houwen uitvoert en de tweede parries. Geen diepgaande combosystemen of ingewikkelde manoeuvers, maar parry op de ene knop en aanvallen op de andere. Niet-pareerbare aanvallen ga je uit de weg met een dodge, en je probeert vijanden die beschermd zijn van achteren te raken. Je wordt sterker via de korte maar krachtige skill tree die in drie thema’s is opgedeeld: Phantom, Trickster en Predator. Daar kun je vaardigheden verbeteren en gereedschappen vrijspelen. Je hebt verschillende gereedschappen ter beschikking zoals werpmessen, slaapdarts en geluidmakers. Basim heeft ook een soort van speciale kracht, waarbij hij meerdere doelwitten in het vizier neemt en ze vervolgens een na een uitschakelde. Dit kan dan bij de Phantom-vaardigheden worden verbeterd.

Gereedschappen krijg je van de uitvinder in de bureaus in de stad. Je kunt ze daarna nog verbeteren en aanpassen aan je eigen speelstijl. De slaapdarts kun je bijvoorbeeld vergiftigen om vijanden te doden. Die gereedschappen kun je heel goed gebruiken en gericht inzetten tijdens gevechten om jezelf uit een benarde situatie te redden. Je wil namelijk niet met de deur in huis vallen. Je moet dus je gevechten kiezen en dit wordt aan de hand van de gereedschappen gevarieerder. De verschillende missies helpen om alles wel spannend te houden en de verschillende gereedschappen te gebruiken. De vijanden zijn meestal slim genoeg, maar af en toe reageren ze niet wanneer vlak naast hen een collega de bosjes wordt ingetrokken.

De verschillende outfits die je krijgt, spelen hier een rol. Het is dus geen RPG looter, daarentegen moet je outfits, wapens en verbeteringsschema’s uit moeilijk bereikbare kisten stelen. Er zijn maar enkele outfits die elk hun eigen specialiteit hebben. Zo is je originele Hidden One-outfit goed in stille moorden uitvoeren. Dit kun je dan tweemaal verbeteren. Net zo voor de wapens. Er zijn ook enkele outfits die je over de huidige kunt dragen, en die dus enkel het uiterlijk veranderen. Omdat je niet overweldigd wordt door de hoeveelheid spullen, kun je gericht kiezen wat je voor een missie nodig hebt. Je krijgt en vindt ook kleuren om de outfits aan te passen. Deze zien er heel mooi en met aandacht voor detail uit, maar zijn puur cosmetisch. Je spendeert daardoor minder tijd in de menu’s, en meer in de stad.

Verschuilen

Enkele welbekende opties zijn terug van weggeweest. Zo kan Basim zich bijvoorbeeld op een bankje zetten om niet op te vallen en mensen af te luisteren of om de tijd vooruit te draaien. Maar ook tussen de menigte lopen en je zo verbergen is opnieuw een optie. Het gehele spel richt zich veel meer op geniepig vanuit de bosjes wachters het zwijgen opleggen of vanuit een wachtposthutje vijanden aan je voorbij zien lopen. Omdat Basim niet al te sterk is, is vechten steeds de laatste optie, zeker als er meerdere vijanden zijn. Gebruikmaken van je vogel Enkidu is de boodschap. Enkidu is trouwens een mooie verwijzing naar het Gilgamesh-epos uit de Mesopotamische tijd. Daarin staat Enkidu voor vrijheid en natuur.

Enkidu zorgt zoals in eerdere games voor een overzicht en laat je toe vijanden te taggen. Ook belangrijke missiepunten kun je zo vinden. Er zijn deze keer echter boogschutters die je vogel zullen aanvallen zodra hij in de buurt komt van het bolwerk. Dan moet je zo goed als blind je weg naar je missiepunt vinden. Het zorgt voor verscheidenheid in de manier waarop je missies aangaat omdat je niet zomaar je weg erdoor kunt slaan. Je kunt ook huurlingen of handelaren omkopen met tokens. Er zijn in totaal 3 soorten tokens: handelaren, geleerden en macht. Deze kun je voor verschillende dingen inzetten om je missies op verschillende manieren aan te gaan. En ook in sommige dialogen kun je van tokens gebruikmaken om je een extra optie te geven of je informatie sneller te verkrijgen. Ze maken de contractmissies de moeite waard.

Verplaatsen

Door en over de stad Baghdad gaan is voor Basim in Assassin’s Creed Mirage geen enkel probleem. De stad is verdeeld in verschillende ringen, naar de originele plannen voor de stad. Daarnaast zijn er ook nog de suburbs, enkele kleinere dorpjes en wildernis. Er is dus meer om te verkennen, maar de focus ligt op de stad met een beperkte kaart. Daarop staan geen vraagtekens, en belangrijke punten ontdek je door te synchroniseren op een toren. Basims parcours voelt heel erg zoals we die kennen uit de drie vorige spellen. Het grote verschil is dat je vaak net iets beter moet uitkijken hoe je torens opklimt, omdat niet alle oppervlaktes beklimbaar zijn. Daardoor voelen enkele plekken als klimpuzzels aan, gelijkaardig aan de eerste spellen. Ook over de daken gaan, waar veel meer mogelijkheden gecreëerd zijn, is erg gelijkaardig.

Soms kan dit ook best frustrerend zijn, omdat Basim de verkeerde richting uitgaat. Ook dat voelt dan heel erg aan zoals in de eerste spellen, als we eerlijk zijn. Als je vijanden uit de weg wil gaan, is het sowieso beter om over de daken te gaan. Omdat die plat zijn met veel luifels is het leuk om overal over te springen en achtervolgers af te wimpelen. Via drie levels van notoriteit raak je bekend in de stad. Daardoor zullen stadbewoners je eerst naroepen. Daarna zullen wachters je nalopen, en als laatste level van notoriteit zullen wachters je proberen te vatten. Die notoriteit wegwerken gaat terug via het verwijderen van posters. Basim merkt soms ook op dat ze hem niet per se goed portreteren. Of je koopt publieke sprekers om met een token.

Technische kant

Op technisch vlak is Assassin’s Creed Mirage geen vernieuwer. Het brengt gelijkaardige performance en visueel oogt het gedetailleerd, maar niet gepolijst. Door de kortere spelduur zijn er gelukkig niet zoveel problemen zoals bij Valhalla het geval was. In 4K op een groot tv-scherm speelde het spel te onscherp op pc. Vooral de bewust ingestelde Sahara-wazigheid die over het spel ligt, kwam te sterk door. Met de instellingen prutsen zoals scherpte aanpassen, en naar HD gaan, hielpen hierbij enorm. De audio is vooral terug te brengen naar passende stadsgeluiden, luidruchtige mensenmassa’s en vogels in de groenere gebieden. Verder kwam vooral Arabische achtergrondmuziek en het Assassin’s Creed-themamuziekje aanbod. De voice actors zijn meestal goed gekozen, maar hadden op sommige momenten in het verhaal zeker een betere performance kunnen brengen.

Verdict

Wanneer je enkel snel alle hoofdmissies wil uitspelen en niet veel outifts en verbeteringen opzoekt, ben je ongeveer 15 uur zoet. Als je van de stad wil genieten, ontdekken en de historische info opzoekt, ben je 20 tot 25 uur kwijt. Voor een goede 50 euro is dat geen slechte verhouding, vooral omdat je niet gewoon filler content aan het spelen bent. Het spel speelde beter na prutsen met de instellingen (waarin er veel opties zijn!) maar is geen technisch hoogstandje. De details in de historische achtergrond aangevuld met beeldmateriaal zijn wel indrukwekkend. De gesprekken met veel Arabische uitdrukkingen maar ook in de kledij maken dit een aangenaam ogend spel.

Het is geen blockbuster, maar als je Assassin’s Creed-spellen leuk vindt en de eerste nooit hebt gespeeld of net die speelstijl mist, is dit een goede. Ook voor mensen die graag wat detective spelen en sneaky hun missies aangaan is dit ideaal. Je zit niet langdradig outifts uit te mesten, stats te vergelijken, en alles op te rapen. Het voelt als een gefocust spel dat je de stad toont aan de hand van een verhaal. De bedoeling is dat je de outfit kiest die het beste is voor de missie. Eventueel zoek je kisten en een kleurtje als je wat wil aanpassen en dat is het. Daardoor wordt je tijd veel meer gerespecteerd, en spendeer je meer tijd in de wereld. De stad en haar straten zijn heerlijk en goed uitgewerkt, er is altijd wel wat aan de gang. De wereld daarbuiten bevat oude monumenten en vooral veel zand. Het plaatje past.

Meer informatie over Assassin’s Creed Mirage kun je hier vinden. Interesse om Mirage zelf te spelen? Het spel kan je hier kopen.

• De preview van Assassin’s Creed Valhalla vind je hier
• Podcast over Assassin’s Creed Odyssey kun je hier vinden, de review vind je hier
• De Geekster Speelt over Assassin’s Creed Syndicate is hier te vinden