Op de weg naar de Oscars willen wij graag zo veel mogelijk van de genomineerden gezien hebben om jullie te vertellen of dat terecht was. Deze keer: The Trial of the Chicago 7, genomineerd voor Beste Film, Beste Acteur in een Bijrol, Beste Origineel Scenario, Beste Cinematografie, Beste Montage en Beste Originele Lied.
Elk jaar zit er bij de Beste Film-nominaties voor de Oscars een film die je als typisch Oscarmateriaal kan zien. Uit de lijst van dit jaar beantwoordt The Trial of the Chicago 7 nog het meeste aan dat criterium, maar dat is in dit geval niet slecht bedoeld. Befaamde screenwriter Aaron Sorkin waagt zich weer in de regisseursstoel en het resultaat is een puik rechtbankdrama.
Return of the Sorkin
Een sterrencast en een gerenommeerd schrijver, meer had deze film niet nodig om al Oscarbuzz te genereren nog voor de film uit was. Aaron Sorkin is dan ook al jaren gekend in het circuit om zijn scenario’s. Het begon op filmvlak met die andere rechtbankklassieker A Few Good Men, daarna volgden Charlie Wilson’s War, op tv The West Wing en The Newsroom en won hij z’n eerste Oscar voor The Social Network (waarvan ik eigenlijk niet meer wist dat hij die geschreven had). Voor Molly’s Game nam hij daarnaast ook plaats in de regisseursstoel, met redelijk succes. Maar bij dit verhaal vindt hij meer zijn evenwicht en heeft hij nog iets relevants te vertellen ook.
The Chicago 7 zijn hier namelijk niet zo bekend als in de VS. Aanvankelijk hebben ze bijna niks gemeen en kenden ze elkaar vaak niet eens. Maar hun idealen doen hun pad uiteindelijk kruisen in 1969. Ze zijn allemaal tegen de oorlog in Vietnam die op dat moment woedt, en willen protesteren tijdens het Democratisch partijcongres in Chicago. Afgevaardigden van verschillende groepen, de Students for a Democratic Society, de Youth International Party, National Mobilization Committee to End the War in Vietnam en de Black Panther Party, zakken zonder officiële toestemming af naar de stad.
De zaak tegen The Chicago 7 was eigenlijk ongefundeerd en werd voorgezeten door een rechter die het niet zo nauw nam met de regels.
Wanneer de rellen op geweld uitdraaien, worden 8 mensen opgepakt en aangeklaagd voor het aanzetten tot geweld. Abbie Hoffman (Sasha Baron Cohen, Borat), Jerry Rubin (Jeremy Strong, Succession), Tom Hayden (Eddie Redmayne, Fantastic Beasts), Rennie Davis (Alex Sharp), David Dellinger (John Carroll Lynch, Zodiac), Lee Weiner (Noah Robbins), John Froines (Daniel Flaherty), and Bobby Seale (Yahya Abdul-Mateen II, Watchmen) verschijnen uiteindelijk voor de rechter in een rechtszaak die op z’n minst gezegd opmerkelijk was. De zaak was eigenlijk ongefundeerd en werd voorgezeten door een rechter die het niet zo nauw nam met de regels en zelfs de mensenrechten. Dat werd wel duidelijk gemaakt door de situatie van Bobby Seale, de nationale voorzitter van de Black Panther Party. Hij had eigenlijk amper iets met de protesten te maken en werd toch schandalig aangepakt. Een scène met hem is zelfs ronduit schokkend maar ook pijnlijk relevant.
Geen verleden tijd
Sorkin kon jammer genoeg eigenlijk geen gepastere periode gekozen hebben om deze film uit te brengen. Sinds de moord op George Floyd door een politieagent kwamen mensen massaal op straat om te protesteren. Aan de ene kant toont de behandeling van Seale in de rechtszaak hoe weinig we eigenlijk opgeschoten zijn. Maar tegelijk is er aan de afloop van zijn verhaal wel een white savior-gehalte dat wat raar aanvoelt. Daarnaast is er ook het lot van de protestanten te beschouwen, zowel vroeger als nu. Velen die enkel vreedzaam op straat kwamen, werden toch opgepakt, en dat hebben we tijdens het Trump-tijdperk ook meer gemerkt.
Sorkin kon jammer genoeg eigenlijk geen gepastere periode gekozen hebben om deze film uit te brengen.
Verbazend genoeg schreef Sorkin het script al in 2007, toen Steven Spielberg het nog zou gaan regisseren. Het project belandde in development hell, tot hij zelf het roer overnam, in 2018 al. De film was al opgenomen toen de protesten een nieuw hoogtepunt bereikten, dus van opportunisme kan je hem niet beschuldigen. Zijn script kan wel perfect overgedragen worden naar dit moment. Zijn schrijfstijl is niet altijd voor iedereen weggelegd, maar hier vindt hij een mooie balans. Bij sommige van zijn projecten krijg ik het wat op m’n heupen omdat de personages niet altijd spreken als echte mensen. Hier had ik dat probleem eigenlijk niet. Het is natuurlijk ook een waargebeurd verhaal dat veel media-aandacht kreeg, dus al te veel artistieke vrijheden kan je hier niet nemen.
Wel gooit hij de klassieke structuur van een rechtbankfilm goed overboord. We blijven namelijk niet de hele tijd in de rechtbank. Tussendoor zien we hoe het allemaal verliep op de dag van de protesten zelf, en er is ook de interlude van beklaagde Abbie Hoffman (Sasha Baron Cohen) die achteraf aan een groep studenten vertelt hoe het verlopen is. Dat houdt er allemaal de vaart wat in. Op het acteerwerk is ook niks aan te merken met zo’n cast. Naast de 8 centrale acteurs die ik hierboven al vernoemd heb, heb je ook Joseph Gordon-Levitt, Mark Rylance, Kelvin Harrison Jr., Michael Keaton en Frank Langella als de rechter. Logisch dus dat ze op de voorbije SAG-awards, de acteursprijzen, de prijs voor Beste Ensemble kregen.
Deze hoort zeker thuis in het rijtje van de betere rechtbankfilms.
Voor de Golden Globes, BAFTA’s en Oscars werd er wel een acteur uitgenomen voor een individuele prijs. Sasha Baron Cohen heeft met de amusante maar toch oprechte Abbie Hofmann dan ook wel een rol die op z’n lijf geschreven is. Zo maakt hij kans op twee Oscars dit jaar, naast die voor het scenario van Borat Subsequent Moviefilm. Ik had ook wel Yahya Abdul-Mateen II naar voren geschoven, want hij maakt opnieuw indruk. Naast het scenario kan ook de montage terecht in de prijzen vallen, omdat die mee de afwisseling erin houdt. De nominatie voor Beste Film is zoals ik al zei misschien minder verrassend maar ook niet onverdiend. Deze hoort zeker thuis in het rijtje van de betere “praat”- en rechtbankfilms. En laat dat nu net genres zijn die mij wel kunnen bekoren.
The Trial of the Chicago 7 is nu te zien op Netflix.
