Remnant 2 – The Awakened King DLC review: meer van hetzelfde

Amper 3 maanden na de succesvolle release van Remnant 2 krijgt het al zijn eerste DLC. The Awakened King belooft ons één nieuwe zone met al het goede dat hierbij hoort zoals nieuwe bazen en unieke loot. Wie de premium versie van het spel had gekocht, hoeft hier geen cent voor te leggen. Zo niet, dan kost deze net geen €10 euro. Onmisbaar? Of je centen niet waard? We haalden onze Traveler van onder het stof om jullie deze review te brengen!

Losomn epiloog

The Awakened King brengt ons terug naar het bloodborne-esque Losomn. De DLC vindt op de tijdlijn plaats na ons eerste bezoek. Toen leerden we dat de One True King verraden werd en in een diepe slaap viel. De troonpretendenten Faelin en Faerin konden hun rol niet waarmaken, al zat ons arsenaal aan vuurwapens en krachten daar voor iets tussen natuurlijk. In de DLC pikken we draad op na het ontwaken van de One True King, die natuurlijk bij het beseffen van dit verraad en de gevolgen voor zijn rijk volledig doorslaat. De Fae blijven achter zonder een echte leider met een doel, terwijl de Dran de volle lading krijgen van de koninklijke furie. Het is op dat ogenblik dat wij toekomen, en net zoals voordien, gaan we dit hier eens allemaal oplossen met een fikse portie buskruit.

Gunfire Games pakt het echter iets anders aan voor dit terugkerend bezoek. In de base game zijn alle werelden random samengesteld. Je weet dus op voorhand niet welke layout en bazen je zal krijgen, noch hoeveel en welke zij-dungeons hieraan verbonden zijn. Voor deze DLC is dit dus niet zo. Het Losomn van The Awakened King DLC is steeds hetzelfde, en bevat een vaste aftakking op de wereldkaart. Het enige dat aan het toeval wordt overgelaten, zijn welke zij-dungeons je zal krijgen op je avontuur.

Gunfire Games wil hiermee een grotere focus leggen op het verhaal. Geen tweespalt meer in wat er nu officieel gebeurd is op de planeet. De DLC slaagt alleszins in zijn eerste doel. De wereld is zeer rechtlijnig en het verhaal laat weinig over aan de verbeelding. Alleen had het scenario misschien wat meer vlees in de kuip mogen hebben als je er zo de focus op legt. We spoilen natuurlijk niets, maar de nieuwe structuur laat niets toe dat de random aard van de basegame niet aankon, in tegendeel zelfs. De uitkomst van je avontuur is hier steeds hetzelfde, daar waar je in de basegame veel meer nadacht over je keuzes, gezien je als mens snel bevooroordeeld bent door het perspectief van de eerste inboorling die je tegenkomt. De ambiguïteit is hier helaas helemaal weg, en dat missen we toch.

Lineaire ervaring

De wereld is nu dus bijna helemaal vrij van toeval, en dat voel je ook in de speelervaring. Het leveldesign leidt je zoals een trechter naar je einddoel. Verkennen is amper nog aan de orde, en als je dan iets zou vinden, is het komisch slecht verstopt in een veel te zichtbaar doodlopend stuk op je minimap. Er is wat meer verticaliteit in deze DLC dan in de basegame (en we weten allemaal hoe leuk dat is in een Soulslike!), maar daar stopt de vernieuwing. Een stap achteruit voor het leveldesign vinden we. Een probleem dat extra in de verf wordt gezet door het agressief hergebruik van decorelementen uit het Losomn dat we al kennen.

Want op de lovecraftiaanse beeldspraak na van overal dode vissen te hangen, is deze DLC bijna uitsluitend samengesteld uit elementen van de basegame. Volledige gangen en arena’s werden klakkeloos gekopieerd, waardoor de algemene vibe ook geen sikkepit verschilt met het eerste bezoek aan dit rijk. Als het de bedoeling was om door de focus op verhaal te contrasteren met toen de Koning nog sliep, is de missie regelrecht gefaald. Enorm spijtig, want het geeft deze DLC meer de allure van vulling dan van uitbreiding, daar waar de makers net het tegengestelde poogden.

Je merkt dit ook in de gameplay. Gevechten verlopen fundamenteel zoals in het oude Losomn door een chronisch gebrek aan nieuwe vijanden. Als we echt gul zijn, tellen we 4 nieuwe vijanden waarvan 2 elites. Al de rest zijn dezelfde irritant vliegend Fae en oninteressante Dran. Bij de bazen is het een beetje hetzelfde rapport. Volgens de pakbon zijn het er 4, maar 2 daarvan zijn eigenlijk oude elite-vijanden met een levensbalk en een trash-mob fase. Niet dat het niet plezant is om ze allemaal af te knallen, maar het innoveert quasi nooit. De eindbaas is ook zeer anticlimactisch.

Nieuwe klasse, nieuwe bling

De DLC breidt wel uit op één vlak: klassen. De DLC komt met een nieuw Archetype geleverd, al zal je deze eerst moeten vinden in Losomn 2.0. Eens vrijgespeeld kan je er ook meteen gebruik van maken bij het starten van een nieuw personage, net zoals dat het geval was met andere vrij te spelen archetypes in de basegame. De Ritualist heet de nieuwe klas, en hier zijn accessoires en batterijen inbegrepen. Deze specialist in statuseffecten komt meteen geleverd met 2 nieuwe wapens en een gloednieuwe outfit. In gebruik is de Ritualist niet zo uniek helaas. De skills zijn er voornamelijk om elemental damage te verbeteren. Mechanisch verplicht het je bijna nooit om het over een andere boeg te gooien. En melee is zoals altijd even raar om degelijk te gebruiken. Toch, een nieuw archetype, zeggen we nooit nee tegen.

Zelf als je de nieuwe klasse niet vindt, is er nog genoeg loot om je build mee uit te breiden. 26 nieuwe ringen, 12 nieuwe amuletten, 8 nieuwe mods en 8 nieuwe mutators. Een lijst om U tegen te zeggen, en eentje waar je meermaals de DLC voor zal moeten spelen om deze af te werken. Ze zijn niet allemaal nuttig natuurlijk, al beperkt dit de kans op pay-to-win builds wanneer je met vrienden zonder DLC zou spelen.

Niets om je neus voor op te halen dus. Toch lijdt deze karrenvracht aan bling aan dezelfde ziekte als de rest van de DLC: gebrek aan innovatie. Geen enkele uitrusting verandert je speelstijl fundamenteel, noch laat het nieuwe speelstijlen toe. Als je dacht na deze DLC te spelen als een WhirlBarb of Trapper, ben je eraan voor de moeite.

Random tegen wil en dank

The Awakened King is een standalone verhaal. Dat betekent dat je deze als een oneshot avontuur kan rollen aan de World Stone, en dus deze DLC op zichzelf kan ervaren. Doe je het zo, dan heb je verzekerd enkel nieuwe events en zij-dungeons. Daarmee zie je nog niet al het nieuws van de DLC, maar is het alvast een zekerheid om iets nieuws te zien. Eens je dit eerste tochtje afrondt, schieten de makers zich een beetje in de voet…

Rol je The Awakened King een tweede keer als standalone of krijg je deze per toeval in een nieuwe campagne, dan valt het nieuwigheden-vangnet volledig weg. In het slechtste geval krijg je dan de lineaire hub die je al kent, omsingeld door zijmissies die je al gehad hebt in de basegame. Speel je het spel voor de allereerste keer, maakt het natuurlijk niet uit. Wil je het onderste uit de kan halen, dan ga je frustrerend genoeg meermaals dit avontuur moeten herrollen in de hoop een seed te krijgen waarbij je de DLC zij-content krijgt waarvoor je betaalde. Dat Gunfire Games het toeval toelaat in deze DLC integreert het dus naadloos aan de campagnemodus, maar het zal ongetwijfeld verdelen en/of frustreren.

Aan soulslike-reviews geen gebrek op Geekster:

• Lies of P review – niet gelogen: schitterend
• Lords Of The Fallen: Tweede keer, betere keer
• Blasphemous 2 review: en vergeef ons onze zonden
• Remnant 2 review: the same, but better