Stranger Things seizoen 4 review: overdaad schaadt net niet

Je kon het niet missen: Stranger Things is terug. De grootste Netflixserie is nog groter en langer dan ooit. Het vierde seizoen van de nostalgische scifi-serie rekt zijn speelduur uit om aan te komen bij een episch einde dat helemaal nog geen einde is.

Zes jaar nadat de ode aan de jaren tachtig de wereld in de ban nam en een stevige drie jaar nadat Eleven en haar kompanen een imposant wezen uit de donkere dimensie Upside Down een kopje kleiner maakten, klopt er een nieuw booswicht op de deur. En met de introductie van dit vervellend meesterbrein – de kinderen noemen hem Vecna naar nog zo’n slechterik uit Dungeons & Dragons – vallen de puzzelstukken van Stranger Things eindelijk op hun plaats.

Even leek het wel alsof de broers Matt en Ross Duffer zelf niet meer wisten waar de succesvolle reeks naartoe moest gaan. Het duo begon het gebrek aan diepgang en aan contextualisering van hun samenraapsel van de horror en sciencefiction van onder andere Stephen King, Steven Spielberg en John Carpenter te verbergen met nog sneller opeenvolgende eighties-hitjes. Het vierde seizoen van Stranger Things laat die overbodige nostalgie achterwege, grotendeels, en brengt focus, opnieuw: grotendeels, in een verhaal dat nog alle kanten op kon gaan.

Iedereen zit ergens anders

Nochtans begint Stranger Things 4 zo versplinterd als mijn hand die keer dat we een vogelkastje in elkaar moesten timmeren in het middelbaar. We volgen drie uiteengereten groepen: in het alweer geteisterde Hawkins jaagt een nieuw monster tieners de dood in, ondertussen probeert Eleven (Millie Bobby Brown) haar krachten terug te krijgen in een ondergronds laboratorium in de woestijn, terwijl aan de andere kant van de wereld Joyce Byers (Winona Ryder) een reddingsmissie onderneemt om Jim Hopper (David Harbour) uit de goelag te redden.

In een onevenwichtig tempo springt de serie van hier naar daar en nog een beetje verder en weer terug, al zit de beetje zinnige kijker vooral aan het scherm gekluisterd voor de dreiging die Max (Sadie Sink) boven het hoofd hangt in Hawkins. Ik verlang ook tot Joyce en Jim in elkaars armen vliegen. En ja, Eleven die opnieuw de hulp nodig heeft van haar manipulatieve adoptievader (Matthew Modine) kan inderdaad tot zoete, bevredigende vergelding leiden voor al de jaren dat ze als experiment werd misbruikt. De makke relatie tussen haar en Mike (Finn Wolfhard)? Geeuw.

‘t Ligt vooral hieraan: geen enkele van die personages bezit het collectieve charisma van Max, Steve (Joe Keery), Dustin (Gaten Matarazzo), Lucas (Caleb McLaughlin), Nancy (Natalia Dyer), Robin (Maya Hawke) én nieuwkomer Eddie Munson (Joseph Quinn). Er is een reden waarom Running Up That Hill (A Deal with God) van Kate Bush plots zo populair is en haar naam is Max.

Het is dus niet per ongeluk dat de twee gevangenisuitbraken – de eerste van Hopper uit de Russische, de tweede van Eleven uit de militaire – minder boeien: hun uitgerekte conclusies verbleken bij wat er constant gaande is in het horrorstadje Hawkins waar iedereen gevecht na gevecht voert voor elkaars overleving. De voorbereiding van Joyce en Murray (Brett Gelman) richting Rusland sleept aan, de roadtrip van Mike met de broers Will (Noah Schnapp) en Jonathan (Charlie Heaton) is een onnodige omweg naar hun bovennatuurlijke vriendin. Doelloze beelden en gesprekken vormen net zo’n rode draad als Running Up That Hill.

Een veel te lange, maar voldoening gevende finale

We verklappen niks door te zeggen dat de versnipperde personages, hun ontdekkingen en hun daden op een spectaculaire wijze samenkomen. Cue toch maar die oude hits, gooi het in slow motion en laat de koppen van die vuile Demogorgons rollen in het bloed!

In zijn vierde seizoen staat Stranger Things als een huis, een groot en uitpuilend huis. De reeks duwt je naar het einde op het puntje van je stoel, ook al moet je daar even blijven balanceren. En met even bedoelen we: enkele uren. Met afleveringen die durven oplopen tot maar liefst 150 minuten vragen we ons af wie in godsnaam de scharen verborgen hield in de montagekamer.

Het leert je in ieder geval geduld uit te oefenen voor het vijfde en allerlaatste seizoen verschijnt.

Stranger Things 4: volume 1 en volume 2 staan nu volledig op Netflix.