De Marvel-content vliegt ons werkelijk om de oren de laatste maanden, zowel op het grote scherm als op het kleine. Het MCU op dat kleine scherm maakte recent even een uitstapje naar de ruimte met Loki en naar animatie met What If. Maar nu komt het terug met de voetjes op de grond om in te zoomen op Hawkeye, een van de Original Six, en tijdens de kerstperiode nog wel. Wij zagen de eerste twee afleveringen en die smaakten naar meer.
Previously on
Laten we eerlijk zijn: Clint Barton is nooit echt de populairste Avenger geweest. Tot Age of Ultron had hij dan ook weinig te doen. Die film was echter wel een keerpunt voor het personage en acteur Jeremy Renner. Barton kreeg toen de nodige achtergrond en sympathie door zijn gezin te introduceren. Hij liet ook een soort sarcasme of randje cynisme zien die hem anders maakte dan de andere Avengers. En door zijn mentorachtige band met Wanda kregen we nog een andere kant van hem te zien.
In Endgame ging het dan allemaal grondig mis toen de Snap z’n hele gezin deed verdwijnen (what are the odds?). Daardoor ging hij het slechte pad op als Ronin, die de criminele onderwereld eigenhandig een kopje kleiner maakte, tot Natasha hem kwam halen. Hij kreeg de kans om zich te herpakken en wilde zijn gezin koste wat kost terug brengen. Hij was dan ook bereid zich op te offeren voor de Soul Stone maar daar stak Natasha een stokje voor. Best heftige jaren dus, en de reden waarom ik je geheugen hier even opfris, is omdat al deze zaken op een of andere manier aan bod komen in Hawkeye de serie.
Er zijn wel degelijk nog wat losse eindjes aan zijn duistere intermezzo in Endgame.
Onze Clint Barton (Jeremy Renner) vertoeft namelijk in New York, waar hij (eindelijk) wat tijd doorbrengt met z’n kinderen. Clint draagt de gevolgen van de strijd tegen Thanos op manieren die in de eerste 2 afleveringen nog eerder subtiel maar wel verrassend aan bod komen. Dat duistere intermezzo in Endgame leek toen hem nogal snel vergeven maar er zijn wel degelijk nog wat losse eindjes aan die affaire. Daarbij is de ene al wat enger dan de andere (ook vestimentair). Daardoor kruist Clint ook het pad van de jonge Kate Bishop (Hailee Steinfeld).
Fangirlen loont
Zij is al van kinds af aan fan van Hawkeye, wel met een tragisch randje. Daarom is ze door de jaren heen naast begenadigd boogschutter ook schermkampioen en topjudoka geworden. Tijdens de kerstperiode keert ze terug naar huis om haar moeder Eleanor (Vera Farmiga) te bezoeken. Die heeft een onaangename verrassing in de vorm van een nieuwe vriend, Jack (Tony Dalton), die ze onmiddellijk wantrouwt. Het gezin Bishop zit er warmpjes bij en dus doen ze ook de events van de New Yorkse elite aan. Maar niet op een Gossip Girl-manier want Kate volgt Jack naar een mysterieuze ondergrondse veiling en daar gaat de bal aan het rollen.
Clint moet Kate onder zijn hoede nemen, zoals altijd met lichte tegenzin.
Clint moet Kate dus onder zijn hoede nemen om haar te beschermen tegen zijn Ronin-verleden, maar dat is wel zoals altijd met lichte tegenzin. Ook omdat hij aan z’n kinderen beloofd had dat hij thuis zou zijn voor kerst. Zij is dan weer een echte fangirl en wil het liefst van hem leren. Ik verwacht dat die Gleeful and Grumpy Pairing/mentor-mentee-relatie de reeks veel van zijn charme zal geven. De chemie tussen Steinfeld en Renner zit dan ook meteen goed.
Hawkeye I’m dreaming of a white Christmas
De thema’s die ik al vermeldde zijn er dus, maar het is zelfs na een derde van de reeks (want Hawkeye telt 6 afleveringen) nog moeilijk om in te schatten waar het precies naartoe gaat. Dat maakt wel dat ik meteen geïntrigeerd was om verder te kijken. De eindscène van aflevering 2 belooft dan ook veel goeds en het theme dat componist Christophe Beck daar introduceert, bleef meteen in m’n hoofd zitten. En dan zou die creditsscène uit Black Widow ook nog ergens aan bod moeten komen.
Hawkeye neemt de tijd om Kate voor te stellen en het verhaal blijft nog wat mysterieus.
Het is ook wel leuk om opnieuw wat meer down-to-earth actie te hebben, hoewel die je nog niet om de oren vliegt. Het verhaal gaat niet meteen aan een rotvaart maar dat vond ik ook niet nodig. Clint kennen we natuurlijk al even maar het is wel goed dat ze de tijd nemen om Kate op het gemak te introduceren. Er is namelijk ook iets vreemds aan de familie van Jack, een mysterie dat nog uitdiept in de tweede aflevering maar voor fans van de comics misschien ook wat belletjes doet rinkelen. Ik ben benieuwd hoe alles samen zal komen.
Vergeet Sinterklaas trouwens maar want kerst komt door Hawkeye nu al naar het land. Als je Iron Man 3 al een kerstfilm vond (discuss!), gaat dit toch nog een stapje verder. Ik moet toegeven dat ik eerst niet bijster enthousiast was over de reeks, maar ik moet m’n woorden alweer intrekken. Oh, en om nog een belangrijke vraag te beantwoorden: ja, de pizzahond laat niet lang op zich wachten en ik ben meteen al bereid om te sterven voor die good boy.
De eerste 2 afleveringen van Hawkeye verschijnen op 24 november op Disney+, met daarna elke week een nieuwe aflevering. Lees nu ook de spoilerbijbel voor de reeks.
