Nu De dag begonnen is op VIER, hou ik mijn adem al vast. Hoe lang zal het duren voor de zender toegeeft aan de hongerige bingewatchers en de volledige reeks online zet voor het grote publiek (dat geen Telenet Play (More) heeft)? Ik hoop dat ze dat niet doen.
Series worden steeds vaker meteen volledig online gegooid, en dan is het leven aan de rappe.
Niet dat ik tegen bingewatchen ben. Als je ziek bent en een paar dagen letterlijk niets anders te doen hebt dan tv-kijken en slapen, kan het geweldig zijn. Maar tegenwoordig lijkt het alsof je helemaal geen keuze meer hebt. Series worden steeds vaker meteen volledig online gegooid, en dan is het leven aan de rappe. Na hoogstens 3 dagen staat het internet vol spoilers en meningen. En ik, arme ziel, weet op voorhand wat er gebeurt, ook al bekijk ik de serie een week nadat die uit is.
Daarom was ik ook zo blij toen Eén met veel toeters en bellen Over water aankondigde, die – zoals we het al zo lang gewoon waren met hun blikvangers – elke zondagavond op het scherm kwam en daarna op vrt.nu. Top, zouden we thuis elke week samen kunnen kijken. Deels dankzij mijn ouders, die soms nog moeite hebben met de digicorder te laten doen wat ze willen, ben ik vandaag nog altijd een grote reguliere tv-kijker. Anders dan vroeger spoelen we nu de reclame door en kijken we vaak met een dag vertraging, maar bij ons thuis zitten we vaak nog samen voor de tv.
Tot Tom Lenaerts in de kerstvakantie aankondigde dat je tot het einde van het jaar de reeks volledig kon bekijken op vrt.nu. Nooooo, dacht ik, en terecht: een tweetal dagen later zag ik op sociale media al mensen discussiëren over afleveringen 6 en 7. Hetzelfde gebeurt nu met Dertigers. Elke dag een aflevering, maar wie wil kan de hele handel al online bekijken.
Deze tijd van Peak TV betekent heel veel keuze, maar daarbij is de factor “viraal” wel belangrijker geworden.
En het is niet enkel dat we die stroom aan content niet meer kunnen volgen. Deze tijd van Peak TV betekent heel veel keuze en de kans om mooie dingen te ontdekken, maar daarbij is de factor “viraal” wel belangrijker geworden. Series en films zoals 13 Reasons Why, Unsatiable, Sierra Burgess Is a Loser, Bright en Bird Box gingen viraal op het internet en werden massaal bekeken. Reasons en Unsatiable kregen/krijgen meerdere seizoenen.
Maar dat wil niet zeggen dat het ook kwaliteit is. Vroeger waren hoge kijkcijfers bijna altijd een graadmeter van hoe goed iets was, maar vandaag is dat niet altijd meer geval. Critics zijn zeker niet de graadmeter van de maatschappij, zoals ik zelf al heb aangehaald. Maar als er zelfs artikels werden geschreven over hoe schadelijk iets kan zijn (de eerste drie series of films in die opsomming), dan moeten we misschien toch iets verder kijken dan kijkcijfers. (Disclaimer: ik zag geen enkele titel uit de lijst.)
Nog een ander aspect is dat alles veel vluchtiger is geworden en meer en meer pareltjes verloren gaan. Een voorbeeld: Luther. Het vijfde seizoen van de populaire serie met Idris Elba liet vier jaar op zich wachten, dus iedereen keek er reikhalzend naar uit. De hype is compleet, de eerste afleveringen is gedaan, en dan zie ik dat de resterende drie afleveringen meteen de volgende dagen worden uitgezonden in plaats van elke week, zoals de vorige seizoenen. Bummer. Je moet dus ofwel alles bekijken na mekaar of weken de sociale media vermijden. Maar nog erger: na 4 dagen was het seizoen gedaan, en na 3 jaar wachten was de reeks een week later al geen gespreksonderwerp meer. Weet jij nog welke series je allemaal zag het afgelopen jaar? Als je geen trackingapps gebruikt, kan dat wel eens een moeilijke opgave zijn.
Ik zei het al op Twitter, maar misschien ben ik gewoon oud van geest en moet ik mee met mijn tijd? Maar helaas, ik ben een kind van de jaren 90, de tijd waarin reclame doorspoelen niet kon en we week na week samen voor de tv gingen zitten. De volgende dag bespraken we alles op school (of op het werk) en wachtten we een week geduldig op de volgende. Ondertussen konden we naar hartenlust speculeren. En wow, wat mis ik dat eigenlijk. Blijkbaar ben ik niet alleen, als ik de reacties op die tweet mag geloven.
Laat ons een gouden middenweg zoeken tussen bingen en wachten.
Dus laat ons een gulden middenweg zoeken tussen bingen en wachten. Laten we programma’s zoals De mol, Beau séjour en Tabula rasa koesteren en niet meteen toegeven aan de bingereflex. Op die manier werken de Amerikaanse zenders ook nog steeds, en zo genereren ze elke week traffic, in plaats van één piek en daarna niks meer. Netflix doet dat met een paar series die van die zenders komen: elke week een aflevering. Dan kan je nog kiezen of je wacht tot je er meer kan bekijken. En bovendien: het bingepubliek haalt de reguliere kijker veel sneller in dan omgekeerd. Nostalgie werkt, dat weten de Vlaamse en Amerikaanse zenders ondertussen. Laten we dus nóg wat nostalgischer worden en laat mij nog maar even op mijn honger zitten.
De dag is elke donderdag te zien op VIER.
Over water is elke zondag te zien op één en te bekijken op vrt.nu.
Het tweeluik van Luther is nu te zien op Canvas en uitzonderlijk één week na uitzending te bekijken op vrt.nu. Je kan onze review hier lezen.
