De Vlaamse fictie mag gerust wat meer buiten de lijntjes kleuren. Ik heb het toch meer voor projecten die iets anders proberen te vertellen of dat op een nieuwe manier proberen. Dat heeft de laatste jaren toch ook wel geloond. Denk maar aan The Broken Circle Breakdown, Patser, Tabula Rasa, LEEF en Lockdown. Sciencefiction is zo’n thema waar nog maar weinig Vlaamse filmmakers zich aan gewaagd hebben. In de preview voor de Streamz-original Déjà Vu hoopten we dat dat scifi-element niet te veel op de achtergrond zou verdwijnen. En onze hoop werd meer dan ingelost.
Terug naar gisteren
Als je het niet op voorhand wist, zal je ook niet meteen doorhebben dat dit geen gewone dramaserie is, tot ergens aan het einde van de eerste aflevering. Het leven van Florence (Natali Broods) – Flo – Fierens lijkt dan ook redelijk normaal en zelfs bovengemiddeld te verlopen. Ze heeft haar eigen radioprogramma waarmee ze het vooral wil opnemen voor vrouwen en hun rechten. Daardoor kan ze rekenen op veel bij- maar ook tegenstand. Ook privé lijkt die dualiteit te bestaan. Ze is gescheiden van Nick (Koen De Graeve), de vader van haar kinderen, maar heeft een redelijk goede verstandhouding met hem, want ze zijn bovendien overburen. Ze zijn het wel niet altijd eens hoe ze het best hun puberende tieners opvoeden, want er is dan ook geen vaste woonregeling.
Haar leven komt echter abrupt tot stilstand wanneer dochter Louise (Xenia Borremans) onverwacht sterft. Ze beseft dat ze Lou toch niet zo goed kende en wellicht niet altijd de juiste beslissingen heeft genomen in haar opvoeding. Ze probeert haar verdriet een plaats te geven, maar dan wordt ze benaderd door een vrouw van Reset Inc. (Charlotte Vandermeersch), die zegt dat ze weet hoe het voelt om een kind te verliezen en een oplossing heeft.
Flo kan teruggaan in de tijd en proberen om de dood van haar dochter te voorkomen.
Florence kan teruggaan in de tijd en proberen Lou’s dood te voorkomen. Ze heeft enkel een kredietkaart en een telefoon nodig. Via een keuzemenu kan ze een tijdsperiode kiezen (tot 10 jaar), geeft ze een reden ter goedkeuring en de volgende dag komen twee werknemers van het bedrijf haar halen. Flo wordt verdoofd en wordt wakker in haar lichaam en leven van een maand eerder. Haar queeste om haar dochter te redden kan beginnen.
De “wat als”-vraag
Dat was het plot zoals je die ook kon lezen in onze preview van de eerste twee afleveringen. Dat was nog maar een derde van de reeks en dus bleef het daar niet bij. We stelden ons toen de vraag of het sciencefictiongehalte van de serie nog meer aan bod zou komen, want in de eerste twee afleveringen bleef dat eerder beperkt. Maar ook op dat vlak werden onze wensen ingewilligd. Zonder te veel te willen zeggen, zou het natuurlijk een korte serie zijn als haar eerste poging om het leven van Louise te veranderen, meteen zou slagen. Flo gaat dan ook meer dan een keer terug in de tijd en het blijft ook niet bij een enkele maand.
Telkens probeert ze dan kleine en grote dingen te veranderen in het verleden om zo haar dochter te redden. Het uitgangspunt van Déjà Vu wordt zo een van de origineelste van Vlaamse fictie de laatste jaren. En het blijkt ook bijzonder goed uitgevoerd. Zo is het sciencefictionelement de rode draad doorheen de reeks, maar het verhaal blijft met de voetjes op de grond door te focussen op het gezin. Flo krijgt namelijk de kans om heel wat dingen uit haar leven en dat van haar man en kinderen anders te doen. Zo komt ook de vraag naar boven die we ons allemaal soms stellen: wat als? Denk je misschien twee keer na over die job? Wat is er fout gelopen in mijn relatie? En vooral: misschien moet ik mijn kinderen een andere richting uitsturen? Menig fan van tijdreisverhalen weet dat dat net rijke bodem is voor een verhaal.
Als Vlaamse Emmy’s bestonden…
Het sciencefictionelement is de rode draad doorheen de reeks maar het verhaal blijft met de voetjes op de grond.
Er wordt ook subtiel aangehaald dat aan de voorkennis uit het heden/de toekomst moeilijk te ontsnappen valt. Daardoor valt Flo soms net uit haar rol en wordt ze even aan de situatie herinnerd. Je krijgt ook te zien dat een kleine verandering voor die “wat als” soms een groot effect kan hebben op je leven en dat van anderen, groter dan verwacht misschien. Zo beseft ook Flo dat de keuzes die je maakt wel degelijk belangrijk zijn. Maar niet alles pakt even goed uit, zeker wanneer de mogelijkheid om terug te keren niet eindeloos blijkt. Dat alles getuigt van een geslaagd script door Raf Reyntjens en Bjorn Van Den Eynde. Een nadeel: over Reset Inc weten we aan het einde van Déjà Vu nog niet veel meer en dus ook niet over het hoe. Maar dat was ook duidelijk niet het doel van de reeks, waardoor dat nu ook niet zo erg stoort.
Natali Broods bevestigt nog maar eens haar reputatie als een van de beste Vlaamse actrices.
Aan talent is er in deze reeks geen gebrek. De mooie cinematografie en colouring van Dries Delputte (Albatros, De Twaalf, Tabula Rasa) is hier helemaal op z’n plaats. In de preview zeiden we al dat Xenia Borremans zich meer dan stand kon houden naast Natali Broods, en dat blijft zo. Net als de rest van de cast krijgt ze de kans om andere kanten van haar personage te tonen. Koen De Graeve draagt voor mij waarde bij aan alles waar hij in meedoet, dus dat is hier niet anders. Het script laat ook wel ruimte om wat meer te weten te komen over enkele nevenpersonages van acteurs als Boris Van Severen, Janne Desmet en Clara Cleymans.
Daardoor lijkt de reeks vaak een ensembleserie maar toch wordt ze eigenlijk volledig gedragen door Natali Broods. Haar reputatie als een van de beste actrices van Vlaanderen wordt nog maar eens bevestigd. Ze maakt zowat alle emoties mee in deze reeks en is het anker doorheen alle tijdreisperikelen. Bovenal leidt ze een van de beste Vlaamse dramareeksen van de laatste jaren, waarbij ik na elke aflevering telkens niet kon wachten om verder te kijken.
Déjà Vu is nu te bekijken op Streamz.
