Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

cadence of hyrule

Geekster Speelt #44: Cadence of Hyrule en Degrees of Separation

Dag beste Geeksters! In Geekster Speelt gaan we kort in op het spel waarmee we ons de laatste veertien dagen bezig gehouden hebben. Soms is dat een grote release, soms is dat een kleintje dat misschien door de mazen van het net is geglipt, of een spel dat al jaren geleden is uitgekomen. Een videospel, een bordspel of nog iets anders: het kan allemaal. De voorbije weken kon het volgende ons boeien:

Cadence of Hyrule

Nils: Kort gezegd, Cadence of Hyrule is het meest dappere dat Nintendo ooit heeft ondernomen met de Zelda IP. Na de succesvolle adaptatie van de franchise in de musou Hyrule Warriors, was het tijd voor iets anders. En dat anders komt volledig uit de hoek van de makers van Crypt Of The Necrodancer, wiens gameplay, overworld en art style een perfecte match leken met een oldschool Zelda-game.

En wat blijkt? De mengeling van The Legend of Zelda en de unieke muzikale gameplay van Crypt Of The Necrodancer is niets meer dan een plezier te noemen. Danny Baranowsky’s remixes van de alombekende Hyrule-soundtracks zijn experimenteel, oorwormen en durven nieuwe stijlen zoals acid jazz en house te vermengen. Het klinkt geweldig, het speelt geweldig. En je blijft jezelf betrappen op het meebewegen met de beats, zelfs al heb je je Switch al even afgezet. Meer van dit Nintendo, echt! Hulde aan de man/vrouw die dit erdoor heeft gekregen.

Degrees of Separation

Davy De Rauw: Er gaat geen digitale uitverkoop voorbij zonder dat er een game in mijn winkelwagentje belandt. Deze keer viel mijn oog op Degrees of Separation, een charmante indie die draait rond de twee tegenpolen Ember en Rime. Ember staat voor de zomerse warmte en straalt de kleur oranje uit, terwijl bij Rime het landschap juist een blauwwitte kleur krijgt door de vrieskoude waarmee hij zich laat omringen. Allebei hebben ze hun eigen invloed op de sprookjesachtige omgevingen die ze doorkruisen en in-game wordt het speelscherm dan ook letterlijk in tweeën gedeeld. Dat Rime bijvoorbeeld water kan laten bevriezen, zodat Ember over het ijs kan lopen om zo een eerst ontoegankelijke locatie te bereiken, is slechts één van de vele voorbeelden hoe het duo moet samenwerken om steeds verder te komen.

Ontwikkelaar Moondrop breit rond dit gegeven een heleboel goed bedachte puzzel- en platformuitdagingen, die gaandeweg steeds moeilijker maar nooit onmogelijk worden. Ik speelde dit eerst in mijn eentje, maar het voortdurend wisselen tussen én goed positioneren van beide personages werd bij sommige puzzels toch wat lastig. Gelukkig beschikt Degrees of Separation over een (lokale) coöperatieve functie en is dit zo’n typisch spelletje dat ook mijn vriendin aan het gamen krijgt. Dat komt door de relaxte spelervaring en de betoverend mooie looks, maar ook de leuk vertelde verhaallijn over twee tegenpolen die toch verliefd worden op elkaar en allerlei obstakels moeten overwinnen om bij elkaar te zijn, sprak ons wel aan. Tussen het geweld van Rage 2 (ik ben slechts een paar uur ver) en mijn eerste babystapjes in Monster Hunter: World (met dank aan mijn nieuwe Geekster-collega’s) was deze indie een heel fijn tussendoortje.

Geekster

Waar ben jij de voorbije week mee bezig geweest? Was er een videospel waardoor je je console of je pc-scherm niet kon verlaten of heb je met vrienden een leuk bordspel uitgeprobeerd? Laat het ons weten via Facebook, Twitter of Discord.

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels