Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

red dead redemption cover 1

Blast From The Past: Red Dead Redemption

Vanaf vandaag is het tijd om ons te storten op het vervolg op één van de beste games die Rockstar ooit gemaakt heeft. Vergeet Grand Theft Auto, we hebben het over Red Dead Redemption 2, het derde spel in de Red Dead-reeks. Hoog tijd om even terug te blikken op hoe het origineel, Red Dead Redemption op PS3 of Xbox 360, ook al weer speelde.

Once upon a time in the west

Tijdens het verhaal kwamen we terecht in een aantal locaties en situaties die zo uit de films van Sergio Leone konden geplukt zijn.

Red Dead Redemption bracht ons de avonturen van John Marston, een vroegere outlaw die in ruil voor gratie van de overheid ermee akkoord ging om Bill Williamson, Javier Escuella en Dutch van der Linde, een aantal belangrijke leden van zijn oude bende, op te sporen en indien nodig uit de weg te ruimen. Heel gemakkelijk was dat echter niet, want in het begin van het spel werd John al snel neergeschoten en moet hij herstellen onder de goede zorgen van Bonnie MacFarlane vooraleer hij terug zijn doelwitten kon gaan zoeken. Tijdens het verhaal kwamen we terecht in een aantal locaties en situaties die zo uit de films van Sergio Leone konden geplukt zijn, zoals typische kleine dorpjes of pueblo’s in Noord-Mexico. Toch was er ook steeds de dreiging van de modernisatie op het klassieke Western-leven aanwezig, wat we in het laatste deel van het spel in het modernere Blackwater in het noorden konden zien.

Of je hem nu speelde als iemand die probeerde zijn oude, slechte leven goed te maken of als een opportunist die er niet vies van was onschuldigen te doden, John was een interessant personage. Niet alleen werd hij constant geconfronteerd met zijn eigen verleden (en hypocrisie), maar hij moest ook met lede ogen toekijken hoe de wereld rondom hem constant veranderde in een veel ingewikkeldere plek waarin er voor hem geen plaats meer zou zijn. Hijzelf moest ook letterlijk en figuurlijk afscheid nemen van het verleden als hij zijn familie wou terugzien. Tijdens zijn reis kwam hij een aantal boeiende nevenpersonages tegen, zoals de zeer capabele ranchersdochter Bonnie, de oude sheriff Leigh Johnson, de hilarische oplichter Nigel West Dickens, de grafrover Seth, de dronkaard Irish en de Mexicaanse revolutionair Abraham Reyes. Deze waren net zoals John allemaal best goed geschreven, hadden leuke interacties met John, en zorgden ervoor dat het verhaal goed samenhing.

Duel at noon

Je had verschillende wapens, gaande van een standaard six shooter en een lasso tot mauser-geweren, rifles of dynamiet.

Het verhaal was goed, en de gameplay was dat ook, waardoor de zalige Western-sfeer extra in de verf werd gezet. Jammer genoeg werd dit laatste bijeengehouden door een combinatie van magie en plakband, waardoor er niet enkel soms hilarische glitches waren, maar het is ook één van de redenen waarom er nooit een port is gekomen. Op de consoles werkte het in ieder geval, en zorgde het voor een schitterende open world-game. Het schieten begon als standaard third person cover shooting, maar ging soms toch iets verder dankzij onder meer het Dead Eye-systeem. Dit stelde je in staat om in slow motion een aantal schoten voor te bereiden vooraleer je een hele groep vijanden probleemloos kon neerschieten. Je had verschillende wapens, gaande van een standaard six shooter en een lasso tot mauser-geweren, rifles of dynamiet. Deze waren bijzonder bevredigend om te gebruiken, en dankzij een weapon wheel kon je heel snel wisselen tussen alle delen van je arsenaal. De shootouts die je dan ook vaak kon hebben, waren helemaal niet saai.

red dead redemption dead eye
In de Dead Eye-modus kon je in slow motion mikken op een heleboel vijanden tegelijkertijd.

Doorheen de open world verplaatste je je meestal op de rug van je paard of op een postkoets. Je trouwe viervoeter moest je eerst kopen of zelf vangen, waarna je het altijd kon oproepen, ook al had je het net per ongeluk van een klif laten springen (iets dat in Red Dead Redemption 2 blijkbaar niet meer het geval zal zijn!). Er waren verschillende snelheden, je kon het appels voeden of ermee racen, en uiteindelijk was het een goede compagnon. In de wereld zelf was er veel te doen. Naast de hoofdmissies en de zijmissies kon je gaan jagen op bloemen (wat na een tijdje wel wat saai werd), dieren (opgepast voor cougars of beren!), of als een premiejager op mensen. Er waren een aantal minigames zoals poker, liar’s dice of five finger fillet (de beste manier om heel snel meer geld te verdienen dan je nodig had in het spel). Je kon je gaan bedrinken in een saloon, op zoek gaan naar schatten, of deelnemen aan zalige duels. Wie eerder de criminele toer op wou gaan, kon banken overvallen of (on)schuldigen vastgebonden op de sporen achterlaten en blijven wachten tot er een trein voorbijkwam. Te veel misdaden begaan, resulteerde in een premie die op jouw hoofd werd gezet, maar je had wel een manier om je identiteit tijdens misdaden te verbergen. Ten slotte waren er ook een aantal random events die je steeds kon tegenkomen in de wereld, zoals onschuldigen die opgehangen werden en die je kon redden, mensen die aangevallen werden door dieren of een ontmoeting met hongerige kannibalen.

red dead redemption honor
Wie zich aan de verkeerde kant van de wet begaf, merkte al snel wat de gevolgen waren.

Al je daden zorgden ervoor dat de wereld je beter leerde kennen en dat je morele kompas na een tijdje ook duidelijk werd.

Je moest niet enkel op je geld, paard en wapens letten, maar ook op hoe beroemd en eervol je was. Al je daden zorgden ervoor dat de wereld je beter leerde kennen en dat je morele kompas na een tijdje ook duidelijk werd. Via een fame meter en een honor meter, kon je ook bepaalde bonussen krijgen, zoals betere wapens of een paar outfits. Er waren geen keuzes in het verhaal die deze meters konden aanpassen, maar door bijvoorbeeld als premiejager je prooi niet te doden, of door winkeluitbaters te beschermen, werd je al snel als eervol aanzien. Dankzij uitdagingen die je vaardigheden als jager of schieter testten, kon je ten slotte bewijzen dat je een echte legende van het Wilde Westen was. In de multiplayer, één van de eerste open world multiplayers, kon je dan dit alles samen met andere spelers doen, of kon je je geweren op hen richten in verschillende modussen.

Undead Nightmare

Niet alleen het basisspel was schitterend, ook de DLC was een voorbeeld voor andere ontwikkelaars. Voor de zombie-DLC wat afgezaagd werd, bracht Rockstar ons Undead Nightmare. Dit was niet zomaar een kleine cosmetische DLC of één met een paar extra missies of wapens, maar een volwaardig onderdeel van het spel met een eigen verhaal, unieke gameplay, op Left 4 Dead-geïnspireerde superzombies en een goede 10-20 uren extra speeltijd, hoewel je soms iets te veel gedwongen werd om dorpjes alweer te gaan verdedigen tegen een horde. Veel games hebben dit later proberen na te doen (wat tot een overvloed aan zombie-games of zombie-DLC zou leiden), maar weinigen slaagden er even goed in.

Een schilderij met schitterende muziek

De soundtrack was duidelijk geïnspireerd door de muziek van Ennio Morricone, en maakte de schitterende prestatie van Rockstar helemaal af.

Naast het verhaal en de gameplay zorgden ook de graphics en het geluid ervoor dat Red Dead Redemption een schitterend avontuur werd. Het spel zag er gewoon goed uit, vooral wanneer bij zonsopgang of -ondergang de lucht eruit zag als vanop een schitterend schilderij. De voice acting was vaak van schitterende kwaliteit en de geluidseffecten waren vooral voor de verschillende wapens goed gedaan. Ten slotte was de muziek van componisten Bil Elm en Woody Jackson een plezier om naar te luisteren. De soundtrack was duidelijk geïnspireerd door de muziek van Ennio Morricone, en maakte de schitterende prestatie van Rockstar helemaal af. En als je niet per ongeluk van je paard stapte of door een dier of mens aangevallen werd, waren er een paar stukken in het spel waarbij een drietal gezongen liedjes echt perfect pasten bij alles wat er gebeurde.

red dead redemption sunset 2
Red Dead Redemption kon er soms prachtig uitzien.

Red Dead Redemption was een zo goed als perfecte game die de sfeer van zowel het Wilde Westen als het verval daarvan perfect kon oproepen. Het verhaal van John Marston op zijn onmogelijke queeste om boete te doen voor zijn verleden was interessant en veel beter dan het te cynische GTA. Ook de gameplay, vormgeving en het geluid waren van topkwaliteit. Als Red Dead Redemption 2 minstens even goed is als zijn voorganger zullen we alvast zalig kunnen genieten.

Andere Blasts From The Past lezen?

  • Lees hier onze terugblik op God of War.
  • Ontdek ook onze nabespreking van Dragon Age.
  • We keken ook even terug op Advance Wars.
Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels