Stan Lee overleed vorige week. In dit stukje besteden we aandacht aan een bijzonder hoofdstuk in het leven van de man. De periode waarin Lee even een eigen internetbedrijf had.
Cyberspace, The Global Village en het wereldwijde web. Zomaar wat termen die rondgingen toen de wetenschapper Tim Berners-Lee het internet in de jaren negentig toegankelijker had gemaakt voor gewone burgers.
Het waren de jaren dat je nog moest inbellen voor een verbinding via een reguliere telefoonlijn. Het vroege internet was nog van een dusdanig formaat dat je het bij wijze van spreken in een weekend kon uitlezen.
Grote partijen hadden al snel door dat dit wereldwijde computernetwerk enorme potentieel had. Maar dan moesten mensen wel verleid worden om online te gaan. Er was ook nog zoiets als tv natuurlijk. Het toverwoord van die dagen was content. Wie de beste content had, zou de meeste bezoekers trekken.
Het ontstaan van Stan Lee Media
In een tijdvak waarin content king is, loont het om goede ideeën te hebben. Zoiets dergelijks moest de voormalig advocaat Peter F. Paul gedacht hebben toen ie een kennis van hem benaderde voor een nieuw avontuur. Paul runde sinds het begin van de jaren negentig een liefdadigheidsinstelling en was op een feestje in contact gekomen met Stan Lee. Wat ontstond als een zakelijke relatie werd al snel een warme vriendschap. Als iemand ideeën had, dan was het wel Stan Lee. Daar moet geld uit te slaan zijn.
Daar had deze gesjeesde ex-advocaat wel verstand van. Hij was zijn carrière voorspoedig begonnen in de jaren zeventig als de juridisch vertegenwoordiger van diverse Latijns-Amerikaanse regeringen in de VS. Toch had hij zijn eigen carrière goed naar de knoppen geholpen met een plan om de Cubaanse regering op te lichten. Daar kwam nog bovenop dat er een grote partij cocaïne in zijn huis werd gevonden, die Paul inderdaad wilde verkopen. Maar na een korte gevangenisstraf leek hij zijn leven gebeterd te hebben. Lee geloofde wel in tweede kansen trouwens.
Stan Lee had ook wel oren naar een eigen bedrijf. Hij was nog altijd chairman emeritus bij Marvel Comics en kon tot op zekere hoogte zijn gang gaan in Hollywood. Maar in 1998 was het natuurlijk de vraag of er nog lang een toekomst voor hem bij Marvel Comics zou zijn. Sinds 1996 had de uitgever met veel pijn en moeite een bankroet kunnen afwenden. Lee kreeg als chairman elk jaar $800.000. Daar kwam $125.000 voor het schrijven van de Spider-Man-krantenstrip en een pensioen voor $500.000 voor zijn vrouw bovenop. Marvel-eigenaar Ike Perlmutter had tussen de regels door al laten doorschemeren dat Lee, wat hem betreft, het met een stuk minder zou moeten doen als het aan hem lag.
Paul bekeek het contract van Lee met de uitgever en zag dat het hem de ruimte liet om een eigen onderneming te beginnen. Paul zorgde voor het geld en Lee zou zijn deel van de copyrights van de door hem geschapen Marvel-personages als financiering inbrengen. En zo stond niets de oprichting van Stan Lee Media nog in de weg.
Let the game begin!
Het bedrijf werd in 1998 opgericht en opende in januari 1999 haar deuren. Ze begonnen met drie personeelsleden en twee directieleden. Het idee was simpel. Lee genereert de ideeën. Deze worden uitgewerkt tot webisodes (een ander woord voor animatiefilms) en vervolgens in licentie gegeven aan derde partijen voor het maken en de verkoop van merchandise en dergelijke.
Het kloppende hart van Stan Lee Media op het internet was de website stanlee.net waar je alles over het bedrijf kon volgen. De webisodes werden op dat moment gehost door shockwave.com, op dat moment de plek waar je moest zijn voor toffe nieuwe animaties op het web. En toevallig ook de plek waar je de Shockwave- en Flash-plugins kon downloaden.
Anno 2018 is het moeilijk te geloven, maar rond de eeuwwisseling was Macromedia Flash toch echt de killer app van het web. Het stelde je in staat om animaties en dynamische websites te maken die er goed uitzagen en toch groot genoeg waren om zonder problemen via een telefoonlijn te downloaden naar jouw computer.
En het trok publiek. De SLM-episodes behoorden tot de populairste animaties op shockwave.
De series
Het verhaal van The 7th portal is heel eenvoudig. Een groepje bètatesters wordt via een nieuw spel in de dimensie ‘Darkmoor’ gezogen. Hier komen ze tegenover een duistere macht te staan waar ze ook nog aan moeten zien te ontsnappen. Gelukkig hebben ze allemaal, hoe kon het eigenlijk ook anders, superkrachten.
Deze reeks gaat over een man die kan reizen door de tijd. Ooit is hem iets verschrikkelijks overkomen en dat wil ie nu rechtzetten. Zelfs als dit betekent dat hij ophoudt te bestaan. Van deze serie verscheen slechts een aflevering.
Dan Mason was een succesvol advocaat die niet graag nadacht over de cliënten die hij uit de cel hield. Totdat een van zijn ex-cliënten niet zo te spreken was over het feit dat Mason een rivaal vertegenwoordigde in de rechtszaal. Een aanslag later is de advocaat een weduwnaar en meteen gebonden aan een rolstoel. Hij verkoopt zijn ziel aan een kosmische entiteit dewelke van hem een soort gehandicapte Iron Man maakt. Van een verdediger van het recht werd Mason nu een aanklager. Criminelen zijn gewaarschuwd. Van deze serie verschenen drie afleveringen.
SLM sloot een samenwerkingsverband met de indertijd succesvolle popgroep The Backstreet Boys. Dit resulteerde in strips, merchandise en natuurlijk webisodes waarin de jongens werden opgevoerd als superhelden.
De links verwijzen naar de series op Youtube. Het zijn vermakelijke clipjes met een hoog Saturday morning cartoon-gehalte.
Neergang
Via een slim foefje bracht Peter F. Paul het bedrijf vlak na de opening al naar de beurs. Zoals bij vele andere internetbedrijven raakte het geld al vrij snel op en kwam er verder niet veel binnen. Een probleem was dat het op dat moment het jaar 2000 was en de internetbubbel was geknapt.
Men had nog wel wat nieuw kapitaal aangetrokken maar dit werd alleen uitgekeerd als de aandelenkoers boven de $1 bleef. Paul en een kompaan sluisden via nepbedrijfjes geld naar Stan Lee Media waardoor het voor buitenstaanders leek alsof het bedrijf nog op financiële ondersteuning kon rekenen, waardoor de aandelen op koers bleven.
Ondertussen sloten ze leningen af met hun aandelenpakket als onderpand. Ze gingen zich te buiten aan dure aankopen. Toen de bank vond dat ze te veel hadden geleend en graag wilde zien dat de heren begonnen met terugbetalen, begonnen ze in stilte hun aandelen in het bedrijf te verkopen om met het geld hun schulden te betalen. Dit viel op waardoor beleggers, met de schrik van het knappen van de internetbubbel in het achterhoofd, in paniek hun aandelen dumpten. De koers viel onder de $1 en eind 2000 was Stan Lee Media verleden tijd wegens gebrekkige inkomsten.
Nasleep
Peter F. Paul rook lont en vluchtte naar Brazilië. Uiteindelijk werd hij opgepakt en verdween hij in 2009 voor tien jaar in de cel.
Stan Lee richtte samen met een andere partner een nieuw bedrijf op genaamd POW! Entertainment. Hij werd door de rechters die zich bezighielden met de afwikkeling van het bankroet nog op de vingers getikt omdat ie, zonder medeweten van de rechter, een aantal creaties uit de failliete boedel had gehaald.
De echte schok kwam in 2006 toen een consortium van vrienden van Peter F. Paul en wat avonturiers via een juridische truc een nieuwe versie van Stan Lee Media optuigde en met dit bedrijf Stan Lee en Marvel Comics aanklaagden omdat ze de copyrights wilde hebben die Lee had ingebracht als financiering van het bedrijf.
Ze verloren praktisch elke zaak maar waren bereid om het via elke Amerikaanse staat opnieuw te proberen. In 2009 werd Marvel gekocht door Disney. Ook zij werden aangeklaagd, maar de advocaten van deze multinational waren van een andere orde. In 2016 beet het vernieuwde Stan Lee Media definitief in het stof en stelde het Amerikaanse hooggerechtshof dat ze juridisch aan het trollen waren en geen enkele recht hadden op Lee’s deel van de copyrights.
Ze bleven nog wel achter met een schuld aan Disney van ruim een half miljoen dollar.
