L’intérêt d’Adam review: intense kijk op zorg

Het debuut van Laura Wandel, Un monde, maakte in 2021 enorm veel indruk en was daarom ook onze Oscarinzending. Haar tweede film draait opnieuw rond een kind, maar eigenlijk nog meer rond de zorg en de toegewijde mensen die er werken. L’intérêt d’Adam ging in première op deze editie van Film Fest Gent en wij gingen kijken.

Zorgen voor of over iemand

Lucy (Léa Drucker, War of the Worlds) is hoofdverpleegkundige op de kinderafdeling van een ziekenhuis. We volgen haar in het midden van een shift. De jonge Adam (Jules Delsart) is er opgenomen na een armbreuk en ondervoeding. Zijn moeder Rebecca (Anamaria Vartolomei, Mickey 17, L’événement) heeft beperkt bezoekrecht gekregen van de rechter, maar toch wil Adam alleen eten als zij er is. Daarom mag ze tijdens etenstijd komen. Maar heeft ze het belang van haar zoon wel in gedachten?

Ondertussen heeft Lucy ook nog veel andere patiënten om te helpen, terwijl de afdeling onder druk staat. Toch wil ze Adam en zijn moeder zo goed mogelijk helpen en gaat ze verder dan ze anders misschien zou gaan.

Intens tempo

Laura Wandel houdt blijkbaar van het motto “kort maar goed”. Net als Un monde is L’intérêt d’Adam minder dan anderhalf uur lang, iets zeldzaams tegenwoordig. We worden er dan ook meteen ingesmeten met een cold open, zonder voorstelling van wie we zien of zelfs waar we zijn. Dat leer je natuurlijk al snel, maar het brengt al een gevoel van haast. Ondanks wat de titel doet uitschijnen, blijven we vooral bij Lucy. Om de drukte op de dienst en in de shift nog meer kracht bij te zetten, volgen we haar vaak vanop de rug terwijl ze door de gangen wandelt. Wandel en cinematograaf Frédéric Noirhomme kiezen dan ook vooral voor handheld camera, wat dat gevoel nog versterkt.

We missen weinig van waar Lucy mee bezig is. Zo zien we de handelingen van de verpleegkundigen bijna volledig, zoals het uitnemen van een sonde of ophangen van een infuus, en lijkt het alsof alles ook op heel korte tijd gebeurt, bijna in realtime. Er is ook amper muziek, waardoor de grens met fictie soms zelfs wat vervaagt. Wat al snel doorschijnt, is de pragmatische kant van Lucy. Want ook al vertrouwt ze Rebecca niet, ze ziet wel haar nut tegenover hun verwoede pogingen. Aan de andere kant wordt ze ook wel wat te betrokken, omdat ze Adam zo graag wil helpen.

Toch subtiliteit

De band tussen Adam en Rebecca is dan ook redelijk mysterieus en extreem afhankelijk. We komen nooit echt te weten hoe aan Adam ondervoeding is gaan leiden, of waarom ze onder toezicht van een rechter zijn geplaatst. Rebecca lijkt ook actief de genezing van haar zoon te saboteren. Een van de weinige minpunten was voor mij dan ook hier te vinden. Om haar toch wat meer te begrijpen, had ik hun achtergrond of haar redeneringen wel willen weten. Nu lijkt het eerder kwade wil of in het beste geval wanhoop, maar het blijft gissen.

Vartolomei zet wel een bijzonder sterke rol neer als jonge mama die het allemaal wat uit de hand ziet lopen. Ook Léa Drucker is intussen een garantie op kwaliteit, en de jonge Jules Delsart kan je toch eveneens een pluim geven. Wandel toont ook op indringende manier de blijvende overbevolking, of beter onderbemanning, in de zorg. We verlaten amper het ziekenhuis en krijgen met veel verschillende maatschappelijke problemen te maken, zonder dat het belerend wordt. L’intérêt d’Adam is een film die z’n impact niet mist.

L’intérêt d’Adam was te bekijken op Film Fest Gent en is vanaf 15 oktober overal in de bioscoop.