Doctor Who is een begrip. Dit tweede seizoen met Ncuti Gatwa als The Doctor markeert bijna het einde van de deal met Disney+ (die bestond uit 26 afleveringen). Dus we zijn benieuwd wat de toekomst brengt. Iedereen die Doctor Who volgt, heeft waarschijnlijk gemerkt dat het seizoen eindigt met een shocker. Hierdoor wordt het onmogelijk om deze reeks spoilervrij te bespreken. Voor zij die geen spoilers willen: het is een goed seizoen en begin zo snel mogelijk te kijken!
Duidelijke rode draad
Zoals het hoort start dit nieuwe seizoen met een kerstspecial, deze keer geschreven door oudgediende Steven Moffat (Sherlock, Dracula). Dit is een perfecte stand-alone aflevering over een tijdhotel met een warme boodschap die ideaal is voor de feestdagen (maar ook voor andere momenten). Doctor Who zou Doctor Who niet zijn als dit toch niet later nog eens terug komt.
The Doctor wil haar daarna terugbrengen naar het moment dat ze ontvoerd werd: 24 mei 2025. Dit lukt om een of andere reden niet.
Onze compagnion Ruby Sunday, uit het vorige seizoen, krijgt even een rustmoment. Een belangrijke boog in haar verhaallijn was opgelost, maar haar personage was zeker nog niet uitgespeeld. Toch stoot The Doctor per ongeluk op een nieuwe compagnion. In een knotsgekke aflevering met robots wordt verpleegster Belinda Chandra (Varada Sethu, Andor) ontvoerd. The Doctor wil haar daarna terugbrengen naar het moment dat ze ontvoerd werd: 24 mei 2025. Dit lukt om een of andere reden niet. De TARDIS loopt hier steeds op vast. Er is duidelijk iets aan de hand met de Aarde op deze dag. Genoodzaakt om de oorzaak te vinden, wordt Belinda een nieuwe compagnion van The Doctor op de avonturen die ze beleven onderweg naar 24 mei 2025.
Er wordt weer tegen de schenen geschopt
Wanneer heel het seizoen gepasseerd is, merk je toch dat Doctor Who genuanceerder omgaat met deze personages.
Doctor Who is altijd progressief geweest. Mensen die het tegendeel beweren, hebben niet goed opgelet. Of zijn sneller boos door de algemene polarisatie van de samenleving. Ook deze keer wordt er niet altijd even subtiel omgegaan met commentaar op onze huidige samenleving. Zo is er een aflevering gewijd aan het Eurovisiesongfestival waarin ze niet speciaal mals zijn voor de organisatie. Deze aflevering werd trouwens op de BBC uitgezonden net voor het echte festival, waardoor je wel moet toegeven dat de makers ballen aan hun lijf hebben. Al denk ik wel dat er hevige discussies aan vooraf gegaan zijn bij de programmatie.
Ook is er aandacht voor de toxische manfluencers en hun toenemende invloed op de jeugd. Maar Doctor Who slaagt er toch in dit respectvol te brengen. Sommige personages lijken op het eerste vlak vrij karikaturaal en eendimensionaal, maar wanneer heel het seizoen gepasseerd is, merk je toch dat Doctor Who genuanceerder omgaat met deze personages.
En dat is wel het leuke aan dit seizoen. Doctor Who bestaat meestal uit losse avonturen, wat hier ook het geval is. Maar toch komt uit bijna elke aflevering een personage terug in de climax die elk belangrijk zijn in het overkoepelende verhaal. Met een beperkt aantal afleveringen (8 om precies te zijn) is er natuurlijk weinig ruimte om veel losse verhalen te vertellen. En dat brengt ons naadloos bij wat bij mij het meeste wringt.
WAT EEN DOCTOR!
IK WIL MEER NCUTI GATWA! Tot nu toe hebben we Ncuti Gatwa in 18 afleveringen The Doctor zien spelen (de aflevering met David Tennant even niet meegeteld). Hiervan zijn er dan ook nog 2 Doctor-light (afleveringen waar The Doctor nauwelijks in voor komt). Wat eigenlijk betekent dat we nog niet heel veel van Gatwa’s Doctor gezien hebben. Maar wat een Doctor is hij! Zijn joie de vivre brengt een soort optimisme en vrolijkheid mee die de reeks terug doet opleven. Hij is niet de meest conventionele Doctor (ja, hij is moeilijk te cosplayen door al die outfitwissels), maar hij draagt de rol met verve. In de Eurosong-aflevering zien we een kort stukje van een kwade 15de Doctor en het is duidelijk dat hier veel meer in zit.
En waarom zit er dan (misschien) niets meer in? Op het einde van de reeks regenereert Gatwa’s Doctor! Hij krijgt het aangezicht van Billie Piper, die reeds Rose Tyler vertolkte in 2005 bij de revival van Doctor Who. Is dit het einde van de 15de Doctor? Ik hoop van niet. Vorig jaar liet Ncuti Gatwa nog weten dat hij echt boos zou zijn als zijn Doctor het nooit tegen Daleks zou opnemen. Laat ons hopen dat hij die kans nog krijgt! Waar ik mij het meeste aan optrek, is dat er in de aftiteling van de seizoensfinale stond ‘Introducing Billie Piper’ en niets meer. Bij elke andere eerste scene, zelfs bij Jo Martin, stond ‘Introducing X as The Doctor’. Dus laat ons toch hopen dat het nog niet gedaan is met de 15de Doctor.
Dus laat ons toch hopen dat het nog niet gedaan is met de 15de Doctor.
Ook gezien de context van verschuivende realiteiten waar zijn regeneratie aan te danken is, kan er meer aan de hand zijn. Ook heeft Ruby Sunday nog geen deftig afscheid gekregen, terwijl ze wel een belangrijke rol speelt in de finale. En een Doctor die geen afscheid neemt van zijn compagnions, is heel on-Doctor Who. Laat ons hopen dat de toekomst ons nog meer Ncuti Gatwa geeft. Maar tot nu toe kunnen we het best zeggen met de woorden van een groot muzikant: ‘Long live all the mountains we moved, I had the time of my life fighting dragons with you’.
Moeilijk einde
Gezien dit einde ben ik emotioneel nog niet in staat om dit seizoen punten te geven. Maar het is in mijn ogen sowieso een sterker seizoen dan het vorige. Al voelt het einde vreemd aan. In alles na het verslaan van de bad guy zit een vibe die ongemakkelijk voelt. Hierdoor hoop ik dat dit allemaal een opzet is voor iets zots in de toekomst. Al is mijn ergste vrees dat dit herschreven is onder druk van producenten, maar laat ons toch maar uitgaan van dat eerste!
En oh ja, dit seizoen zit wel vol met leuke callbacks en cameo’s tot zelfs de aan de aller eerste compagnion uit 1963!
Kijk het recentste seizoen van Doctor Who op Disney+!
