Een avontuur van De Ridder 1 – Heer Donkerduister review

Jaja, het is waar. Na anderhalve podcast kletsen over dit Ridder-album wat zijn leven begon als een crowdfundingactie van zijn schepper Frodo de Decker (beluister ons interview hier) is het tijd voor een bespreking.

Het album dat we hebben gekocht, is identiek aan de versie die in de winkels is te verkrijgen. Met het verschil dat het natuurlijk was voorzien van een dedicace, boekenlegger en wat stickers. De stickers zijn overigens nogal dunnetjes, waardoor ze bij de minste bries al door je kamer heen fladderen.

Langer en groter is beter

De Ridder is natuurlijk vooral bekend als een gagstrip. Heerlijke korte grapjes die alle kanten opstuiteren. Dan is de keuze voor een langer verhaal nogal bijzonder te noemen. Kan dit personage dat dragen? Volmondig ja!

Maar laten we eerst beginnen met de tekeningen. De Ridder is uit zijn nauwe strookjes gebroken en krijgt nu de ruimte om te ademen. Waar de gagstrip meer theater is, is dit lange verhaal duidelijk cinema. Frodo kan hier echt laten zien wat hij allemaal kan met een potlood en kwasten en dat is niet mis.

Het tekenwerk krioelt van het leven. De decors zijn rijk gevuld en elk achtergrondfiguurtje lijkt een eigen leven te leiden. De plaatjes zijn prachtig gecomponeerd. Zie het stadsgezicht op pagina 31 als voorbeeld. Het gebruik van perspectief is ook om van te smullen. Dat kleurgebruik? Oelalala….

Grafisch heeft Frodo werkelijk een topprestatie geleverd en de terugkeer naar het gagformaat zou aanvoelen als een stap achteruit. Gelukkig wordt er al gewerkt aan een nieuw album met een lang verhaal.

Bevrijd de Ridder!!

Met de bovenstaande lofzang in het achterhoofd is het misschien raar om dit te lezen… En toch zetten we het door. Want Geekster en de hot take passen bij elkaar als een zak frieten en mayonaise.

Deze strip is eigenlijk getransformeerd in materiaal voor kinderen. Tijdens het lezen was daar heel sterk het gevoel dat dit niet meer voor mij is, maar eerder iets wat je kan geven aan een klein neefje of nichtje. Zo ongeveer vanaf een jaar of 7 wanneer kinderen doorgaans op een redelijk niveau kunnen lezen.

Het verhaal is onderhoudend maar mist dat beetje extra wat het geschikt kan maken voor alle leeftijden. Laten we wel wezen, dat is helemaal niet erg want het is goed als kleine mensen iets voor zichzelf hebben. De vraag is of Frodo en zijn uitgever dit ook zien?

De Ridder zou eigenlijk bevrijd moeten worden van de pagina’s van Eppo en de stripwinkel. Het zou een overstap kunnen maken naar de boekhandel waar je het tussen de kinderboeken zou kunnen stoppen. Waarbij je kinderen een mooie opstap geeft naar de rijke wereld van de strips. Een opstapje dat mooi en eigentijds is.

Dit album verscheen eind 2024 in de brievenbus en lag toen al even in de plaatselijke stripwinkel.