Star Wars Jedi: Survivor review – veel verbeteringen maar technische haperingen

Star Wars Jedi: Fallen Order was niet enkel een zeer competent en leuk Star Wars-spel, maar het was ook (bijna verbazingwekkend genoeg) een volledig single player-spel zonder schandalige microtransacties of lootboxes. Je speelde in deze third person action RPG als Cal Kestis, een Jedi Padawan die zich na Order 66 had verstopt maar opnieuw in het conflict werd getrokken. Onze grootste klachten waren toen het lange rondtrekken om collectibles te vinden en dat je eigenlijk niet veel interessante beloningen kreeg als je ging verkennen. Met Star Wars Jedi: Survivor wordt de reeks nu verdergezet. Lost deze sequel de problemen van zijn voorganger op en blijven de avonturen van Cal Kestis fijn? Geekster trok deze keer géén poncho aan en testte het voor jullie uit.

Een Survivor op zoek naar zijn eigen plek

Op het einde van Fallen Order vraagt Cal zich af wat ze moeten doen nu het avontuur van de Jedi holocron voorbij is. Je plaats en doel zoeken in het universum, daar gaat Star Wars Jedi: Survivor dan ook vaak over. Is gewoon overleven genoeg, of moet je actief verzet voeren? Waar Cal in Fallen Order ondergedoken leefde en vooral niet wou opvallen, is de situatie nu omgekeerd. Hij vecht actief tegen het Keizerrijk, maar heeft hiervoor bepaalde dingen moeten opofferen. Hij kan soms al wat wijsheid tonen, maar in Survivor moet Cal eigenlijk leren niet altijd aan de strijd te denken, soms pauze te nemen (een beetje zoals Aloy in Forbidden West) en te respecteren dat niet iedereen denkt zoals hij. Wanneer Cal leert dat er een geheime en bijna niet te bereiken planeet bestaat, denkt hij een plek gevonden te hebben waar hij en de zijnen zich kunnen verstoppen voor het Keizerrijk. Er zijn echter kapers op de kust…

In Star Wars Jedi: Survivor is het verhaal persoonlijker en is er geen grote allesvernietigende dreiging die meteen verslagen moet worden. Er is ook geen Inquisitor die je de hele tijd najaagt. Niet om te zeggen dat het saai is (verre van), maar Survivor voelt hierdoor soms een beetje doelloos aan of te veel door toeval gestuurd, en je zal iets te vaak naar (nieuwe plekken op) dezelfde planeet moeten terugkeren. Het Keizerrijk is uiteraard nog steeds een grote dreiging, maar hoewel je vaak tegen Stormtroopers vecht, is dit soms omdat ze gewoon toevallig op een planeet waar jij komt aanwezig zijn. Het is ook jammer dat een van de nieuwe villains eigenlijk niet zo interessant is. In de derde acte krijgt Survivor echter veel meer momentum en grijpt het je helemaal vast. Een van de redenen waarom we ons Fallen Order blijven herinneren en herspelen, is het moment op Ilum waar je met een gerepareerde lightsaber volledig uit de bol kan gaan. Ook Survivor bevat een paar bijzonder indrukwekkende en fijne actiescènes, naast wat grappige en emotionele momenten. Het is wel jammer dat je geen save games kan maken om die momenten later te herspelen: alles werkt met een autosave. Het verhaal is deels voorspelbaar, maar bevat toch één grote verrassing. Ten slotte opent Survivor ook een paar interessante deuren naar een derde deel. Sommige van Cals acties zouden weleens verregaande gevolgen kunnen hebben.

Naast de oude crew maken we in Survivor kennis met een hele hoop nieuwe personages (en komt er iemand terug waarvan we niet dachten dat we deze nog zouden zien). Dit gebeurt een beetje voor het hoofdverhaal, maar ook vooral bij de NPC’s. Op een van de planeten kan je immers een groot aantal NPC’s vinden en in je cantina verzamelen. Deze hebben allemaal hun eigen kleine verhaal en zijn interessant om mee te praten, vooral dan de (om een of andere reden Schotse) visser Skoova Stev en een Statler en Waldorf-achtig koppel. Het is in ieder geval de tijd en moeite waard om tussen de missies van het hoofdverhaal even pauze te nemen, bij te praten met iedereen in je kroeg en op de planeten nieuwe vrienden te zoeken. Ook vijanden hebben trouwens vaak hilarische dialogen, zeker de Battle Droids.

Noodzakelijke verbeteringen en uitbreiding

Star Wars Jedi: Survivor breidt niet enkel de Sekiro-achtige gameplay van Fallen Order meer uit, waarbij het vaak draait om een verdedigingsbalk van de vijand te doorbreken. Het verbetert ook de grootste fouten van zijn voorganger. Zo heb je deze keer wél een fast travel-optie en is het de moeite waard om op verkenning te gaan. Je ontdekt immers niet enkel cosmetische onderdelen voor je lightsaber, Force-echoes of andere upgrades, maar er zijn bijvoorbeeld ook verschillende nieuwe outfits (slechts één poncho!), betaalmiddelen, (soms hilarische) haarstijlen, snorren, baarden, vrienden en optionele bazen te vinden. Ook is er meer variatie bij de vijanden, hoewel de fauna nog steeds irritant kan zijn (zeker in bepaalde optionele baasgevechten).

Daarnaast heb je vooral meer keuze in je vechtstijlen. In de tutorial krijg je er al snel drie, maar uiteindelijk worden het er vijf. Elke stijl heeft zijn eigen sterktes, zwaktes en skill tree en is perfect bruikbaar als je er wil op focussen. De gebalanceerde Single Blade en de voor groepen ideale Double-Bladed Saber keren uiteraard terug. Ook de snelle Dual Wield is nu niet enkel meer een speciale aanval, maar een volwaardige stijl. Verder krijg je onze nieuwe favoriet, de Cross Guard. Hiermee verander je je lightsaber in een wapen zoals dat van Kylo Ren, met verstelbare zijventieltjes en al. Je bent er trager mee en moet dus gerichter aanvallen, maar het is heel goed in zowel aanval als verdediging en ideaal voor wie in Soulslikes graag met tweehandige zwaarden rondloopt. Ten slotte heb je de Blaster, waarbij je een lightsaber combineert met een laserpistool (zoals Cere op het einde van het vorige spel) en je je even voelt als – zeker met zijn kleren aan! – Cal Katarn in Jedi: Ishin! Het enige jammere hierbij is dat je een keuze moet maken en slechts twee stijlen tegelijkertijd kan gebruiken. Als je een andere stijl wil, moet je eerst even mediteren.

Niet alleen je vechtstijlen zijn uitgebreid, je hebt ook meer Force-powers. In tegenstelling tot vele andere games is Cal immers zijn krachten niet verloren na het vorige spel. Push, Pull, Lightsaber Throw, Jedi Flip (double jump), onderwater ademen… Het is er allemaal van in het begin bij, dus moeten er ook wat nieuwe bijkomen om het nog interessanter te maken (BD heeft wel zijn hacks verloren). Naast je stijlen en een algemenere reeks upgrades, hebben ook je Force-powers hebben elk hun eigen skill tree, waardoor je al snel moet kiezen waarop je wil focussen. Meer health? De mogelijkheid meerdere vijanden tegelijkertijd naar je te trekken? Nieuwe moves voor een van je stijlen? Je zal een beslissing moeten nemen, want tenzij je echt alles doorzoekt of een beetje grindt, zijn er niet genoeg skill points om alles sterker te maken. Je build werk je ten slotte af met perks, die je net zoals de ringen in Dark Souls of de charms in Hollow Knight bepaalde goede bonussen geven zoals krachtigere aanvallen, de mogelijkheid om je Blaster te blijven gebruiken ook al word je een keer geraakt, of meer stims om je mee te genezen. Uiteindelijk kan je dus op verschillende manieren je eigen Cal opbouwen, wat in het vorige spel toch ook niet echt het geval was. Alles is echter valabel en het is vooral de Rule of Cool die heerst.

Survivor speelt zich nog steeds af op een klein aantal planeten die elk hun eigen map hebben en in sommige gevallen nog meer dan ooit een semi-open wereld zijn. Hun design is minder frustrerend dan bij Fallen Order, en de fast travel maakt het zoals gezegd nog handiger. Je zal wel nog vaak een pad of een kist tegenkomen waarmee je nog niks kan doen tot je later in het verhaal een bepaalde upgrade krijgt. Ook hier is meer te doen, zoals bijvoorbeeld puzzelkamers voltooien, premiejagers confronteren of op zoek gaan naar zaadjes om in je tuin te planten. Bij de puzzels is het trouwens verfrissend dat de juiste oplossing niet zomaar meteen gezegd wordt en je de tijd krijgt om alles zelf uit te dokteren. Door alle zijpaden en optionele locaties wordt het spel ook veel langer als je het allemaal wil doen. Zonder dit alles zit je aan een goede 20 uur, maar met alles erbij kan je dat verdubbelen of verdrievoudigen.

Mynocks

Als het verhaal en de gameplay goed zijn, hebben we dan echt grote klachten? Jammer genoeg wel. Star Wars Jedi: Survivor ziet er mooi uit, en hoewel er games zijn met meer details, zijn de gelaatsuitdrukkingen zeker niet slecht en bevatten de planeten een mooie variatie aan kleuren (zelfs als sommige werelden het vooral van kunstlicht moeten hebben). Het probleem is echter bij de performance te vinden. Technisch gezien is het bij momenten alsof er mynocks aan je energiekabels zitten te knagen. De makers hebben ervoor gekozen om bijvoorbeeld ray tracing te gebruiken (en je niet de optie te geven deze af te zetten). Hierdoor krijg je zowel een lagere resolutie als duidelijke framedrops en screen tearing. Dit gebeurt vooral in de open wereld op de grootste planeet. Zowel op console als (en vooral) op pc zal je hiermee te maken krijgen. Begrijp ons niet verkeerd: het is allemaal (of toch op console) speelbaar en intussen is er al een patch uit die voor lichte verbeteringen heeft gezorgd, maar de problemen zijn nog steeds merkbaar en het zou niet mogen dat zo’n high profile game met zulke problemen zit.

Met het geluid zit het gelukkig wel goed. De lightsabers maken bevredigende shwoom-geluiden, de blasters doen pewpewpew en de vele Gonk Droids roepen heel de tijd: “GONK”. De voice actors uit het vorige spel keren terug en leveren mooi werk. Dominic Monoghan brengt bijvoorbeeld een iets wijzere maar nog steeds impulsieve Cal en Tina Ivlev blijft zalig als Merrin (als je haar accent niet te vreemd vindt). Bij de nieuwkomers is het Noshir Dalal die een interessante Bode neerzet en de meeste emotionele momenten krijgt. De muziek is net zoals in het vorige deel van de hand van Gordy Haab en Stephen Barton. In Fallen Order hadden ze al bewezen dat ze goed weten hoe je een Williams-achtige soundtrack kan maken (Haab had dat ook eerder al gedaan), en ook nu leveren ze puik werk. De serie blijft de beste Star Wars-muziek hebben die niet door John Williams geschreven is. Naast een aantal nieuwe thema’s komen ook oude favoriete leidmotieven uit het vorige spel terug (en hoe!), maar omdat we stukken zoals A Lightsaber Reforged en Flight of the Shyyo missen, gaat onze voorkeur wel uit naar de soundtrack van Fallen Order.

Star Wars Jedi: Survivor is een technisch imperfecte maar heel leuke sequel

Survivor is een goed Star Wars-verhaal en het weet wat Star Wars leuk maakt. Een kleine crew die het heelal rondtrekt in een tof ruimteschip, een leuke Droid companion (BD-1 is nog steeds de schattigste Droid ooit), op eenvoudige wijze nadenken over goed versus kwaad, lightsabers, bijzonder veel Gonk Droids, en meer van dat goeds. De avonturen van Cal Kestis blijven boeiend en hoe dit allemaal in de canon zal passen is een interessante vraag. De gameplay is daarboven nog eens zo goed als overal uitgebreid of verbeterd. Het enige echt jammere is dat er voor zo een grote release zeer irritante technische problemen zijn. Wij hadden het geluk dit spel op console te spelen, en zouden dit zelfs met wat technische mankementjes nog steeds aanraden. Op pc is het blijkbaar nog erger gesteld met de performance en wacht je misschien best nog op een patch als je een combinatie van schitterende beelden én een heel deftige framerate wil.

Star Wars Jedi: Survivor is te koop bij bol.com.

We ontvangen een kleine commissie als je iets koopt via onze partnerlinks.

Geïnteresseerd in Star Wars Jedi of andere action RPGs?

• Star Wars Jedi: Fallen Order is een heel leuk eerste spel in de reeks.
• Horizon Forbidden West: Burning Shores brengt kleine verbeteringen en zet het verhaal van Aloy verder.
• Wo Long: Fallen Dynasty is een fijne Soulslike met een identiteitscrisis.
• Ook in Like a Dragon: Ishin! kan je met een zwaard en pistool tegelijkertijd rondlopen.