Devotion review: vriendschap en opoffering

De vergelijkingen tussen Devotion en Top Gun: Maverick zijn misschien snel gemaakt, maar dit drama is een ander soort film over vriendschap tussen piloten. Dankzij Glen Powell en vooral Jonathan Majors blijft Devotion wel even nazinderen.

Niet jouw strijd

Na oorlog volgt (on)vrede. In de jaren 50 is de Tweede Wereldoorlog voorbij, maar voelt een nieuwe generatie Navy-gevechtspiloten zich wat verloren. Hun vaders en grootvaders waren helden die de wereld behoedden van ondergang, maar zij studeerden af toen de oorlog stopte. Nu vragen sommigen zich af wat hun doel is. In die vredestijd wordt luitenant Tom Hudner (Glen Powell, Top Gun: Maverick, Set It Up) overgeplaatst naar een basis in Rhode Island. Daar ontmoet hij kadet Jesse Brown (Jonathan Majors, Loki, Lovecraft Country), de enige zwarte man in hun eenheid. Hudner integreert makkelijk in het nieuwe team, maar Brown is eerder een zonderling.

Toch groeit er snel een aarzelende vriendschap tussen de twee wanneer Hudner zijn medepiloot een paar keer naar huis brengt en kennis maakt met zijn vrouw Daisy (een memorabele vertolking van de relatief onbekende Christina Jackson) en dochter Pam. Ook de Browns waren namelijk onlangs verhuisd, maar zij voelden zich veel minder welkom. Brown kreeg ook in hun marinebasis meteen te maken met racisme en vertrouwt dan ook weinig mensen, zelfs niet zijn oversten. Als hun eskader dan mee mag op missie, vraagt Christina dan ook aan Tom om op Jesse te letten. Op de Middellandse Zee zijn ze een afschrikmiddel tegen de Sovjets, maar het wordt hen meteen duidelijk dat er overal gevaar schuilt. En dan wordt het team naar de net uitgebroken oorlog in Korea gestuurd.

Een andere oorlog

Devotion heeft alle ingrediënten voor een “klassieke” oorlogsfilm. Een patriottisch verhaal met een goede en oldschool epische score (hier van Chanda Dancy), een groep jonge mannen van wie we weten dat ze nog niet aan hun proefstuk toe zijn, en groot opgezette gevechtsscènes. Die scènes zijn met visie uitgevoerd door regisseur JD Dillard, wiens vader zelf piloot is. Hij maakt het zich met de setting in het buitenland en het verleden wel niet gemakkelijk, want de CGI laat op sommige plekken wel wat te wensen over, zeker gecombineerd met de ongewone maar bij momenten nogal donkere cinematografie van Erik Messerschmidt (Mank). Maar Billard kiest zijn momenten goed uit en schakelde de hulp in van luchtcoördinator Kevin LaRosa II, die ook de luchtopnames voor Top Gun: Maverick leidde. Weinig films zullen de luchttechnische kunde van die film benaderen, maar in deze film ligt de nadruk niet op stunts.

Eigenlijk is Devotion geen oorlogsfilm, maar een soldatenfilm. Gericht op het dagelijkse leven van de soldaten die niet weten wanneer ze hun leven gaan riskeren. Tot dan hebben ze dus alleen elkaar. De film behandelt de onderlinge dynamieken in het eskader, van Hudner en Brown, met onder andere Joe Jonas (die met Not Alone een degelijk creditsliedje heeft gemaakt), Daren Kagasoff en Spencer Neville, en geleid door de altijd geweldige Thomas Sadoski (The Newsroom). Vooral als het voor Jesse moeilijk wordt, begint de groep samen te hangen. Maar uiteindelijk is dit de film van Glen Powell en Jonathan Majors.

Wel jouw strijd

Hoewel we ook in Maverick opvallend veel diepgang vonden, heeft Devotion nog iets breders te zeggen. Over mannelijkheid en zachtheid in een macho-omgeving, en hoe mannen worstelen met onzekerheid en afwijzing. Maar vooral over de soms verborgen kanten van racisme naast de ongelijkheid die dat creëert. Het heeft meer gevolgen dan velen denken. Wanneer het eskader de kans krijgt om een nieuw vliegtuig te testen, leert Tom dat Jesse niet altijd orders volgt omdat hij niet zeker is of degene die ze geeft het goed met hem voor heeft. Zo beschrijft hij een incident tijdens zijn training dat dat illustreert. De onzekerheid van niemand te kunnen vertrouwen en de beledigingen en het wantrouwen van anderen internaliseert Jesse dan ook op een onthutsende manier.

Daarbij is het vertelperspectief van de film niet zo’n vreemde keuze. Op het eerste gezicht leek het raar, het verhaal van de eerste zwarte Navy-gevechtspiloot gezien door de ogen van een witte, blonde collega. Maar Hudner heeft ook nog wat te leren over geven en nemen in de strijd tegen onrecht, en dat je daarbij niet altijd binnen de lijntjes kan of mag kleuren. Dit is een klare kijk op wat bondgenootschap van witte mensen is zonder belerend te zijn. Je gelooft de vriendschap tussen Tom en Jesse dankzij de gevoelige vertolkingen van Glen Powell en Jonathan Majors. Powell is uitvoerend producent en strikte Majors voor de tweede hoofdrol. De subtiliteit maar impact die Majors in zijn vertolking stopt, is perfect in een film als deze. Beide acteurs hebben al een uiteenlopende en interessante carrière uitgebouwd, en deze film mag zeker een opstap zijn naar meer.

Devotion is vanaf 21 december te zien in de bioscoop.