De Rode Ridder worstelt met een duivelspenning en… Morgan Freeman?

Wie in een podcast uitgebreid de lofzang zingt over Marc Legendre wanneer deze een oeuvreprijs krijgt, is bijna moreel verplicht om dan ook diens werk te bespreken. Gelukkig komt Standaard Uitgeverij ons tegemoet met de nieuwste Rode Ridder die als titel draagt De Duivelspenning.

Nu zijn we hier op Geekster natuurlijk fan van de vele titels die uit de studio van Willy Vandersteen kwamen rollen. Maar dat wil niet zeggen dat je ze allemaal even lief hebt. De Rode Ridder was in beginsel toch een getekende voortzetting van de zoutloze jongensboeken waarmee de boekenkasten van mijn basisschool waren gevuld. Zo rond album 40 krijg je de beroemde trilogie over de val van de Ronde Tafel. Dan is het even echt goed.

Daarna neemt Willy Vandersteen afscheid en neemt zijn medewerker Karel Biddeloo het over. Vanaf dat punt verandert de strip in lelijk getekende brol met verhalen die zich het beste laten omschrijven als zever in pakskes. Vanaf album 61 was ik er dan ook klaar mee. Dus het was toch even een flinke schaduw waar ik overheen moest stappen toen ik dit oppikte.

Hoe is De Duivelspenning?

Johan en zijn page Allis zijn op weg naar het slot van heer Liber, een kennis van Merlijn. Onerweg komen ze langs een herberg waar een man is verwikkeld in een knokpartij tegen enkele mannen. Onze helden komen hem ter hulp. Toch lijkt het erop dat deze snuiter, Cleon genaamd, het er misschien een beetje naar heeft gemaakt. Hij is in het bezit van een Duivelspenning.

Deze penning is een munt die je moeilijk kwijt raakt. Sterker nog, ze zorgt voor allerlei ellende in je leven. Iets waar Cleon over kan meepraten. Zijn echtgenote snapte uit het leven. Toch lijkt het lot hem nu eindelijk eens gunstig gezind. De munt belandt in de handen van Allis en het zal zijn invloed doen gelden tijdens het verdere verloop van de reis.

Het verhaal draagt een echo in zich van de oude EC-horrorcomics, titels die Marc Legendre toch zeker gelezen zal hebben. Het moet worden gezegd dat het verhaal, hoewel het natuurlijk goed afloopt, toch een paar enge plotwendingen kent. Een behoorlijk contrast met de Rode Ridder-albums die ik eerder las.

Het tekenwerk van Fabio Bono oogt prettig en wordt fraai gecomplimenteerd door de inkleuring. Het is alleen wel grappig dat Liber erg lijkt op Morgan Freeman zoals deze was in de film Robin Hood: Prince of Thieves. Het leidde wel wat af tijdens het lezen. Verder niets dan lof.

De verhalen zijn misschien wat kort. Een dikker formaat album zou geen kwaad kunnen. Dit album was dus best een aangename verrassing. Deze Rode Ridder kan ik zeker smaken. Het is behoorlijk amusant en oogt modern. Pik het eens op.

De Rode Ridder 273 – De Duivelspenning verscheen op 2 februari en wordt gemaakt door Marc Legendre en Fabio Bono. Het album is te koop bij bol.com.