Wolverine #1 review: een brutale en mysterieuze uitbreiding van X-Men

De nieuwe soloreeks van Wolverine is brutaal, mysterieus en tegelijkertijd een uitdieping van de nieuwe status quo in het stripuniversum van Marvel.

Zes jaar na zijn laatste echte soloserie en zijn dood keert Wolverine terug met een met geheimen gevuld openingssaldo. Benjamin Percy jongleert in Wolverine #1 met twee verhalen die hij om de beurt zal vervolgen.

Wolverine jaagt op een drugskartel en op vampieren

Het eerste nummer van Wolverine verpakt twee verhalen voor de prijs van.. welja, twee. In het eerste ontwaakt Wolverine met het bloed van zijn kompanen aan zijn klauwen. Het is een flashforward, met aan de kiem een organisatie die de medicijnen die de X-Men als ruilhandel gebruikt, herwerkt tot een verslavende drug. De paden van Wolverine en een geheim agent zullen kruisen in hun jacht op de gemeenschappelijke vijand.

In het tweede verhaal jaagt Wolverine ook niet alleen. Hij en een metgezellin duiken de catacomben van Parijs in voor een klassiek partijtje vampierenjagen. Wat blijkt? Dracula is zijn leger aan het verzamelen. De laatste keer dat we zijn kale kop zagen, verklaarde hij Tsjernobyl als zijn nieuwe thuis (in Avengers by Jason Aaron Volume 3: War of the Vampires).

Adam Kubert tekent opvallend zachter

Twee verhalen, dat betekent twee verschillende tekenaars. Adam Kubert (Ultimate X-Men, The Incredible Hulk) kan de moordlustige X-Man ondertussen met zijn ogen dicht tekenen. Kubert levert in deze Wolverine zijn beste werk af waarbij hij zijn scherpe kantjes afrondt, dat is een compliment. En toch staat elk paneel vol details. Je voelt de aderen van de krachtpatser kloppen als hij zijn spieren opspant en je kan de spieren tellen als hij zich in een minder gezonde toestand bevindt.

Voor het vampierenverhaal geeft Kubert de tekenpen door aan Viktor Bogdanovic (vroeger vooral actief bij DC Comics). Het verschil is bijna paradoxaal: veteraan Kubert neemt afstand van zijn klassieke Amerikaanse stripstijl, terwijl de jongere Bogdanovic die net omarmt. In dit geval werkt de benadering, vooral omdat hij zijn Wolverine vaak in schaduw afbeeldt. Het roept een sfeertje vanuit Batman op, toepasselijk voor het onderwerp.

Benjamin Percy verleidt je met een mysterie dat de ware aard van Wolverine toont

Scenarist Benjamin Percy (X-Force, Wolverine: The Long Night en de eigenaar van de zwaarste honinggesmeerde stem ooit) ziet het dus wel zitten, zomaar even twee grote verhalen openen in zijn eerste nummer van Wolverine. Dat Percy in hart en nieren een detectiveschrijver is, bewijst hij met zijn structuur. Het opbouwende mysterie staat centraal: bijna elke bladzijde stelt een vraag die je wil opgelost zien.

In zijn formalisme verliest Percy de personages niet uit het oog. De schrijver kent Logan en kleedt zijn woorden in met de zwaarte van zijn te lange leven. Wolverine gedraagt zich als een zachtaardige jeugdbewegingleider bij kinderen, kletst bij met Kitty Pryde in het gezelschap van geïmporteerde whiskey en houdt handjes vast met Jean Grey. Kwestie van de comic ook luchtig te houden.

Wolverine verdiept de huidige status quo van de X-Men

Niet elke nieuwe comic van X-Men doet grootste dingen met de huidige stand van zaken. De X-Men hebben hun boeltje gepakt en het levende eiland Krakoa omgedoopt tot hun permanente thuishaven. De zes reeksen die direct na House of X verschenen zijn degelijk, maar niet meer vernieuwend.

De tweede cyclus vertelt met durf nieuwe verhalen in en rond Krakoa. De kortreeks X-Men/Fantastic Four laat de nieuwe leefwereld impact hebben op een coming of age-verhaal. Wolverine neemt niet alleen de vreemde medicijnenhandel van de X-Men onder de loep, de opener hint ook naar een toekomstige grote schurk waarin Wolverine zijn klauwen zal mogen zetten.

Wolverine #1 is geschreven door Benjamin Percy, getekend door Adam Kubert en Viktor Bogdanovic en uitgegeven door Marvel Comics op 19 februari 2020.