Dondergod Thor heeft alles wat hij ooit wou, maar zijn rust wordt verbroken door het einde van het universum.
Scenarist Donny Cates neemt het roer over van Thor van Jason Aaron. Aaron begon acht jaar geleden aan zijn epische saga die vorig jaar episch op zijn einde liep met The War of the Realms. Na die conclusie heeft Thor alles wat hij wou: zijn hamer, de troon van Asgaard en bovenal vrede in de tien werelden. Maar een god heeft niks aan vrede.
De rust, niet meteen een staat waarin Thor zich het meest comfortabel voelt, wordt verstoord door Galactus. De verslinder van werelden heeft de hulp nodig van de koning van Asgaard. Het kosmische wezen is op de vlucht voor de zwarte winter, een donker tijdperk dat het einde van het universum inluidt. Enkel Thor zou zich kunnen meten met de entiteit die eraan komt, maar niet in zijn huidige incarnatie en niet alleen.
Cates probeert zijn voorloper te evenaren met een allesvernietigende dreiging en een nieuwe invulling van het titelpersonage die ik je het liefst zelf laat ontdekken. De onthullingen en wendingen stapelen zich in een sneltempo op, dus je blijft niet op je honger zitten zoals Galactus na dit eerste nummer van de nieuwe reeks. Cates zijn oog voor detail in personages (hij haalt ook zijn versie van de Silver Surfer uit Silver Surfer: Black erbij) zorgt ervoor dat de dreiging reëel is. Kan Thor, toch een tikkeltje onzeker over zijn eigen kracht, wel het einde van de wereld voorkomen?
Tekenaar Nic Klein (met de donkere en soms heel felle kleuren van Matt Wilson) is simpelweg de perfecte tekenaar voor Thor. Zijn tekeningen zijn zowel magisch, episch als persoonlijk. Het middeleeuwse Asgaard met in het midden de lichtgevende wereldboom Yggdrasil spreekt tot de verbeelding, terwijl het rijk barst wanneer Galactus crasht. En zelfs zonder tekstballonnen zie je dat de relatie tussen Thor en Loki voor eeuwig geschaad is door broederverraad.
Thor #1 is geschreven door Donny Cates, getekend door Nic Klein met Matt Wilson en uitgegeven door Marvel Comics op 1 januari 2020.
