Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

It: Chapter Two review – bangmakerij op zijn sympathiekst

Je kan opnieuw gerust slapen: de moordpartijen van clown Pennywise zitten erop. It: Chapter Two is het bevredigende slotstuk van de saga die onze angsten, vooroordelen en jeugdherinneringen verpakte als warme horror die grappiger is dan eng.

Het eerste deel van Andy Muschietti’s adaptatie van Stephen Kings klassieker (momenteel te bekijken op Netflix) verraste ons middenin de Stranger Things-hype met een geheel eigen kijken op nostalgie voor de jaren 80. De harde wereld van It lijkt echter in vergelijking en de vriendschap tussen de kinderen veel oprechter. Het vervolg focust op hoe de kinderen van toen de confrontatie aangaan met de traumatische gebeurtenissen uit het verleden.

Zeventwintig jaar nadat rioolkruiper Pennywise (Bill Skarsgård) dood en verderf zaaide, leven de volwassen geworden kinderen (met onder andere rollen voor James McAvoy, Jessica Chastain en Bill Hader) compleet in het ongewisse over het trauma dat ze toen opliepen. Terwijl de herinneringen aan de clown compleet verdwenen zijn, zijn de angsten die ze toen overwonnen, zoals Beverly die opstond tegen haar misbruikende vader en Eddie die hypochonder af was, teruggekeerd. Om het wedergekeerd monster voor eens en altijd uit te roeien, moeten ze diep graven in hun herinneringen.

© Warner Bros.

Muschietti neemt tijd om zijn visie voor It Chapter: Two uit te werken, net zoals Stephen King geen koning is in het schrijven van compacte boeken. In de twee uren en vijftig minuten haalt de filmmaker de volwassenen opnieuw naar Derry, wisselt hij af tussen het heden en het verleden (met wat computermagie, want tieners groeien nu eenmaal snel op) en vertelt hij de overbodige mythe rond het eeuwenoude kwaad dat achter Pennywise schuilt. Het blik horror dat Muschietti opentrekt is deze keer fantasierijker, de invloed van del Toro is duidelijk merkbaar, en tegelijkertijd minder eng.

De cameratrucjes en schrikmomenten uit het eerste deel zijn grotendeels ingeruild voor grappen en grollen. Deze keer hangt niet altijd de dreiging van de moordlustige clown die teert op angsten (persoonlijke én maatschappelijke) in de lucht, wel die van spanning doorbrekende mopjes. Daarmee lijkt het alsof It: Chapter Two zijn eigen genre oneer aandoet, maar de dosis humor hangt samen met de karakters van en de nauwe band tussen de Losers’ Club. De wisseling van koers zorgt er ook voor dat je niet twee keer naar dezelfde film aan het kijken bent.

© Warner Bros.

Als de volwassenen zowel de angsten als de humor uit hun kindertijd hebben meegenomen, weerspiegelt Bill Hader dat nog het meest. Hader en James Ransone, respectievelijk Richie en Ede, leveren de opvallendste imitatie van hun jongere tegenhangers af. Ook al laat de rest van de cast niet zo’n grote indruk na, het samenspel tussen de oudere Losers’ Club is de ziel van de horrorfilm. Dit zijn vrienden voor het leven die door het vuur gaan voor elkaar en wees er maar zeker van dat je dat gaat voelen.

It: Chapter Two speelt vanaf 11 september in de bioscoop.

Bevredigend

Bevredigend
3 5 0 1
It: Chapter Two is een lange herhalingsoefening die humor in horror opzoekt. Met zijn fantasierijkere gruwelbeelden, een opvallende Bill Hader en een flinke dosis warmte is de film een bevredigend einde voor een absurd uitgangspunt.
It: Chapter Two is een lange herhalingsoefening die humor in horror opzoekt. Met zijn fantasierijkere gruwelbeelden, een opvallende Bill Hader en een flinke dosis warmte is de film een bevredigend einde voor een absurd uitgangspunt.
3/5
Total Score
Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels