Disney+ draait op volle toeren, ook voor Marvel, en nu kan je eindelijk alle zeven seizoenen van Marvel’s Agents of S.H.I.E.L.D. bekijken op het streamingplatform. Wij rangschikken voor de gelegenheid alle seizoenen en nu ook onze favoriete afleveringen van de serie.
Na 136 afleveringen viel vorig jaar het doek voor Marvels eerste – en langstlopende – tv-serie die nog gemaakt werd door de ondertussen opgedoekte afdeling Marvel Television. Enkele jaren geleden vertelden we al waarom Agents of S.H.I.E.L.D. meer aandacht en erkenning verdient, en ook in de drie seizoenen erna bleef de serie haar eigen ding doen voor en dankzij een trouwe fanbase. Nu kunnen jullie dit Marvel-pareltje naar hartenlust bingen en ons desnoods ongelijk geven.
Dit artikel bevat spoilers voor de afleveringen van seizoen 1-6 en lichte spoilers voor die van seizoen 7.
Eervolle vermeldingen
7. Fear and Loathing on the Planet of Kitson (6×03)
In seizoen 6 ging iedereen wat loco, zo ook Daisy en Jemma, die high worden op de gekke planeet Kitson. Veel tijd voor komedie, maar ook de (korte) hereniging van FitzSimmons en het mooie openhartige gesprek tussen Daisy en Jemma zorgen ook voor momenten die bijblijven. (Elien)
6. Out of the Past (7×04)
Door een kortsluiting ziet LMD Coulson alles in zwart-wit en belanden we recht in een noir-aflevering in de jaren 50. Het team moet beslissen of ze de dood van Daniel Sousa laten gebeuren of deze keer verhinderen. Dit was zowat het enige wat AoS nog niet gedaan had, en het belang van Sousa zorgde voor een mooie connectie met die andere Marvel-serie Agent Carter. (Jana)
5. World’s End (4×22)
Alle verhaallijnen van het schitterende vierde seizoen komen samen in deze ingenieuze seizoensfinale. Robbie Reyes keert even terug als Ghost Rider om Aida uit te schakelen. Ook het Framework komt ten einde: Yo-Yo kan Mack overtuigen om zijn dochter achter te laten in een hartverscheurende scène, en Radcliffe neemt afscheid van het leven met een emotionele toast. De agents kunnen zowaar op restaurant gaan, maar worden onderschept door een mysterieuze man. Coulson wordt wakker in de ruimte. Cue seizoen 5. (Elien)
4. Inescapable (6×06)
We kunnen allemaal wel stellen dat FitzSimmons hét koppel van de reeks is. In seizoen 6 krijgen ze dan ook een aflevering die volledig rond hen draait. Ze worden in een machine gestopt (een lang verhaal) waardoor ze toegang hebben tot elkaars herinneringen. Het resultaat is een emotionele rollercoaster met ups en downs, maar vooral nog eens een herinnering aan waarom ze het kloppend hart zijn van de reeks en waarom Elizabeth Henstridge en Iain De Caestecker perfect gecast waren. (Jana)
3. What If… (4×16)
Na onze favoriete aflevering komt wellicht de beste verhaallijn die Agents of S.H.I.E.L.D. gedaan heeft, maar er zijn te veel goede om deze in de top 15 te krijgen! Daisy komt in het Framework terecht en ziet waar de anderen zijn in deze alternatieve realiteit: zij is samen met Ward, May is HYDRA, Coulson is een gewone leraar, Jemma is dood en Fitz is de boosaardige leider van HYDRA. De opzet van een knap staaltje scifi dat de angsten en persoonlijkheden van de personages optimaal gebruikt. (Elien)
2. The Hub (1×06)
Fitz en Ward worden op missie gestuurd terwijl Skye en Jemma in de Hub buiten het boekje gaan om meer informatie te krijgen. Wat deze aflevering zo goed maakt, is dat er nieuwe team-ups komen en de feels alleen maar vergroten. Hier zien we het begin van de tragische bromance van Fitz en Ward. Maar we krijgen ook het begin van de running gag dat Jemma niet kan liegen in een hilarische scène met Sitwell. Dit is ook een van de grappigere afleveringen van het eerste seizoen dus ideaal wanneer je een opsteker nodig hebt. (Jana)
1. “T.R.A.C.K.S.” (1×13)
Het team moet op zoek naar een 084 op een Italiaanse trein. Qua opzet is dit ook een toffe aflevering, waarbij de schrijvers een valse timeloop maakten zodat we verschillende standpunten van dezelfde gebeurtenissen te zien kregen. Er is plaats voor wat bonding, humor (Jemma en Coulson undercover als dochter en vader!) en een dramatische ontknoping. Deze aflevering betekende het begin van het nieuwe Agents of S.H.I.E.L.D., waarbij de eerste puzzelstukjes werden gelegd voor de HYDRA-onthulling later. (Elien)
Top 15
15. The Devil Complex (5×14)
Nadat een paar afleveringen eerder de Fear Dimension is open gegaan, krijgt Fitz te maken met de verschijning van de Doctor, het leven dat hij had in het Framework. Hij neemt Daisy gevangen om haar krachten terug te ontketenen. Zo wordt er langzaam opgebouwd naar het feit dat de Doctor helemaal geen manifestatie was, maar het eigenlijk Fitz zelf was die hallucineerde. Het resultaat is een aflevering die je opnieuw wil bekijken om hints te zoeken, maar die ook nog een tijdje nazindert, ook in de serie zelf, en met een geweldige vertolking van Iain De Caestecker. (Jana)
14. Purpose in the Machine (3×02)
Nadat Jemma aan het einde van seizoen 2 opgeslorpt werd door een steen (deze beschrijving, lol), ging Fitz niet rusten tot ze terug was. In deze aflevering verliest hij echter de moed en gaat hij tekeer tegen de in quarantaine geplaatste Monolith. Hij vindt er zand terug, en dus gaat hij opnieuw op zoek. Er zijn nog andere verhaallijnen maar geen van enkele is zo belangrijk of emotioneel. Wanneer Jemma samen met Fitz uit de verwoeste steen komt, houden we het amper droog. (Elien)
13. Spacetime (3×15)
Tijd is een belangrijk gegeven in het MCU geworden. Alweer 5 jaar geleden al onderzocht Agents of S.H.I.E.L.D. voor het eerst of de toekomst veranderd kan worden. Daisy komt in contact met een Inhuman die via een aanraking ziet hoe mensen sterven. Daardoor ziet ze zelf een reeks gebeurtenissen die zullen eindigen in haar dood. Vanaf dat moment probeert het team alles te veranderen om dat te voorkomen. Ik ben sowieso fan van alles waarin met tijd gespeeld wordt, maar ook deze aflevering is het verhaal weer zo goed uitgedacht dat het eindresultaat je in awe achterlaat. Ook technisch zit deze goed in mekaar, met een oneshot-gevechtsscène als hoogtepunt. (Jana)
12. The Team (3×17)
Roep Gilles De Coster, want Agents of S.H.I.E.L.D. doet van De Mol in deze aflevering. Nadat Hive een aantal agenten gevangenneemt, haalt Daisy de Secret Warriors bij elkaar om ze te bevrijden. Maar al snel blijkt dat Hive een nieuw trucje heeft: hij heeft een handlanger op het vliegtuig, en dus staat een van de Warriors onder zijn invloed. Daarna snijdt AOS weer een nieuw genre aan: deze aflevering is een horrorthriller waarin we uitzoeken wie de mol is. Spoiler: Dat blijkt Daisy te zijn, die de Playground vernietigt tijdens haar ontsnapping naar Hive. Een spannende aflevering op zichzelf, en de aanzet voor de laatste strijd tegen Ward/Hive. (Elien)
11. Beginning of the End (1×22)
De eerste seizoensfinale heeft twee troeven die ze zo memorabel maken. De eerste is, opnieuw, FitzSimmons. Zij moeten van de bodem van de zee ontsnappen, waar Fitz bekent dat Jemma meer is dan zijn beste vriendin. Hij offert zich op voor haar waardoor zij ongedeerd hen beiden naar de oppervlakte kan brengen. Dan volgt de tweede troef. Opeens duikt Fury op in een helikopter om hen te redden. Zo kwam er uiteindelijk toch de connectie die de reeks van bij het begin verdiende. Het hoogtepunt blijft toch de scène in de medpod tussen FitzSimmons, die een van de mooiste uit heel de reeks blijft. Die finale gaf ook meteen een andere richting aan voor de rest van de reeks. (Jana)
10. What We’re Fighting For (7×13)
De allerlaatste aflevering is altijd een gok: sluit die de serie waardig af? De titel deed hier alvast het goede vermoeden. De laatste 40 minuten Agents of S.H.I.E.L.D. moet veel plot uitleggen en doet dat misschien iets te snel en met een halve deus ex machina, maar knoopt wel heel mooi de eindjes van het seizoen aan elkaar. We leren eindelijk hoe de agents in de andere tijdlijn terechtkwamen en wat er met de Chronicoms gebeurt. Fitz was lang afwezig, maar brengt met zich een plottwist mee die ons FitzSimmons-hart deed overlopen. En toen moest de epiloog nog komen, waarin we leren wat er een jaar later van de personages is geworden. Dat is de licht bitterzoete maar perfecte afsluiter voor al die jaren dat we meeleefden met deze personages. Ugly crying gegarandeerd. (Elien)
9. The End (5×22)
Seizoen 5 zou het laatste seizoen van de reeks worden. En dat is aan de finale nog steeds te zien. Emotie en actie langs alle kanten maar het ergste hebben ze toch voor het einde gehouden: Fitz is zwaargewond en overleeft het niet. Er is een video van mezelf (in brakke kwaliteit) tijdens dit moment maar ik was ontroostbaar. Gelukkig komt er op het einde nog de verlossing dat er een versie van Fitz nog leeft (tijdreizen!).
Maar Coulson zou er niet meer bijzijn. Hij voelt z’n einde naderen dus maakt hij Mack director en gaat met May naar Tahiti. De rest van het team gaat op zoek naar Fitz. Het had perfect kunnen dienen als finale, want deze aflevering heeft alles wat je van Agents of S.H.I.E.L.D. verwacht, met als toppunt de speech van Coulson, waarvan ik nog steeds moet huilen als ik eraan denk. Toch had het iets bitterzoets want niet helemaal een happy end, dus ben ik wel blij dat het hier niet stopte. (Jana)
8. What They Become (2×10)
Na de HYDRA-onthulling eind seizoen 1, kwam er een half seizoen later opnieuw een wending die Agents of S.H.I.E.L.D. volledig zou veranderen. Het team heeft eindelijk de mysterieuze ondergrondse stad ontdekt waar Coulson onbewust naar zocht, alleen heeft de tempel die ze ontdekken onverwachte dingen in petto. Skye, Trip en Raina gaan de kern binnen, en daar breekt de bovennatuurlijke hel los: de Terrigen-mist omgeeft hen, Skye en Raina krijgen een stenen cocon en Trip wordt geraakt door een kristal uit de Diviner. Terwijl Skyes cocon loskomt, ziet ze haar teamgenoot verbrokkelen en voelt ze de gevolgen van de mist. Quake is geboren en daarmee ook de eerste Aziatische superheld, en de Inhumans zijn gearriveerd. (Elien)
7. FZZT (1×06)
Het moet ongeveer rond deze aflevering geweest zijn dat ik echt fan ben geworden van Agents of S.H.I.E.L.D. Ik had al meteen een zwak voor FitzSimmons maar vanaf FZZT hield ik echt van alle personages. Het team ontdekt dat een Chitaurivirus slachtoffers blijkt te maken. Onverwacht is ook Simmons besmet, dus moeten zij en Fitz snel een vaccin vinden zodat ze Simmons kunnen redden.
Soms is het moeilijk om uit te leggen wat een aflevering zo goed maakt, en hier is dat ook wel zo. Ik ben gewoon heel erg fan van framilies en die vormt zich hier. Iedereen is bezorgd om Simmons en uit dat op z’n eigen manier. Maar hier begon ook echt duidelijk te worden dat FitzSimmons geen gewone vrienden waren. Objectief is het misschien niet een van de beste afleveringen maar ze legt de basis voor veel van wat AoS goed maakte en heeft daarom een speciaal plaatsje. (Jana)
6. 4,722 Hours (3×05)
Veel van de afleveringen in onze lijst krijgen hun plaatsje omdat ze iets unieks hebben op plot- of productievlak. 4,722 Hours heeft het allebei. Enkele afleveringen na Jemma’s terugkeer van een onherbergzame alienplaneet zien we nu haar overlevingstocht van 4722 uur of maar liefst 196 dagen (take that, James Franco). Vastberadenheid, wanhoop en aanvaarding passeren de revue, zeker wanneer we leren dat Jemma niet alleen was.
Will Daniels kwam in 2001 al op de planeet terecht via een Monolith, en ontwijkt al zo lang het wezen dat het op hem gemunt heeft. Na mislukte pogingen gebruikt Jemma wetenschap om te bepalen wanneer er weer een portal zal verschijnen en kan net op tijd bij Fitz raken. Wanneer hij over haar nieuwe liefde hoort, breekt ons hart, maar de Schot toont opnieuw dat hij een hart van goud heeft, en hij is vastbesloten om Will te redden. Een visueel spektakel met een groot emotioneel hart: Agents of S.H.I.EL.D. goed samengevat. (Elien)
5. The Real Deal (5×12)
Een honderdste aflevering is voor elke serie speciaal, dus keken Agents of S.H.I.E.L.D.-fans ook uit naar The Real Deal. Die begint nochtans niet zo positief: een Fear Dimension ontstaat, waardoor oude angsten terug tot leven komen. Iemand moet zich opofferen om die te dichten, dus stelt Coulson zichzelf voor. Zo komt aan het licht dat Coulson stervende is. In de Fear Dimension verschijnt Mike Peterson die hem probeert wijs te maken dat hij nog steeds op de operatietafel ligt na The Avengers en dat de laatste 5 jaar niet echt zijn gebeurd. Maar net op het juiste moment komt de echte Mike aan die Coulson redt. De aflevering eindigt dan met het langverwachte huwelijk van FitzSimmons en de ontdekking dat Deke hun kleinzoon is.
Ik was echt een puddle of tears tegen het einde. Want deze serie weet wat z’n sterkte kanten zijn en durft daar volop op in te spelen. De hele verhaallijn van Coulson teert op de band tussen de personages en hoe die na 5 jaar gegroeid is naar een familie. Maar door personages als Mike of andere verschijningen uit de Fear Dimension terug te brengen, breng je nog eens een ode aan waar de serie geweest is, en de fans die er al zolang bij zijn. En toch zet het ook al een paar dingen op voor de toekomst. En ja, FitzSimmons dat voor even toch een happy end heeft, hoe kan een 100ste aflevering beter eindigen? (Jana)
4. As I Have Always Been (7×09)
In deze lijst staat al een aflevering met een valse time loop, maar in deze aflevering is het echt van dat. In het laatste seizoen ondergaan de agents allerlei tijdsperikelen, en dus kon deze zeker niet ontbreken. Het team komt in een tijdstorm terecht door problemen met de Time Drive van de Zephyr. Die kortsluit elke keer, waardoor Daisy telkens opnieuw op hetzelfde moment wakker wordt, maar elke keer dichter bij de onoverkomelijke vortexgrens. Deze aflevering leunt iets meer aan bij Happy Death Day dan Groundhog Day, omdat ze gaandeweg ook doorheeft dat ze gesaboteerd worden. 40 minuten vol humor, maar de aflevering blijft door een teder moment, een verontrustende onthulling en een emotioneel offer nog langer hangen. Een meesterlijke aflevering én het regiedebuut van Elizabeth ‘Simmons’ Henstridge. (Elien)
3. Maveth (3×10)
De eerste helft van seizoen 3 was al echt goed, maar dan sluit die eerste helft af met een klepper van formaat die je verstomd achterlaat. Fitz, Ward en Coulson zijn allemaal op Maveth. Terwijl Fitz en Ward de Inhuman zoeken, leidt Fitz hen eigenlijk naar Will Daniels. De grote twist van de hele aflevering is dat Will allang dood was en overgenomen door de Inhuman. Coulson neemt eigenhandig wraak op Ward door hem “voorgoed” uit te schakelen. Coulson en Fitz raken terug en iedereen wordt herenigd. Maar op het einde is er dan nog de bombshell: Ward is overgenomen door de Inhuman en ook terug op aarde geraakt.
Deze aflevering had echt alles: actie, emotie, geweldige twists en een cliffhanger van jewelste. Ik schreeuwde letterlijk bij de laatste scène. Vooral de laatste 10 minuten zijn echt geweldig, mede dankzij de prachtmuziek van Bear McCreary. Het theme dat hij hier introduceert, is later nog vaak teruggekomen op cruciale momenten en bezorgt me elke keer kippenvel. Een geweldige mid-seasonfinale. (Jana)
2. Turn, Turn, Turn (1×17)
Stel, je krijgt de instructie om een serie over S.H.I.E.L.D. te maken en een paar dagen later sturen ze je een script: Captain America: The Winter Soldier. Weg met de plannen. Het overkwam de showrunners van AOS, en dus moesten ze zich aanpassen. Deze kans wilden ze absoluut grijpen, maar omdat ze moesten wachten tot die film verscheen, was er dus een hele lange aanloop nodig. Dat velen in die wachttijd afhaakten, bespraken we eerder al. Maar de Marvel-fans die vol hielden, konden geen afscheid nemen van de personages en werden daarvoor beloond met deze aflevering en verhaallijn.
Nadat Coulsons team de controle over de Bus verliest, wordt er duchtig met de vinger gewezen. Als Skye dan ook nog eens de boodschap van HYDRA ontcijfert, is het hek helemaal van de dam. Het wordt een strijd om erachter te komen wie goed en slecht is, en uiteindelijk is het niet May of Victoria Hand die de verraders blijken, maar Garrett en Grant Ward. De gevolgen daarvan zouden nog seizoenen nazinderen, want zowel Ward als HYDRA kwamen op een of andere manier altijd spoken. Een ongemeen spannende aflevering dat een vat vol mogelijkheden bleek. Ook al was het de eerste en zo goed als laatste keer dat het MCU rekening hield met de serie, Agents of S.H.I.E.L.D. was voorgoed gelanceerd. (Elien)
1. Self Control (4×15)
Met stip op nummer één staat een aflevering uit seizoen 4 die ik gerust een van de beste afleveringen ooit op televisie wil noemen. Seizoen 4 was als seizoen ook het beste en de overgang van de ene verhaallijn naar de andere zorgde voor deze magnifieke aflevering. Daarin ontdekken Daisy en Simmons (na heel wat misdirects) dat de rest van het team vervangen is door LMDs. Samen proberen ze zich een weg uit de basis te banen zonder dat ze gevat worden. Uiteindelijk lukt het hen, maar dan wacht hen de taak om de rest van het team uit het Framework te bevrijden. Daar blijkt een heel andere wereld opgezet te zijn: eentje waarin Hydra gewonnen had en iedereen z’n leven dus anders is.
Ik zei het al bij Maveth, maar ook deze aflevering heeft alles. Het verschil is dat Self Control meteen uit de startblokken schiet en niet meer ophoudt. Elke verhaallijn in deze aflevering is geweldig spannend en uitstekend geschreven. Verder heeft 04×15 ook geweldige stunts, knappe VFX-shots, emotionele diepgang, geweldige muziek en meer dan knappe acteerprestaties. Als je een aflevering wil zien van deze reeks op zijn best, bekijk dan vliegensvlug deze. (Jana)
Seizoen 1-7 van Agents of S.H.I.E.L.D. zijn te bekijken op Disney+.
