Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

6 warme comedyseries voor koude dagen

Het is weer winteruur, de dagen worden korter en het donker valt vroeger over ons heen. De tijd is aangebroken om series te kijken in de zetel onder een warm dekentje. En omdat de wereld tegenwoordig al triest genoeg is, raden we bij Geekster een aantal ‘warme’ sitcoms aan. We geven jullie er gratis bloopers of best-ofs bij om al in de stemming te komen.

Parks and Recreation

Michael Schur raakt stilaan bekend bij het grote publiek door The Good Place, maar de man heeft ondertussen al een aantal memorabele comedyreeksen op poten gezet. Een daarvan is waarschijnlijk de runner-up voor mijn favoriete komische serie aller tijden. Een groep totaal verschillende mensen zijn tot elkaar ‘veroordeeld’ door hun werk bij de lokale overheid van Pawnee, Indiana. Aan het hoofd van de afdeling Parken en Recreatiedomeinen staat Leslie Knope, de meest enthousiaste ambtenaar ooit. En hoewel die afdeling de meest bonte verzameling van Amerikanen is, zou ik er wel bij willen horen. Parks is een mockumentary, en niets bewijst het meer dan Pawnee, het stadje zelf. Nogal absurd en soms overdreven. Bepaalde personages zouden in het echte leven vrijwel nooit een baan hebben (alhoewel, als je naar de leider van de VS kijkt…).

Maar als je een paar afleveringen van deze serie bekijkt, zal je zien dat dat allemaal weinig uitmaakt. Want het draait bij Parks and Recreation vooral rond de personages en de world-building, en het is moeilijk om die niet geniaal te vinden. Vaak spelen sitcoms zich af in een vage versie van onze wereld, maar Pawnee is een begrip op zich. Compleet met eigen hamburgerketens (Paunch Burger), een mascotte (een minipaardje met de naam Li’l Sebastian) en een rivaliserend stadje (Eagleton). Maar vooral: een serie mag nog het meest spannende plot hebben, als de personages zielloze aardappelzakken zijn, zal ik niet verder kijken. Dus wil je misschien zelfs wat bijleren over de lokale Amerikaanse politiek, overspoeld worden met puns en absurde humor, een verzameling van de beste comedyacteurs de revue zien passeren en verliefd worden op Amy Poehler? Maak dan van Parks and Recreation de volgende serie op je lijstje.

Brooklyn Nine-Nine

Daar is Michael Schur opnieuw! En ook deze keer met een werkplaatskomedie. We verhuizen van de wetgevende macht naar de uitvoerende: de politie. In Brooklyn, New York maken we kennis met het team agenten van de Nine-Nine, het 99ste politiedistrict. We volgen de gebeurtenissen vooral door de ogen van Jake Peralta, een jonge agent vol ambitie en goede bedoelingen. Hij wordt omringd door – ook opnieuw – een groep verschillende, maar in de grond allemaal heel degelijke mensen. Amy Santiago is de regelliefhebber van de groep, Terry Jeffords de stoer uitziende luitenant met een gouden hart, Rosa Díaz de stoïcijnse, no-nonsense agente, Gina Linetti de ietwat narcistische jeugdvriendin van Jake en assistente van de commandant, Charles Boyle de enigszins sullige rechterhand van Jake en Ray Holt, de deadpan leider van de groep en de commandant van de 9-9.

Deze serie is echt escapisme van de ellende die dagelijks in het nieuws verschijnt. De setting is heel origineel, zeker met de reputatie die de politie vandaag in de VS heeft. Die problematiek gaat de serie dan ook niet uit de weg. Maar de serie blinkt ook vooral uit in haar personages. Ze krijgen allemaal hun eigen verhaallijnen, hebben allemaal hun goede en slechte eigenschappen, maar als ze samen zijn, kan je gewoon niet stoppen met kijken. Dit ensemble is gewoon fantastisch. Ray Holt is met zijn droge persoonlijkheid een van de beste sitcompersonages ooit, voor een groot deel dankzij acteur Andre Braugher. Ook qua diversiteit en LGBT-representatie doet Brooklyn Nine-Nine het schitterend. Bonus: een van de hoogtepunten van de serie is de Halloween Heist in elk seizoen. Die afleveringen alleen al zijn de moeite waard.

Miranda

Een herkenbare serie voor mensen die het leven nog niet helemaal onder de knie hebben, dat is Miranda. Deze sitcom liep drie seizoenen op BBC en werd bedacht en geschreven door de Britse stand-upcomedian Miranda Hart. Miranda is gedeeltelijk autobiografisch: regelmatig duiken er situaties op die Hart ook zelf heeft meegemaakt. Maar de fictieve Miranda heeft een cadeauwinkel met haar beste vriendin Stevie en ook een overbeschermende en bemoeizieke moeder. Ze is bevriend met en verliefd op de kok van het restaurant in haar straat. Maar bovenal: Miranda heeft een gebrek aan sociale vaardigheden. Niet weten wat te zeggen in een situatie en dan maar iets absurds brabbelen: ken ik. Omvallen als er mensen naar je kijken: ken ik. Ik kan zo nog wel even doorgaan.

Wat deze sitcom uniek maakt, is het gebruik van the fourth wall. Net zoals Deadpool breekt Miranda die wel eens. Ze spreekt dus af en toe rechtstreeks haar publiek aan. Want wees eerlijk: soms zouden we allemaal toch eens een situatie willen stilleggen om commentaar te geven? Verwacht geen grote of complexe verhaallijnen, maar alledaagse situaties over allerlei soorten relaties en werk. De absurde en soms simpele humor die Miranda gebruikt, is zo aanstekelijk. Als je de ultieme opkikker wilt: bekijk de aflevering waar Miranda samen met haar moeder samen naar de therapeut gaat. Such fun!

Unbreakable Kimmy Schmidt

Nadat Kimmy Schmidt ontvoerd werd en 15 jaar opgesloten zat in een ondergrondse bunker, kan ze aan haar leven beginnen. Ze vindt een nogal sjofel appartement met een excentrieke huisbazin en een eigenzinnige huisgenoot. Lillian Kaushtupper wantrouwt de maatschappij nogal, terwijl Titus Andromedon het probeert te maken als acteur. Kimmy krijgt haar eerste werkervaring als assistente van de rijke socialite Jacqueline Voorhees. Hoewel haar leven nog niet van een leien dakje loopt, behoudt Kimmy eeuwig haar optimisme. Ook al begrijpt ze niet veel van de huidige referenties naar popcultuur.

Unbreakable Kimmy Schmidt kan je het best omschrijven als speels. De hoofdpersonages zijn even over the top als het stadje in Parks and Recreation. En toch zijn ze elk herkenbaar op hun eigen manier. Kimmy is te goed voor deze wereld, Titus heeft goede bedoelingen maar probeert dat soms te verstoppen, Jacqueline is ook onzeker en Lillian heeft het moeilijk met verandering. Best zwaar, zou je denken, maar deze serie is echt hartverwarmend én hilarisch tegelijk. De dialogen zijn gevat en de popcultuurreferenties zijn briljant. Titus Andromedon is snel een van mijn favoriete personages geworden. UKS is de perfecte manier om jezelf op te vrolijken na een lange dag.

Black-ish

Met de diversiteit valt het in de vorige serie ook heel goed mee, maar de beste leerling van de klas is deze sitcom van Kenya Barris. De familie Johnson woont in een gegoede buurt tussen voornamelijk blanken, en vader Dre wil er zeker van zijn dat zijn kinderen trots zijn op hun huidskleur en de cultuur die daarbij hoort. In essentie is dit een sitcom over ouders die hun vier kinderen proberen op te voeden en hun werk goed willen doen, maar dat andere perspectief is verfrissend.

De scenaristen van black-ish gaan hier ook heel goed mee om. De serie is oprecht grappig, ook als het over complexe onderwerpen zoals ras gaat. Er zijn een aantal afleveringen die je bij de keel zullen grijpen, maar de serie deprimeert je daarbij niet. Er is altijd plaats voor een hoopvolle noot. De cast wordt geleid door Anthony Anderson en Tracee Ellis-Ross (dochter van de legendarische zangeres Diana Ross). Anderson kende ik vooral van zijn passage in Scary Movie 3 (Don’t judge me, ik vind die film best leuk). Ik ben blij dat hij nu de hoofdrol gekregen heeft. Ook bijzonder: alle kindacteurs zijn zowaar uit te staan. Ze hebben ook elk hun verhaallijnen en bestaan niet gewoon om hun ouders het leven zuur te maken. Ook Dre’s ouders zijn geweldig: zijn moeder is wellicht het grappigste personage en zijn vader is Laurence Fishburne. Genoeg gezegd.

F.R.I.E.N.D.S.

Ja, wow, origineel zeg. Ik hoor het je al denken. Maar hoewel het voor de fans vaste bingewatchkost is, zijn er nog mensen die Friends nog nooit gezien hebben. Deze sitcom over zes vrienden in New York liep maar liefst tien jaar en is een klassieker geworden. Ik ben de tel kwijtgeraakt van hoeveel keer ik alle afleveringen al gezien heb, maar ik lach elke keer weer. Sommige afleveringen zijn een vaste waarde als ik me even wat minder voel. Is dat niet waarom mensen series maken?

Ja, de diversiteit kon beter. Veel beter. Maar ik denk dat iedereen zich wel in een van de persoonlijkheden van de personages kan herkennen (Ik ben de Monica van mijn vriendengroepen). En iedereen heeft zijn favorieten. Maar deze serie blijft tot op de dag van vandaag populair omdat de humor tijdloos is. Hoewel Unbreakable Kimmy Schmidt top is, zullen een deel van de grappen niet meer relevant zijn binnen een aantal jaar. De humor in Friends is vooral gebaseerd op situaties, en daardoor heb je altijd een aanknopingspunt. Niet alle seizoenen zijn even goed, maar de serie is nooit saai geworden of in herhaling gevallen. Zelfs de bloopers zijn haast een serie op zich. Friends maakt duidelijk dat goede vrienden even belangrijk of zelfs belangrijker kunnen zijn dan bloedverwanten. Of je nu een bloeiende muzikant bent, een scheiding doorloopt of draagmoeder bent voor je broer, Friends will be there for you. (Pun very much intended.)

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels