Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

steve_rogers

Road to Endgame: de Avengers met wie het allemaal begon – Steve

Zes helden. Een rijke genie, een supersoldaat, een Asgardiaan, een superspionne, een man met een woedeprobleem en een spion met pijl en boog. Vijf mannen, één vrouw. Elk met hun eigen verhaal. En de hoop om ze ooit allemaal samen in één film te brengen. Na 5 jaar en 6 films slaagde Marvel Studios grandioos in hun opzet met The Avengers. Vijftien films later staan de originele Avengers nog altijd centraal. Misschien komt daar verandering in na Avengers: Endgame. Een ode aan de OG6 kon dus niet ontbreken. Vandaag: Steve Rogers.

Steve Rogers / Captain America – Chris Evans

Mochten eenhoorns bestaan, ik zou Steve Rogers ervan verdenken er een te zijn. Captain America is bijna een instituut geworden, de verpersoonlijking van hoe de VS wil bekend staan in de wereld. Het personage was een reactie op de Tweede Wereldoorlog, en daar begint ook zijn verhaal in het MCU. Steve Rogers heeft niet veel geluk gehad in het leven. Zijn ouders zijn allebei overleden, waardoor hij enkel het gezin van beste vriend Bucky heeft om op terug te vallen. Steve sukkelt al zijn hele leven met zijn gezondheid, en wordt daarom ook afgewezen wanneer hij het leger in wil, net als Bucky. Je kan het de legerbazen zelfs niet kwalijk nemen: blaas naar Little Steve en hij valt wellicht om. Maar wat hij niet heeft aan fysiek, maakt hij meer dan goed aan karakter. Hij wil gewoon bullebakken aanpakken, en Dr. Erskine geeft hem die kans met project Rebirth.

Mochten eenhoorns bestaan, ik zou Steve Rogers ervan verdenken er een te zijn.

Om Steve te vertolken, kreeg een bepaalde acteur een tweede kans. Chris Evans had namelijk al eens een personage in een Marvel-film gespeeld. Maar als de Human Torch in de twee Fantastic Four-films kregen we een heel andere kant van hem te zien, de bad boy. Wie zijn twijfels had dat hij ook Captain America kon spelen, moest op zijn woorden terugkomen. Langzaamaan leek Evans ook te veranderen in zijn personage. Hij werd politiek actiever en ziet het ergens als zijn taak om zijn stem en bekendheid te gebruiken om een verschil te maken. Baard of geen baard, het lijkt nu moeilijk om iemand anders als Steve Rogers te zien.

captain_america
© Marvel Studios

Steve is een personage waarvan ik geleidelijk meer van ben gaan houden. Zijn groot rechtvaardigheidsgevoel en empathisch vermogen waren na zijn transformatie in Captain America nog even aanwezig, misschien zelfs uitvergroot. Voor een man uit de jaren 40 heeft hij al een erg moderne gedachtegang. Hij heeft veel respect voor vrouwen maar kan niet zo goed met hem omgaan, en dat valt ook Peggy Carter op. Ondanks zijn uiterlijk en charme is hij niet ontzettend smooth, en net dat is een van de betere kanten van het personage. Little Steve zit overduidelijk nog steeds in de supersoldaat. Hij offert zich dan ook op om de wereld te redden door zijn vliegtuig te laten crashen, en komt zo in het heden terecht. “I had a date.” Overal deed die zin harten breken.

Bevelen aannemen van mensen die hij niet 100% vertrouwt, daar heeft hij na al die jaren wel genoeg van.

Als man out of time vindt hij het moeilijk om zijn plaats te vinden in zijn nieuwe leven. Hij klampt zich dus vast aan dat wat hij kent: de strijd. Sinds hij wakker werd in de toekomst, heeft Steve eigenlijk nog geen “rust” gekend. Eerst Loki, daarna de val van S.H.I.E.L.D.. Daar viel tegelijkertijd ook zijn houvast weg. De zoektocht naar Bucky en Ultron volgden. Steve werd telkens iets harder, en had het moeilijker om autoriteit te vertrouwen. Dat leidde rechtstreeks tot zijn conflict met Tony en de VN over de Sokovia Accords. Bevelen aannemen van mensen die hij niet 100% vertrouwt, daar heeft hij na al die jaren wel genoeg van. Hij is ook geen heilige, want de slachtoffers van zijn schild en superkracht vliegen vaak in het rond. Maar wie hij is zonder iets om voor te vechten, dat weet voorlopig niemand…

Misschien ligt de aantrekkingskracht van Steve voor mij aan het feit dat de wereld sinds The First Avenger een stuk donkerder geworden is. Hij is iemand met een duidelijk moreel kompas, een fundamenteel goede mens. Niet perfect. De rol van Bucky bij de dood van Tony’s ouders verzwijgen was fout. Zichzelf boven de wet achten ook. Steve kan nogal naïef of iets te idealistisch zijn, maar in een wereld die zo donker is als de onze vandaag is Steve Rogers een lichtpunt. Een voorbeeld dat je ook een verschil kan maken door te geloven in het goede en ernaar te handelen. Het lot van Steve Rogers in Endgame baart ons een beetje zorgen, maar we zullen zijn voorbeeld volgen en op het beste hopen. Misschien kan hij toch nog op die date gaan?


Lees zeker ook onze andere Road to Endgame-artikels:

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels