De zesde Mission: Impossible-prent toont dat er nog geen sleet zit op de actiereeks met Tom Cruise, integendeel: het is de spannendste en meest frisse franchisefilm van het jaar.
Hoe lang is het geleden dat je nog eens tweëenhalf uur lang aan je cinemastoel gekluisterd was en er niks anders door je hoofd spookte dan hetspektakel dat zich voor je afspeelde? Lange films vereisen veel aandacht van je, aandacht die misschien zelfs Avengers: Infinity War niet helemaal in beslag kon nemen. Mission: Impossible – Fallout bewijst dat het nog kan en laat je geen seconde van zijn speeltijd los.
Nochtans is de opzet van de tweede prent in de serie van filmmaker Christopher McQuarrie redelijk klassiek te noemen. Ethan Hunt (Tom Cruise) neemt een nieuwe missie aan: samen met zijn team (Simon Pegg, Ving Rhames, Rebecca Ferguson en Henry Cavill) moet hij een geheimzinnige organisatie stoppen die de wereldorde wil verstoren met een nucleaire aanslag. Fallout moet het dus niet hebben van de zotte wendingen die je van je stoel doen vallen, wel van de perfect georchestreerde actiescènes die je op het puntje van je stoel doen zitten.
De steeds aanzwellende muziek (en heel soms de afwezigheid ervan) zorgt ervoor dat je op elk moment klaar zit voor wat komen zal, en er komt veel. Heel veel. Naast opzwepende gevechten in Parijse nachtclubs en spannende achtervolgingen in Londen, zitten er enkele stukken in die de geschiedenis in zullen gaan als een van de indrukwekkendste en tegelijkertijd meest absurde filmmomenten ooit. In een IMAX-zaal worden ze zelfs aangekondigd: het beeld neemt plots het volledige scherm in, als het startsignaal van een rollercoasterrit.
Zowel de capriolen van Cruise in de lucht als het grondgeweld voelen echt aan. Geen verdoezelende camerabewegingen en barre computergegeneerde omgevingen, maar wel uitgelichte gevechten waarin elke klap aankomt en mooi ingeblikte landschappen die je zelfs zin geven om op vakantie te gaan.
Cruise, ondertussen toch wel 56 jaar oud, baant zich een weg door al het spektal als een robot. In Londen spurt hij via de daken van de metropool in luttele minuten van Saint Paul’s Cathedral naar Tate Modern, en halverwege breekt hij nog eens zijn voet. Hij heeft zelfs niet veel te zeggen, maar als Ethan Hunt zijn mond open doet, is dat meestal om zich te verontschuldigen. De gevolgen van zijn daden hebben soms lelijke consequenties. Hij wil gerustgesteld worden door zijn geliefden dat hij nog op het goede pad loopt. Of spurt. En dat maakt de actieheld van het jaar net wel menselijk.
Mission: Impossible – Fallout verschijnt op 1 augustus in de bioscoop.
