Grant Morrison is een van die schrijvers die in 45 jaar tijd een carrière voor zichzelf heeft uitgehakt waarbij hij toch een beetje heeft uitgeblonken in zo’n beetje elk mogelijk genre. In 2010 zette hij zijn tanden in een van de laatste bergen die hij nog niet had bedwongen: het fantasygenre!
Samen met de toen nog onbekende Sean Murphy creëerde hij de achtdelige miniserie Joe the Barbarian. Hierin doen ze een dappere poging om een Narnia-achtig verhaal voor deze eeuw te maken.
Sfeervolle fantasie
Joe Manson is een dertienjarige knul die lijdt aan een vorm van diabetes. Zijn vader is tijdens de oorlog in Irak in de zeroes gesneuveld en samen met zijn moeder probeert hij zich staande te houden. Donkere wolken pakken zich letterlijk en figuurlijk boven hun bestaan samen. Ze lijken hun huis kwijt te raken en terwijl zijn moeder gaat onderhandelen met de bank gaat Joe naar school.
Vanwege pesterijen verliest Joe het snoep dat hij van zijn moeder heeft meegekregen om zijn suikergehalte op peil te houden. Ietwat teleurgesteld door alle gebeurtenissen gaat hij naar huis. Als hij na een dutje wakker wordt in zijn slaapkamer en beseft dat hij begint te hallucineren vanwege een hypo onderneemt hij een reis naar de keuken. Daar wacht een flesje frisdrank.
Een stroom water spijpelt door het huis en zijn tamme rat verandert in de samoeraikrijger Chakk. Ook zijn speelgoed komt tot leven en noemt Joe consequent “the dying boy”. Tel daar de komst van een kwaad bij op en een tocht van een paar meter verandert in een epische queeste!
Joe the Barbarian is prima hoor
Sean Murphy is anno nu vooral bekend van zijn Batman tie-ins. Ten tijden van Joe the Barbarian beleefde hij zijn debuut. Zijn werk is heerlijk sfeervol en vol rijke details. Let maar eens op het speelgoed dat gebaseerd is op echt spul.
Het verhaal is voor het doen van Grant Morrison heel gestructureerd. Akkoord, je moet er je hoofd bijhouden omdat Joe in en uit zijn hypo schiet. Dat is meteen het enige serieuze kritiekpuntje. Dat gaat deels ten koste van de sfeer en die is juist zo fijn!
Het is in feite een jaren 80-fantasyfilm op papier. En de suikerziekte is echt heel slim in het verhaal verwerkt waardoor het stiekem best geloofwaardig is. Het einde is trouwens (oh ironie) mierzoet. Er schijnt inmiddells gewerkt te worden aan een film.
Joe the Barbarian verscheen op 20 november 2024 bij DC Comics
Koop Joe the Barbarian bij bol.com
We ontvangen een kleine commissie als je iets koopt via onze partnerlinks.
Raak
- Een 80s fantasyfilm op papier
- Sean Murphy kwam hier voor het eerst ten tonele en tekent heel fijn
Braak
- De hypo werkt storend
