De Avonturen van Robbedoes en Kwabbernoot Classic 1 review

Robbedoes en Kwabbernoot zijn al jaren de succesnummers van uitgeverij Dupuis. En als je een prijswinnende koe hebt, dan melk je hem helemaal leeg. Daarom zijn ze aldaar begonnen met de nieuwe reeks Robbedoes en Kwabbernoot Classic. Een reeks waarin makers spelen met de plezantste onderdelen uit de vele albums uit het rijke verleden van deze stripreeks.

De scenaristen Michaël Baril en Christophe Lemoine (De drie bedriegers) werken samen met tekenaar Elric Dufau aan dit eerste album getiteld De Varkensbaai. Het grijpt voor bepaalde zaken in het verhaal, zoals de aanwezigheid van agent Longplaying, terug naar het album De gevangene van Boeddha.

Je hoeft dit album niet gelezen te hebben, maar het is wel handig dat je weet dat het werd gepubliceerd in 1961. De makers hebben er in dit verhaal voor gekozen om het te laten verlopen volgens onze geschiedenis. Zij weten dingen die Franquin en Greg indertijd niet konden weten en hebben daarom bepaalde keuzes gemaakt.

Op naar Cuba

De uitgever neemt ons veel werk uit handen door een uitstekende samenvatting van dit verhaal te schrijven.

Fidel Castro is woedend! Overal om hem heen wordt er geroddeld en worden er complotten gesmeed om hem politiek buiten spel te zetten. Zelfs zijn eigen mannen, geïnfiltreerd door de CIA, bieden hem sigarenbommen aan! Wanneer hij naar New York reist voor een historische toespraak bij de VN is de Cubaanse leider op zijn hoede, totaal paranoïde. Het tegenovergestelde van Robbedoes, die als eenvoudige verslaggever het evenement komt bijwonen. Maar onze piccolo weet niet dat hij op het punt staat beschuldigd te worden van een moordaanslag op Castro en met geweld naar Cuba zal worden gebracht! Kwabbernoot en IJzerlijm zijn z’n enige hoop. Kwabbernoot vliegt onmiddellijk naar Zuid-Amerika en IJzerlijm is al in Cuba voor een reportage. Maar wat als IJzerlijm zich laat verleiden door de communistische idealen van de charismatische Che Guevara…

Ongelukkige keuze

De opbouw van het verhaal is prima. Er wordt een duidelijk doel gesteld en de rollen van de personages zijn helder. Er zitten ook een paar kostelijke gags in zoals bijvoorbeeld de wijze waarop het idee voor het iconische Che Guevara-shirt ontstaat. De wijze waarop Robbedoes en Kwabbernoot betrokken worden bij de mogelijke invasie van de Varkensbaai doet vergezocht aan. De keuze voor het volgen van de wereldgeschiedenis is ietwat ongelukkig.

Een tweede ongelukkige keuze is dat men van een tekenaar als Elric Dufau vraagt om te doen alsof hij Franquin is. Dufau heeft een eigen oeuvre in het Franse taalgebied, dat je qua grafiek zo thuis zou kunnen brengen bij een uitgeverij als l’Association. Het is speels maar erg alternatief.

De cover verraadt nog niet veel maar geloof uw favoriete reviewer op zijn blauwe ogen dat deze tekening de enige is die een beetje doet denken aan Franquin. Zijn Engelse vertaler Kim Thompson noemde hem ooit “misschien wel de beste stripmaker”. Zie dat maar te volgen. Op de pagina’s speelt Dufau het niet klaar. Zijn decors zijn te sober en zijn personages te stijf. Zijn Marsipulami lijkt wel reumatisch!

Dit is een amusant album maar leg de lat niet te hoog. Die fout maakte Dupuis al.

Robbedoes en Kwabbernoot Classics 1 : De Varkensbaai verscheen op 13 november bij Uitgeverij Dupuis