Pep Nu is de persoonlijke ballenbak van zijn samensteller

In oktober 2022 kon je op deze site vinden dat Ger Apeldoorn samen met Uitgeverij L een crowdfunding aan het samenstellen was voor een bijzonder project. Het was in dat jaar 60 jaar geleden dat het roemruchte stripblad Pep werd opgestart, een magazine dat een impuls gaf aan de Europese strip in Nederland en ook in Vlaanderen enige bekendheid genoot. Reden voor een feest.

De crowdfunding bracht maar liefst €53.426 op. Dat is in het Nederlandse taalgebied nog altijd ongeëvenaard. Op 29 juni 2024 viel de Pep Nu-hardcover met een luide plof op de mat en werd het tijd om te zien wat de makers ervan hadden gemaakt.

Pakket

In het pakketje vind je behalve het boek ook een poster, een extra Eppo-magazine uit 2013 met meer Pep-strips, een flipblad met daarin twee Nederlandse comics, enkele wenskaarten en verder de zaken die je eventueel extra hebt besteld.

Op de verpakking is zeker niet bezuinigd en alles komt onbeschadigd door de brievenbus. Dat schept vertrouwen voor eventuele toekomstige acties van Ger Apeldoorn en Uitgeverij L, die hem ondersteunde bij deze monsterklus.

De inhoud van Pep Nu

Pep is net zoals zijn collega stripbladen een anthologie. De inhoud is zeer divers dus de kans bestaat dat de inhoud niet volledig bij de lezer in de smaak zal vallen. Dat hoeft ook niet natuurlijk, maar het is wel van belang om dat aan te stippen voor dit stukje.

Hoewel er gespeeld werd met het idee om, net zoals in de oude Pep, stukken te plaatsen over sport, muziek e.d., heeft men wijselijk besloten om daarvan af te zien. Nieuws zonder diepgang is op papier tegenwoordig gedateerd wanneer het van de drukpers rolt. Er zijn wel de zogenaamde Pep Parades die wat vertellen over de strips die je in deze bundel tegenkomt.

De strips zakken geen van allen door een ondergrens. Kwalitatief is het allemaal prima wat je krijgt voorgeschoteld en het zal deels aan je persoonlijke smaak liggen wat bevalt of niet.

Uitschieters

Op sommige punten word je als lezer best verwend. De opener is een Pep Spotter van Bob op ‘t Land. Misschien wel de opwindendste nieuwe tekenaar van Nederland wiens tekenkunsten ook te zien zijn in het Robbedoes-blad. Zijn puzzelpagina is een grafisch feestje.

Erwin Suvaal tekent een knokpartij tussen een robot en een viking met een klassiek H.G Wells-sausje. Op het oog heel oppervlakkig maar het is precies wat je anno nu van een verse, frisruikende Europese strip zou willen zien.

Ger Apeldoorn en Luca Salvagno komen met Cocco Bill in Steampunk City. Een titel die in de oude Pep stond en inmiddels een beetje is vergeten. Het is een heerlijke ADHD-strip waarvan de verhaaltjes alle kanten op schieten. Het tekenwerk van Salvagno helpt je als lezer om de lichte onvolkomendheden in het script te negeren.

De reizen van kapitein Lourdes is adembenemend. Milan Hulsing channelt hier Hugo Pratt en haalt dat werk door zijn eigen filter en komt met een mooi eerbetoon.

Marq van Broekhoven en Irene Berbee maken een gag met als titel De Familie Asgard. Het gaat over de Noorse goden en dat is weliswaar een uitgekwauwd onderwerp dat door Marvel met zijn Thor-films en -comics is gemonopoliseerd. Het straalt een zekere vreugde uit en Irene tekent in een aangename stijl die iets buiten haar comfortzone ligt. Hopelijk gaat ze hiermee verder want het kleedje staat haar goed.

Robbert Damen, bekend van het geweldige Jules Verne, maakt samen met Michiel Offerman een nieuw verhaal met Johnny Goodbye. Een geslaagde oppoetsbeurt voor deze klassieker.

En Hanco Kolk mag niet ontbreken met een voorpublicatie van een nieuw project. De strip heeft als titel Het DNA van Batman en is machtig boeiend leesvoer.

Pep Nu is een ballenbak

Toch is het niet allemaal hosanna wat de klok slaat. De belofte dat dit boek de toon en sfeer van Pep zou vertalen naar nu wordt niet echt gehaald. Pep was toch een beetje een verzameling van amusante avonturenstrips. Daar hoort een bepaalde sfeer bij en dat zie (of voel) je hier niet altijd terug.

Het stuitert alle kanten op. Er zit oud materiaal in dat, zelfs door een nieuwe lens, het gevoel van avontuur oproept. Al is het wel voor een publiek dat er ‘toen’ ook bij was. Er zit wat materiaal in zoals Delgadito dat in de Pep had kunnen passen. Maar de belofte dat er dingen in staan die in een moderne Pep zouden kunnen staan, wordt niet serieus waargemaakt.

We houden op Geekster van Dick Matena maar het vergeten sciencefictionverhaal dat in Pep Nu wordt gepubliceerd, is heel erg jaren 80 en heel erg heavy metal. Het eerder genoemde verhaal van Milan Hulsing is misschien zelfs te goed voor deze bundel en past tonaal ook meer bij een grotere Amerikaanse uitgever. Het ‘eerbetoon aan de foute man’ van Eliane Gerrits is ook het type verhaal dat je eerder in ‘Wordt Vervolgd Nu’ zou aantreffen dan hier.

Een aparte vermelding zijn de bijdragen van Wilbert Plijnaar die met AI experimenteert en wat ruimte krijgt in de Pep Parade. Het is licht beledigend dat een tekenaar van zijn reputatie hier zaken publiceert die niet boven het niveau van een vrolijke prompts schrijvende amateur uitstijgen.

Kortom

Ger Apeldoorn is het prototype van de vrolijke oom met te veel hobby’s. De man is een kenner en heeft zeker smaak. Je hebt nu toch het idee dat hij als een blije puppie achter allerlei stripmakers aan is gerend om ze te strikken. Maar dit werk laat zien dat hij aan de ketting moet liggen bij een strenge redacteur die hem helpt om zijn focus te behouden.

Het zou ook amusant zijn als er een sympathieke striplezende miljonair opstaat die een uitgeverij rond de man bouwt. Hij kan het wel maar zoals gezegd moet je voor Ger de voorwaarden scheppen dat hij zijn focus kan behouden.

Pep Nu is een leuke curiositeit die in de kast van de serieuze verzamelaar niet zal misstaan.

Meer weten? Word dan lid van De Jaren Eppo/De Jaren Pep op Facebook.