Deadly Class review: een bloederig verhaal met de juiste boodschap

Deadly Class is een actiecomicbookreeks uitgegeven door Image Comics die liep van januari 2014 tot oktober 2022. Dit bloederige verhaal beslaat 56 issues gebundeld in 12 trade paperbacks (of 4 deluxe hardcovers). Nu het verhaal is afgerond, kunnen we even het parcours van deze reeks onder de loep nemen.

In Deadly Class volgen we tiener Marcus Lopez Arguello, die begint als straatjongen en terechtkomt in een school voor huurmoordenaars. Master Lin is het meedogenloze schoolhoofd van King’s Dominion en de leerlingen bestaan voornamelijk uit kinderen van maffiabazen, massamoordenaars of andere donkere organisaties. Marcus heeft zelf een zeer ongelukkige jeugd meegemaakt: zo zijn de ouders van Marcus vroeg gestorven en werd Marcus uitgebuit door verschillende walgelijke weeshuisbazen. De keuze om mee in het King’s Dominion-verhaal te stappen, is dan ook de eerste echte keuze die Marcus maakt in zijn leven. Dat er in een school voor huurmoordenaars geen gezonde sfeer heerst, moet niet verbazen. Deadly Class toont hoe Marcus zijn mentale gezondheid alle kanten op gaat door het manipulatief gedrag van iedereen op de school. Daarbij zien we ook vaak de vaak brute teloorgang van medestudenten.

Gevarieerd pallet aan personages

Als protagonist voert Deadly Class Marcus Lopez Arguello. Als nieuweling op King’s Dominion is hij het perfecte personage om de wereld te leren kennen. Ook voor hem is alles nieuw, waardoor alle informatie gelijktijdig met hem binnenkomt. Marcus belichaamt met zijn cynisme (door een traumatische jeugd) zeer goed de tijdsgeest van de jaren ’80 waarin de comic zich grotendeels afspeelt. Zo wil hij in het begin van het verhaal president Ronald Reagan vermoorden omdat hij volgens Marcus verantwoordelijk is voor al zijn leed. Marcus is het meest uitgewerkte personage van Deadly Class en we zien hem issue per issue groeien met de nodige (pseudo)filosofische passages.

Saya Kuroki is de dochter van het hoofd van de Kuroki Syndicate, een hooggeplaatste groepering binnen de Japanse Yakuza. Ze hanteert vanaf het begin een katana, die een familie-erfstuk blijkt te zijn. In de eerste delen van Deadly Class zien we haar vooral als vriend en liefdesinteresse van Marcus om dan in de latere issues meer te groeien naar een eigen personage met heel persoonlijke motivaties.

Maria Esperanza Salazar vecht met vlijmscherpe handwaaiers en loopt meestal gekleed in een Dia de Los Muertos-klederdracht. Ook zij fungeert eerst als een liefdesinteresse voor Marcus, maar het blijkt al snel dat zij niet uit eigen wil lid is van het Mexicaanse kartel, waardoor haar tragische verhaal al vrij vroeg in de reeks naar voor komt.

Petra Yolga is de typische jaren ’80 gothic girl die vooral werkt met vergif. Petra is een nogal op zichzelf gericht persoon en zal dan ook regelmatig van kamp wisselen waardoor zij altijd een moeilijk te doorgronden personage is.

Shabnam en Brandy Lynn zijn respectievelijk de zoon van een rijke bankier en de dochter van een neonazi uit de zuidelijke staten van de USA. Samen vormen zij de 2 grootste antagonisten van Deadly Class. Shabnam zal vooral plannen smeden achter de schermen en andere mensen gebruiken om zijn doelen te bereiken. Brandy zal dan weer haar looks en geschiedenis gebruiken om mensen haar wil te laten doen. Dit duo lijkt samen te werken, maar het is duidelijk dat ze elkaar gewoon continu gebruiken voor eigen gewin.

Buiten deze personages passeren er nog een tal van gevarieerde personen op King’s Dominion zoals een Russische krachtpatser, een Duitse metalhead, een Britse punker, een supergelovige christen, de nonchalante skaters enzoverder. Deadly Class laat veel (sub)culturen voorbijkomen, meestal eerst vol clichés om dan over te gaan naar een diepere inkijk.

Een vat vol herhaling met een verrassend einde

We gaan er al direct geen doekjes om winden: Deadly Class is een deprimerend verhaal. Zoals hierboven aangehaald, begint het verhaal van Marcus al triest door het overlijden van ouders. De manier waarop is al onmiddellijk toonzettend voor de reeks: een vrouw pleegt zelfmoord door van de Golden State Bridge te springen en landt op Marcus zijn ouders. Deadly Class zal bloederig worden en de meeste zaken gebeuren niet voor een reden, maar gewoon door stom toeval.

Marcus verhaal aan King’s Dominion kent zijn ups en downs. Vriendschaps- en liefdesrelaties komen en gaan, zeker omdat het concept van Kings Dominion eigenlijk geen vriendschap toelaat. Relaties gaan stuk op verschillende manieren van simpelweg negeren over emotionele redenen tot zelfs moord. In sommige gevallen zal doden ook eerder fungeren als genade in plaats van wraak.

Het merendeel van de issues focust zich op een zeer korte periode. Tot issue #44 ligt de focus op de eerste 2 jaar van Marcus aan King’s Dominion. De studenten komen veel in contact met brute misdaadorganisaties, meestal gelinkt aan een van de hoofdpersonages. Het gaat er vaak bloederig, klungelig en onrechtvaardig aan toe. En moge het duidelijk zijn dat geen enkel personage (ook de hoofdpersonages) veilig is.

Meestal gaat een traumatische gebeurtenis achteraf gepaard met een mijmerende Marcus, die probeert te filosoferen en te relativeren wat er net gebeurd is. Meestal vervalt alles in een zeer grote berg nihilisme, die typisch is voor een groot deel van de bevolking in de jaren ’80. Hoe langer dit duurt, hoe meer repetitief Deadly Class begint aan te voelen en het onduidelijk is waar het verhaal nu heengaat. Vanaf issue #45 (of trade 10) verandert de toon doordat er flashforwards beginnen te komen naar de jaren ’90 en de nillies om later zelfs over te gaan naar een hoofdverhaal in het heden met flashbacks naar de jaren ’80.

De laatste issues voelen dan ook aan als een plotse beslissing om af te ronden. Het is duidelijk dat schrijver Rick Remender ergens naar toe wil bouwen. De echte wereld is ook sterk veranderd tussen 2014 (eerste issue) en 2022 (laatste issue) en zo is ook de visie van Remender veranderd. In deze 8 jaar hebben we de opkomst en ‘neergang’ van Donald Trump meegemaakt, een pandemie overleefd, een oorlog weten starten in Europa en noem maar op. Het is zeer mooi hoe Remender dit op een bijna ‘meta’ manier weet te verwoorden via Marcus. Hij laat Deadly Class niet eindigen op de manier die we verwacht hadden, maar misschien wel op de manier die we nodig hadden in 2022.

Een slecht einde kan een groter geheel volledig teniet doen (ik kijk naar jou, Game of Thrones), maar Deadly Class weet het geheel zo mooi af te ronden dat je na het lezen van het laatste deel even voor je moet uitstaren. Deadly Class zal je niet met een hartverwarmend gevoel achterlaten, maar doorheen de rit zal je lachen, huilen, kwaad worden en nog een hele resem aan emoties doormaken. Deadly Class geeft je niet hetzelfde gevoel als vele andere comics, en is dat niet net wat we af en toe willen?

De eerste paar issues werden ook verfilmd als tv-serie.