The King’s Dilemma review: belangrijk advies

Legacy boardgames zijn een geval apart. Binnen de gemeenschap wordt er veel heen en terug gediscussieerd over hun waardes, speelbaarheid en het verhaal dat ze met zich meebrengen. Legacy games zijn dan ook ontworpen om maar een bepaald aantal keren gespeeld te worden. Het basisprincipe is dat je met een semi-vaste groep een spel doorloopt dat 10 tot 15 sessies duurt. Spelers maken keuzes waardoor een reeks beslissingen hen leiden naar andere uitkomsten die een andere spelersgroep niet zal ervaren. Het argument loopt veelal dat een Legacy niet zoveel diepgang heeft of te beperkt is in zijn mechanics. In The King’s Dilemma lijken de ontwerpers Hjalmar Hach en Lorenzo Silva echter verhaal en gameplay-elementen naadloos samen te voegen om een stevige ervaring naar voor te brengen.

Sire, er zijn geen spelers meer

Het thema van The King’s Dilemma is terug te vinden in de naam. Ieder spel zullen de spelers optreden als adviseurs voor een onrustige vorst. De gebeurtenissen beschrijft het spel op kaarten die je in meer dan 75 verzegelde enveloppen vindt. Sommige had je liever niet gezien want in The King’s Dilemma zijn er best diepe en zware thema’s te vinden. Beslissingen over wie leeft en sterft, welke wetten je stemt en hoe het volk en het rijk zal bloeien of verdorren. Het spel is dan ook niet bedoeld voor kinderen en 14 jaar kan misschien wel al vrij jong zijn. Wat ouderlijke discretie is zeker aangeraden.

Het concept van The King’s Dilemma is eenvoudig: elke ronde leest een speler een kaart voor waar hij en zijn medespelers op stemmen. Concubines worden ter dood veroordeeld, graan gegeven of onthouden maar uiteindelijk treft de beslissing allen in het rijk. Waar veel spellen een zwart-witkeuze bieden, gaat The King’s Dilemma hier scherper op in. Het zal mogelijks niet geweten zijn wat de generaties die na je komen ondergaan ten gevolge van de keuze die gemaakt is.

Heavy is the head that wears the crown

Iedere speler is het hoofd van een machtig huis dat in het rijk aanwezig is. Dat geeft hen ongelofelijk veel macht die ze moeten temperen met een inzicht voor de generaties. Ieder spel van The King’s Dilemma speelt zich af in een generatie. Dat brengt een zeer interessant element naar voren. Hoewel het huis dat je vertegenwoordigt altijd aanwezig is, brengt het hoofd het beste of het slechtste naar voor in die generatie. Huizen hebben hun eigen doelen om te behalen naar het eindspel toe. Soms moet je dan ook van tiran naar geliefde nobele gaan.

Spelers krijgen doelen in het begin van het spel en met de algemene richtlijnen van hun huis maken ze hun beslissingen. Er zijn dan ook mijlpalen en beloningen waar spelers zich mee kunnen meten om een competitief element te houden tussen de sessies door.

Zoals vermeld is er iedere spelsessie een nieuwe koning aan wie we onze nobele raad geven. Een envelop wordt open gedaan, een kaart voorgelezen en dan gaan we stemmen. Iedere speler heeft een hoeveelheid invloed die in zijn bezit is. Deze plaatsen ze op een “Yay”,”Nay” of onthouding. De speler die het meeste invloed inzet, wordt ook de leider van de stemming als zijn kant wint. Hij zal dan ook moeten ondertekenen en de acties uitvoeren.

The King did what all wise husbands do: He did as he was told

Spelers die zich onthouden krijgen een portie van de invloed die gespendeerd wordt. En dit is een heel scherp iets. Ja, kan je onthouden en macht verzamelen voor de volgende stemming… maar dan is er geen invloed over de huidige beslissing. Misschien heb je aan de andere kant geen invloed meer door een absolute overwinning van de vorige zaak. Geen enkele beslissing is simpel of zwart-wit in The King’s Dilemma.

Stel dat een nobele betrapt is met gestolen juwelen. De stemming zal gaan over de man te sparen en mogelijks een krachtige bondgenoot bij te krijgen. Of zijn hoofd gaat eraf! Blijkt nu dat hij een neef is van een buurland waar ze niet zo gelukkig zijn met onze beslissingen. Als we hem sparen, verliezen we invloed en geld maar als we hem ter dood veroordelen komt er een oorlog. Al deze beslissingen noteren we op het spelbord en krijgen of verliezen we grondstoffen door. Wanneer je grondstoffen erbij krijgt, heeft dat invloed op de volgende keer dat dit gebeurt. De volgende keer gaat deze nog vlugger naar boven of beneden in een sneeuwbaleffect. Al deze grondstoffen hebben invloed op de stabiliteit van het rijk. Komt deze laatste aan het einde, dan treedt de koning af.

Indien de koning aftreedt, dan worden er eindbeslissingen voor deze sessie genoteerd. Mogelijks dragen beslissingen van dit spel nog door naar volgende sessies waar het verleden van zich laat horen. Je huis wordt bijgewerkt en je bent klaar voor de volgende sessie en om de geschiedenis te beïnvloeden.

“Kings are the slaves of history.”

The King’s Dilemma zal je toch een 10 tot 14 sessies mee bezig zijn om de saga af te werken. Dat komt overeen met een 15 uren plezier en diepe discussies, onderhandelen, omkopen en beslissingen nemen. Daarna is het een spel dat moeilijk nog te herstellen valt en waar de verrassingen wegblijven. Of dat het waard is zal voor iedere groep anders zijn. Persoonlijk kan ik me geen spel voor de geest halen dat ik meer dan 5 keer speelde in het laatste jaar. Anderen zullen dit dan weer niet kunnen appreciëren.

The King’s Dilemma is sober maar mooi verzorgd. De componenten zijn solide, duidelijk herkenbaar en het is een waar genot om iedere keer een kaart te lezen en beslissingen te maken. Voor mensen met nood aan verhaal en dialoog is dit zeer zeker een aanrader. Voor mensen die eerder mechanisch sterkere spellen zoeken is dit misschien niet de beste keuze. Wat je voorkeur ook is, de kwaliteit is er. Hoe je die benut is je eigen beslissing. Het dilemma van de speler is misschien niet zo anders dan dat van een koning!