Toen Serge terugkeerde van Essen Spiel en de stapel boardgames die hij had kunnen scoren, deelde was er één doos die er voor mij helemaal uit sprong. Dead Man’s Cabal had al snel een nieuwe eigenaar gevonden! Maar springt de gameplay er net zo uit als de doos?
Spelontwerp: Daniel Newman
Uitgever: Pandasaurus Games
Aantal spelers: 2-4
Leeftijd: vanaf 12 jaar
Speelduur: 60 minuten
Reviewexemplaar verkregen via uitgever op Essen Spiel 2019
In Dead Man’s Cabal speel je als een groep geestenbezweerders of necromancers die een feestje willen geven. Feesten doen we natuurlijk met de geesten. Die moeten echter nog opgeroepen worden! Het is dus aan jou om de meeste geesten met de meeste waarde op te roepen om uiteindelijk uitgeroepen te worden tot de beste host van het macaber feestje! Maar let op, er zijn nog andere manieren om punten te scoren.
Het oproepen van de geesten, al dan niet met runen, volgt een vrij strak ritueel dat zich afspeelt in een aantal verschillende ruimtes. Want wat is een feestje zonder passende locatie? Het oproepen van de gasten gebeurt in het Sanctum. Maar om dat ritueel te volbrengen, heb je nog enkele voorwerpen nodig die je kan verkrijgen in het Athenaeum, de Ossuary, het Scriptorium en het Sepulchre. Deze runen, oproepingskaarten en schedels worden trouwens op hun beurt verkregen aan de hand van beenderen. Iedere speler start met één schedel van elke kleur, twee oproepingskaarten en 21 puntenblokjes. Tijdens de voorbereiding van het spel kan je zelf kiezen hoe je deze elementen schikt op je tafel. Al verandert de plek van de verschillende stukken niet meteen iets aan de gameplay.
Save the Date
Eens de algemene feestlocatie perfect is ingedeeld, beginnen de voorbereidingen van de verschillende ruimtes. In het Athenaeum worden de oproepingskaarten opgeslagen. In het Scriptorium vind je dan weer twee soorten runen die je op het einde extra punten kunnen doen verdienen. Om aan meer schedels te geraken om rituelen te kunnen uitvoeren, dien je langs het Sepulchre te gaan. De Ossuary ten slotte stelt vast welke acties de geestenbezweerders kunnen doen om de rituelen in Dead Man’s Cabal tot een goed einde te brengen. Eens alle ruimten voorzien zijn van de voorziene schedels, beentjes en runen kan het spel beginnen.
Iedere beurt krijgt de actieve speler een private actie die hij op zijn eentje uitvoert. Daarna volgt dan een publieke actie waaraan de andere geestenbezweerders ook mogen meedoen. Een private actie start telkens in de Ossuary waar de speler een van zijn schedels dient om te wisselen met de schedels die zich daar bevinden in een kader van 3 op drie. Door zijn schedel links in te schuiven, rolt er eentje uit dezelfde rij aan de rechterkant. De overheersende kleur in de middelste kolom van het grid bepaalt hier dan welke publieke actie er moet uitgevoerd worden.
Voor de private actie heeft de speler nu nog de keuze om schedel die hij net gekregen heeft weg te doen in de opslagzak of die in zijn voorraad te steken. Al moet hij sowieso wel één schedel van een bepaalde kleur opofferen om zo te kiezen welke actie hij wil uitvoeren. Bij een gouden schedel trekken we naar het Atheneum. De rode zorgen voor acties in het Sepulchre terwijl de witte voor transacties zorgen in het Scriptorium. De zwarte ten slotte brengen ons naar de actie van het geestenoproepen in het Sanctum.
Per ruimte heb je nog eens een paar opties om uit te kiezen om de actie te voltooien. In het gouden Atheneum kan je beentjes claimen of bijna je volledige hand aan oproepingskaarten omwisselen. Binnenin het rode Sepulchre kan je dan weer schedels claimen om je rituelen in het sanctum mee uit te voeren. Als je twee beentjes inruilt, mag je hier bijvoorbeeld drie schedels uitkiezen.
In het witte Scriptorium kan je dan weer zwarte runen kopen, specifiek voor punten. De witte runen zijn gratis te verkrijgen. Die tellen wel enkel voor punten als die op een uitgevoerde oproepingskaart kunnen geplaatst worden. Het is hier ook dat de puntenblokjes gelegd worden in plaats van de runen om op het einde van het spel ook voor extra punten te zorgen.
RSVP
Uiteindelijk komt alles dan samen in het zwarte Sanctum. Hier worden de eigenlijke geesten opgeroepen in Dead Man’s Cabal. Door de schedels zodanig op de duivelsster te gaan schikken dat je een ononderbroken lijn kan vormen, kan de specifieke geest opgeroepen worden. De oproepingskaarten tonen naast hun punten en eventuele runen namelijk ook een reeks schedels. Als je in het Sanctum die schedels met elkaar kan verbinden, heb je een ritueel volbracht en mag je de kaart voor je openleggen. Eens dat gebeurd is mag je wel niet vergeten één schedel terug weg te nemen van het sanctum.
Na de uitgevoerde rituelen mag de speler dan ook nog zijn verzamelde runen vasthangen aan de oproepingskaarten. Die actie opent dan het Oracle waarin op het einde van het spel punten kunnen gewonnen worden. Per rune mag je namelijk een puntenblokje leggen op een van de zeven symbooltjes. Zo kan je bijvoorbeeld 5 extra punten scoren per gouden schedel die je hebt moeten gebruiken tijdens je rituelen als je de meeste blokjes van jouw kleur hebt liggen op de gouden schedel in het orakel. De runen werken voor de puntentelling dan weer samen met de puntenblokjes in het Scriptorium. Je kan hier echter ook makkelijk 20 extra punten scoren door de meeste blokjes te leggen op de vervloekte ster. De vier schedels samen geven je dan weer extra punten per overgebleven schedel in je voorraad.
Nadat iemand 7 gasten uit het hiernamaals heeft kunnen uitnodigen naar het feestje of als de puntenblokjes van iemand op zijn, is het spel voorbij en is het na een laatste ronde acties tijd om de punten op te tellen en te kijken wie de beste geestenfeestjes kan geven.
Thanks for Coming!
Zoals je misschien wel leest is Dead Man’s Cabal niet het meest makkelijke spel. Ik moet toegeven dat ik de handleiding toch enkele keren heb moeten lezen om volledig mee te zijn in de gang van zaken. Eens je de werking van het spel snapt, begin je wel te merken dat het goed ineen zit. Alleen vrees ik er wat voor, en dat was bij de playthrough met mijn vrienden toch zo, dat dat allemaal net iets te lang duurt om aangenaam te zijn. Het hele runensysteem was voor ons net iets te onduidelijk uitgelegd om volledig in mee te zijn bijvoorbeeld tijdens een eerste keer spelen.
De andere acties, die meer gericht zijn op het voldoen van het oproepingsritueel zijn gelukkig wel een stuk duidelijker. Al begrijpen we natuurlijk dat de runen en de bijhorende punten in het Oracle voor een tactische gelaagdheid zorgen in het spel. Zo kan het zijn dat je wel de meeste en hoogste geesten hebt opgeroepen tijdens je Dead Man’s Cabal maar uiteindelijk wordt voorbijgestoken in punten door een tactische claim van een medespeler in het Oracle. Maar als je dat niet meteen uitgelegd krijgt, gaat dat aan een casual spelerspubliek natuurlijk verloren in de werkelijke gameplay.
Het spel zelf ziet er wel leuk uit. De oproepingskaarten bevatten een aantal prachtige diverse illustraties van geesten. Wat dacht je ervan om een Bowie look-a-like uit te nodigen op je feestje? Zelf zou ik ook wel geen neen zeggen tegen een feestje met een figuur uit de Roaring Twenties. Daar waar de kaartjes (en doos) mooi strak zijn vormgegeven is het bord een volledig andere richting ingeslagen. Het schept wel sfeer maar ik blijf persoonlijk meer fan van de vormgeving van de kaartjes die ik liever doorgetrokken gezien in het spelbord ook.