Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Alan Moore is met pensioen

Vanaf 16 juli ligt het zesde en laatste deel van de serie The League of Extraordinary Gentlemen, Volume IV: The Tempest in de winkel. Met dit issue nemen Alan Moore en Kevin O’Neill afscheid van de comicindustrie. O’Neill had best een aardige carrière, maar dat Moore met pensioen gaat is een dingetje.

Het moment komt precies op tijd. In The League of Extraordinary Gentlemen, Volume IV trekt hij de cultuurkritiek van de vorige cyclus door. In deze cyclus betoogde hij tussen de regels door dat het culturele landschap tijdens het verstrijken van de twintigste eeuw steeds leger werd. Daarom gaan beide heren weer terug naar de bron van hun jeugd wanneer hun liefde voor de strip begon: (Een gegeven dat een collega recent gebruikte in een comic.) de Engelse stripwereld van de jaren vijftig t/m zeventig.

Er valt natuurlijk iets te zeggen over Moores kritiek. Dat veel volwassenen geboeid zijn door films vol personages die ooit voor kinderen waren bedoeld, is voer voor een apart stuk, want het zegt iets over onze cultuur. Daar staat tegenover dat de bonkige baard op een punt in zijn carrière is beland dat hij roept dat vroeger alles beter was. Dan is het beter dat het ophoudt.

De schaduw van The Watchmen

Hoewel Moore met pensioen is, zal zijn naam nog vaak vallen. Om te beginnen tijdens de komende herfst als The Watchmen-tv-serie op HBO in première gaat. Hoewel de serie gebaseerd zal zijn op de comic die Moore samen met Dave Gibbons maakte in 1986/1987, zal zijn naam niet te zien zijn in de credits.

We got the contract, and it was work for hire. We said that we rather not work for hire. They said “sure”. The way it works, if I understand it, is that DC owns it for the time they’re publishing it, and then it reverts to Dave and me, so we can make all the money from the Slurpee cups.
Alan Moore — San Diego Comic-Con 1985

In 1985 kondigde Moore tijdens de San Diego Comic-Con het project aan dat zijn magnum opus zou worden. Het was het laatste wat hij te zeggen had over superhelden. De Engelsman verwachtte dat het publiek Watchmen waarschijnlijk niet zou trekken, maar het was iets wat gepubliceerd moest worden. Al was het maar om te laten zien dat het kon. Dat het mogelijk was om meer te vertellen met een superheldencomic.

©DC Comics

Moore en Dave Gibbons hadden geen reden om te twijfelen dat de rechten een paar jaar na het uitbrengen van het laatste deel weer in hun handen zou zijn. (Er was eenzelfde contract voor V for Vendetta.) De eerste twee delen werden ook met de nodige mitsen en maren besproken in de fanpers. De voortekenen waren goed.

Alleen toen gebeurde het… De kranten ontdekte dat er iets bijzonders gaande was in de Amerikaanse comicindustrie. Watchmen werd samen met The Dark Knight Returns en Maus naarvoren geschoven als de vaandeldragers van de nieuwe strip.

Het grote publiek ontdekte Watchmen. Sinds 1987 is er geen jaar geweest dat Watchmen niet van de persen rolde. Toen Moore en Gibbons ontdekte dat DC hen slechts 2 procent van de winst betaalde en hen verder niet liet meeprofiteren van de merchandising was een conflict geboren. Hij was van mening dat DC Comics op zijn minst moreel verplicht was om hen de rechten terug te geven.

DC dacht daar anders over. Dat betekende een einde van het dienstverband. De Watchmen-prequel waar men over sprak is er nooit gekomen. Dave Gibbons was zeker een medestander van zijn kompaan, maar was een stuk pragmatischer. De tekenaar bleef de cheques innen.

Hollywood

Alles goed en wel. Waarom is de naam van Alan Moore niet terug te vinden in de credits van de producties die mede zijn gebaseerd op zijn werk? Dit heeft alles te maken met Moores betrokkenheid bij The League of Extraordinairy Gentlemen-film uit 2003. De film flopte gigantisch en was meteen de laatste prent waarin de Schotse steracteur Sean Connery zijn gezicht liet zien.

©20th Century Fox

Moore had slechts de cheque verzilverd die de studio hem (en O’Neill) had gegeven. Een scriptschrijver had de studio een proces aangedaan en beweerde dat de Amerikanen Alan Moore hadden ingehuurd om zijn script te bewerken tot een comic dewelke zij dan weer konden kopen om te verfilmen. Een ridicuul idee.
Toch was Moore verplicht om via een videoverbinding te getuigen in deze zaak. De schrijver was gebelgd dat de studio hem had laten oproepen en vond het verhoor dusdanig beledigend dat hij al zijn banden met Hollywood verbrak. Sindsdien weigert Moore elke betrokkenheid bij producties gebaseerd op zijn werk. Zijn deel van het geld gaat naar de mensen met wie hij de comics maakte.

Het is bijzonder ironisch dat de bron van het conflict ook hier ligt in de naïeve houding waarmee Alan Moore kijkt naar zijn contracten.

The one that got away

Eerlijk? Er zal altijd een manco blijven aan de carrière van Alan Moore. En dat is The Ballad of Halo Jones.

©Titan Publishing

Deze comic werd in 1984 voorgepubliceerd in het blad 2000AD. Dit was een blad gericht op jongens. Een reden voor Moore en tekenaar Ian Gibson om met een meisje op de proppen te komen. Halo was geen avonturier. Ze was gefrustreerd over de gebrekkige mogelijkheden die een meisje had om zich te ontplooien. Wanneer ze uit haar comfortzone treedt, begint een avontuur dat haar naar de andere kant van het heelal zal brengen.

Het verhaal zou negen delen tellen, er verschenen er slechts drie. Ook nu kreeg Moore ruzie met zijn uitgever Fleetway Magazines over copyright. Het resultaat was dat het afgewerkte plot voor Halo Jones in een lade belandde en er nooit meer uitkwam.

Om te begrijpen wat je als lezer gemist hebt, hoef je slechts de documentaire Future Shock! The Story of 2000AD te zien. Hierin zit een scène waarin Neil Gaiman vertelt over zijn lunch met Alan Moore. Deze vertelde aan Gaiman hoe de reis van Halo Jones verder verliep. Je ziet live hoe de tranen opwellen in zijn ogen.

Halo, Halo Jones
Is a girl of ice and fire
She got everything
That all the boys desire
But if you’re asking, then the answer’s no
Got things to do and places to go

Hanging out with Halo Jones — Transvision Vamp

Exit Alan Moore

Alan Moore is geen messias. Veel van de conflicten uit zijn carrière zijn terug te voeren op zijn eigen naïviteit. Het siert de man wel dat hij vasthield aan zijn principes. Hij deed het op zijn manier.

Wat overblijft is een berg uitzonderlijk goed werk. Momenteel werkt hij aan een film. Wie weet wat dat gaat worden?

Zolang er interesse is in het beeldverhaal, zal er interesse zijn in het werk van Alan Moore. V for Vendetta en Watchmen zijn tijdloos. Maar durf eens van de gebaande paden af te wijken en zoek ook het andere minder bekende werk op.

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels