Disney heeft officieel filmstudio 20th Century Fox overgenomen, en dus ook de filmrechten op X-Men en Deadpool. Een donkere periode in de geschiedenis van de entertainmentsector en al zeker voor superheldenfans die graag verrast worden in de bioscoop.
Disney heeft voor 71 miljard dollar de bijl gezet in moederbedrijf 21st Century Fox. Het huis van de muis neemt afstand van de sport- en nieuwszenders van Fox en slorpt wel filmstudio 20th Century Fox en het FX-televisienetwerk op. Dat betekent dat Disney naast Star Wars en Marvel nu ook het iconische The Simpsons bezit, de Avatar-filmreeks en het baanbrekende Atlanta van Donald Glover. En die fans van Marvel juichen: eindelijk komen de filmrechten op X-Men en Fantastic Four, die Fox bezat, terug bij Marvel Studios. Maar hebben we wel een reden om te vieren?
De films van Marvel Studios berusten stuk voor stuk op dezelfde formulaïsche structuur. Hoe graag we als fans deze personages ook zien schitteren op het witte doek, spanning en verrassing ontbreken omdat we op elk moment weten wat er gaat komen en hoe de film uiteindelijk eindigt. Het is saai en we zijn klaar voor iets nieuws. Iets nieuws dat Disney mondjesmaat toelaat, zoals Taika Waititi met zijn Thor: Ragnarok, en iets nieuws dat we vooral zagen bij de laatste paar X-Men-films van, jawel, Fox.
Je kan Fox terecht verwijten dat ze het potentieel van de Fantastic Four-film met de fantastische jonge cast bestaande uit Michael B. Jordan, Miles Teller en Kate Mara verkwist hebben, of hoe ze van X-Men: Apocalypse het zoveelste grijze CGI-spektakel gemaakt hebben.
Je kan ook niet ontkennen dat ze met Deadpool een gloednieuw soort superheld op het witte doek toverden en dat ze met Logan een heel kleine film uitbrachten. Een stripverfilming doordrenkt van wat comics zo speciaal maakt, waarin de fakkel doorgeven en in het reine komen met je verleden zo mooi in beeld gebracht is dat geen enkele fan droog de cinema uitliep.
Daarnaast vergeten we soms dat Fox momenteel niet één, maar wel twee televisieseries produceert gebaseerd op de X-Men. Legion op FX gaat dit jaar zijn derde en laatste seizoen in. De breinbrekende serie van Fargo-maker Noah Hawley tart alle wetten van superheldenfictie en kiest volop voor stijlvol experimenteren in de plaats van voor een herkenbaar narratief. The Gifted toont dan weer wat de X-Men uniek maakt zoals de films zelf dat niet meer kunnen.
Deadpool schitterde op de dag van de overname op de website van Disney, maar hij is vooralsnog het enige overblijfsel van de superhelden van Fox. X-Men: Dark Phoenix komt er nog aan met een koerswijziging in de marketingcampagne, en rond de release van New Mutants blijft het ondertussen veel te stil. En op de Gambit-film met Channing Tatum en die rond Kitty Pryde van Brian Michael Bendis hoeven we zeker niets meer te wedden.
De films met Ryan Reynolds haalden bakken geld binnen en dat blijft ook het enige doel van de allesopslorpende veelvraat. De 21 films in het universum van de Avengers volgen stuk voor stuk dezelfde plotstructuur, zien er bijna allemaal hetzelfde uit en laten ook nog eens dezelfde indruk na. Maar ze verdienen geld, dus waarom zou Disney sleutelen aan de formule? Waarom zou Disney ooit nog experimenteren met iets wat niet kapot is? De kans is klein dat de X-Men en Fantastic Four-verfilmingen ons in de toekomst ooit nog zullen wegblazen.
Veel belangrijker dan het verlies van wat wij als fans willen zien, zijn de mensen die hun job kwijt zijn door de overname. Alleszins 7500 werknemers van het filmbedrijf moeten na een jaar van onzekerheid vaarwel zeggen tegen hun job. De gevolgen daarvan zijn duidelijk voelbaar in de marketingcampagnes van de aankomende films van Fox.
Het is moeilijk om een toekomst rooskleurig te zien waarin Disney naast Marvel en Star Wars ook Planet of the Apes, Alien, Avatar, The Simpsons, Atlanta, Bob’s Burgers en een hele reeks aan andere culturele iconen bezit. De grootste schrik die je moet hebben als filmliefhebber, bingewatcher of superheldenfan is homogeniteit. En met hetzelfde miljardenbedrijf dat nu alles bezit waar je zo graag naar kijkt, wordt die angst wel eens realiteit.
