Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Devil May Cry 5

Devil May Cry 5 review: Boom Boom Pow!

Don’t crap yourself. He likes to kill demon things.” Het is een quote uit de begingeneriek van Devil May Cry 5 en het is waarschijnlijk één van de beste om de game mee te beschrijven. De laatste telg in het Devil May Cry-universum is er werkelijk eentje geworden om u tegen te zeggen. We banen ons opnieuw een weg doorheen het demonenrijk samen met Dante, Nero en nieuwkomer V.

Ontwikkelaar: Capcom
Uitgever: Capcom
Platform: Xbox One, PlayStation 4, pc
Aantal spelers: 1
Release: 8 maart 2019

Reviewexemplaar bekomen via uitgever, op PS4.

Devil May Cry 5
© Capcom

Onbegrensde epiek

Je hebt weinig nodig om Devil May Cry 5 te begrijpen. Het is een game die over-the-top badassery, chaos, explosies en demonengenocide centraal stelt. Het eerste moment van de game staat nu al in mijn geheugen gegrift als één van de beste openingsscènes die een game me ooit te bieden had. Zonder iets te spoilen, is het een scene waarvan John Wick tranen in de ogen zou krijgen van emotie.

“I am without a name. I am power absolute.”

Urizen, baddie van dienst en tevens gezelligste thuis

Jep, Devil May Cry 5 gaat hard. En dat is een positieve evolutie. Het lijkt alsof Capcom volmondig de controverse rond de vorige iteratie besefte en moedwillig Nero als een feniks doet herrijzen uit de assen van de reviews van DMC. Met succes, nota bene.

Devil May Cry 5
© Capcom

Devil May Cry 5 is immers een gigantische upgrade, maar nog steeds dezelfde Devil May Cry-goodness. Namelijk allerhande demonen aan gort meppen, schieten, spietsen, doormidden klieven en gewoonweg opblazen in onheilige combo’s met een epische metal soundtrack op de achtergrond. Bang Bang Bang, pull my Devil Trigger indeed.

Tja, wat zou je anders doen als je je ledematen verliest dan het vervangen door een cybermoordmachine

Het verhaal gaat verder waar het eindigde na Devil May Cry 4. Nero is terug van weggeweest, maar deze keer met een massief anti-demonenwapen (passend genaamd Devilbreaker) als vervanger voor zijn verloren arm. Tja, wat zou je anders doen als je je ledematen verliest dan het vervangen door een cybermoordmachine? Dante, een likje ouder, een likje meer badass. En dan het nieuwe personage V, dat niet zelf vecht, maar aan de hand van zijn demonische handlangers. Oh my. Samen trekken ze ten strijde tegen de mysterieuze Demonenkoning Urizen, die een onverbiddelijke schokgolf demonische kracht loslaat op de mensenwereld. 

Hak, vlam, pieuw

Devil May Cry V is werkelijk een ongeremd plezier om te spelen. Het was al sinds Monster Hunter World geleden dat ik mezelf nog zo verloor in een game. De drie speelbare personages hebben elk hun eigen speelstijl en interessante unieke combinaties, die je dient vrij te spelen door, je raadt het al, enorm veel demonen op obscene, maar tegelijk diverse, manieren aan hun einde te brengen. Je spiest, hakt, klieft, doorboort en explodeert elke horde onverlaten die op je afkomen. De combat is uiterst vloeiend uitgewerkt, met een uniek en diepgaand combo-systeem dat gemakkelijk te leren is, maar moeilijk te masteren. Continu afklokken op SSS-rank (de hoogste graad van demoonmoordpracht) is een regelrechte uitdaging, die de nodige training en kennis vergt van de vijanden in kwestie. We sidderen en beven als we denken aan de Heaven & Hell-moeilijkheidsgraad. Want ja hoor, ook deze modes, die iconisch zijn voor Devil May Cry, zijn terug van weggeweest. De unieke uitdaging om geen enkele hit te incasseren tijdens het hele verloop van het spel geeft wederom een Platinum Trophy die het nodige respect zal afdwingen in de community. Voor ons blijft het voorlopig een verre droom.

Devil May Cry 5
© Capcom

De herspeelbaarheid van Devil May Cry 5 blijft een meerwaarde. Iets wat weinig andere spellen succesvol uitvoeren.

Het hart van Devil May Cry 5 zit duidelijk in de diepgaande combat, maar het sterke level-design mag zeker niet onderdoen. Hoewel de levels vrij lineair in elkaar zitten, is er in elk hoekje en gaatje wel een power-up of zelfs secret mission te vinden, waarin je kleine puzzles doorstaat, die je op hun beurt weer versterken. Waardoor je elk level met elk personage tot in de kleinste uithoek wilt uitpluizen. Slim gespeeld, want deze game teert op het feit dat je het veel gaat herspelen. Op zoek naar grotere glorie, power-ups en passende epiek. De herspeelbaarheid van Devil May Cry blijft een meerwaarde. Iets wat weinig andere spellen succesvol uitvoeren. Maar dat is tegelijk ook een valkuil, want niet iedere speler vindt deze manier van gamen bevredigend.

Bloody hell

Grafisch is Devil May Cry 5 een genot voor het oog, met bloed dat innig van het scherm lijkt te spatten. Met daarbovenop snelle laadtijden die games als Jump Force het schaamrood op de wangen doet krijgen. Hoewel veel gevechten snel chaotisch kunnen worden, verloopt het op het scherm nog steeds erg smoothly, zonder enige frame drops op de normale PS4, iets wat voor een game van dit kaliber erg bewonderenswaardig is. Camera is straightforward en simpel, zonder weinig frustraties. Dit is deels te wijten aan het lineaire level design.

Devil May Cry 5
© Capcom

En dit alles op een geweldige soundtrack, die heerlijk opzwepend is en je als speler steeds verder lijkt te pushen om de vijanden verder te molesteren. Zelfs al zijn ze zo dood als een pier. Er is duidelijk veel tijd en moeite gestoken om een soundtrack te bouwen, die slim inspeelt op de gebeurtenissen in de cutscenes, level designs en fases van een bossbattle. Het is niet toevallig dat de soundtrack van Devil May Cry 5 drie cd’s bevat. Oh, wie Devil May Cry nog niet kent, die kan alvast smulllen van een 12 minuten-durende explainer over de verhaallijn. Gewoon te activeren vanuit het startmenu. Handig, niet?

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels