Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

sega mega drive classics art

Sega Mega Drive Classics review: Sega does what Nintendon’t

Retro games zijn in. Je kan er niet omheen. Vier op de vijf indie-games ziet er tegenwoordig uit alsof het uit het 16-bit tijdperk komt. Het is dan ook logisch dat de uitgevers met een rijke catalogus aan games uit deze periode er alles aan doen om hiervan een graantje mee te pikken. De ene doet het door een klassieke console in mini-formaat uit te brengen, de andere schermt zijn catalogus af achter een abonnementsdienst en Sega, die bundelen gewoon een quasi-volledige Mega Drive-bibliotheek in één game.

Ontwikkelaar: D3T Limited
Uitgever: Sega
Platform: Nintendo Switch (eerder verschenen op PS4 en Xbox One)
Aantal spelers: 1-2
Release: 6 december 2018

Reviewcopy op Switch bekomen via uitgever.

De Sega Mega Drive, in de VS bekend als de Sega Genesis, was de opvolger van Sega’s eerste console, de Master System. Het systeem was geen succes in het thuisland Japan, waar Nintendo in de jaren negentig de plak zwaaide. Maar dankzij de vele ports van populaire arcade-games en de marketing die het systeem profileerde als het “coole” systeem kreeg de Mega Drive toch voeten aan de grond in de VS en Europa. Zo had de Mega Drive een versie van Mortal Kombat waar wél bloed in voorkwam en kocht Sega de rechten om een Michael Jackson-game uit te brengen. De console-oorlog nam epische proporties aan, met reclameslogans als “Genesis does what Nintendon’t“.

Sega

Waar voor je geld

Het is ironisch dat deze collectie meer dan 20 jaar later verschijnt op de Nintendo Switch.

Het is dan ook bijzonder ironisch dat deze collectie meer dan 20 jaar later verschijnt op de Nintendo Switch. Sega en Nintendo hebben natuurlijk al enkele jaren de strijdbijl begraven en vele van hun games verkopen nu bijzonder goed op de consoles van de voormalige aartsrivaal. Het is ook treffend dat Sega opnieuw doet wat Nintendo niet wil, een collectie van klassiekers uitbrengen voor een schappelijk prijsje. De Virtual Console is niet meer en het enige wat we momenteel krijgen van The Big N is een langzame drip feed aan NES-klassiekers als we een abonnement nemen op hun online service.

Sega

Zelf al ontbreken er enkele klassiekers, dan nog is deze collectie absoluut zijn geld waard.

Nintendo heeft natuurlijk gekozen voor een andere strategie die hen veel lucratiever uitkomt. Zelf ben ik de trotse bezitter van een NES Classic Mini én een SNES Classic Mini. Maar als je kijkt dat je voor die laatste al gauw €80 moest neertellen, voor slechts 21 games, dan geeft het toch een wrang gevoel dat deze Sega Mega Drive Classics met als ik goed kan tellen 53(!) games voor slechts €30 beschikbaar is. Natuurlijk krijg je er geen fancy mini-console bij. Maar ook dat is geen garantie voor succes meer, getuige Sony en het fiasco dat de PlayStation Classic is. Zelfs al ontbreken er enkele klassiekers zoals Ecco The Dolphin of Michael Jackson’s Moonwalker (deze laatste ongetwijfeld omwille van licentieproblemen), dan nog is deze collectie absoluut zijn geld waard.

Puike emulatie

In de plaats daarvan neemt Sega je mee naar je virtuele jeugdkamer uit de jaren ’90. Daar wacht een oude CRT-televisie je op samen met een boekenkast vol Mega Drive-games. Het is een leuke manier om de games te presenteren en is misschien niet zo snel als je vlug wil wisselen tussen titels, maar loopt wel over van charme. Zo zijn de geluidsopties beschikbaar door naar de stereo in de kamer te gaan en kan je de online modus activeren via de aanwezige telefoon. Als je naar de console gaat, krijg je verschillende emulatiemogelijkheden ter beschikking.

Sega

Ondanks alle visuele snufjes moet ik toegeven dat ik de games liever speel zoals ze zijn.

De emulatie in deze collectie is trouwens puik werk. Alles speelt net zoals je het herinnert uit je kindertijd. Bovendien hebben we enkele extra opties ter onzer beschikking, zoals het een heruitgave beaamt. Je krijgt de optie tussen een naakte emulatie, het toevoegen van verschillende effecten zoals pixel scaling en scanlines. Je kan de games in fullscreen spelen of met borders, die je ook zelf kan kiezen. Ondanks al deze visuele snufjes moet ik eerlijk toegeven dat ik gewoon blij ben dat de emulatie zijn werk doet en speel ik de games liever zoals ze zijn. Waar ik dan wel weer fan van ben, is de rewind-optie waarmee je op elk moment een stukje kan terugspoelen wanneer je de zoveelste flater in een volgens de huidige maatstaven veel te moeilijke game zoals Alex Kidd in the Enchanted Castle een fatale blundert hebt begaan. Nee, ik vind het niet valsspelen. Laat me gerust. Ook de toegevoegde achievements zijn een leuke touch.

Terwijl Sega met de Sega Ages-reeks een soort van Criterion Collection voor retro-games op poten wil zetten, kiest de uitgever hier resoluut voor een prijs/kwaliteit-collectie. En ja, er ontbreken een aantal klassiekers, maar dat ga je hebben met elke collectie waarvan de licenties van enkele games niet meer in handen zijn van de originele uitgever. Sega Mega Drive Classics doet ons dan ook heimelijk hunkeren naar eenzelfde collectie van Nintendo. Maar daar zullen we waarschijnlijk gewoon opnieuw een mini-console moeten voor kopen.

Tijdloos

Tijdloos
4 5 0 1
Een collectie om ú tegen te zeggen. Sega verzamelt de beste Mega Drive-games en emuleert deze op sublieme wijze op de huidige generatie consoles. Enkele klassiekers ontbreken, maar zo gaat het nu eenmaal bij iedere compilatie. Wat extra snufjes hier en daar zijn welkom, maar soms ook overbodig. Wat hadden we dit Nintendo ook graag zien doen.
Een collectie om ú tegen te zeggen. Sega verzamelt de beste Mega Drive-games en emuleert deze op sublieme wijze op de huidige generatie consoles. Enkele klassiekers ontbreken, maar zo gaat het nu eenmaal bij iedere compilatie. Wat extra snufjes hier en daar zijn welkom, maar soms ook overbodig. Wat hadden we dit Nintendo ook graag zien doen.
4/5
Total Score
Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels