Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Mario Tennis Aces review: rake smash

De vreemdste eigenschap van het Mushroom Kingdom is niet dat het hele landschap weg heeft van een psychedelische koortsdroom. Noch is het dat zowat alle gebruiksvoorwerpen en wapens er gezichten en emoties hebben. Neen, het meest bizarre fenomeen alginds is hoe de staatshoofden, prinses-regenten en oorlogshelden van Mario’s wereld regelmatig hun vele bloederige conflicten opzijzetten om samen gezellig te gaan sporten. In Mario Tennis Aces betreedt het grootste stelletje ongeregeld in videogames voor de zevende keer het tennisveld. De zesde keer (Mario Tennis: Ultra Smash voor Wii U) viel flink tegen, dus de vraag is of dit nieuwste deel de langlopende serie in ere kan herstellen.

Uitgever: Nintendo
Platform: Nintendo Switch
Aantal spelers: 1-4
Release: 22 juni 2018

Review met eigen exemplaar.

Mario Tennis Aces is uiteraard meer dan gewoon een tennisgame, net zoals Mario Kart meer is dan gewoon een racegame. Het nobele spel der tennis ligt aan de basis van de gameplay, met slices, lobs, topspins, flats, dropshots, leap shots, service aces, return aces en heel wat heen-en-weer gespurt. Dit fundament, dit bassisspel, voelt erg solide aan en hanteert een perfect tempo, wat het op zich al een genot maakt om te spelen. Het is goed dat men per match of toernooi kan opteren voor dit pure tennis, want vanaf we voor de standaard speelstijl kiezen, vindt Aces een heel nieuwe sport uit. Een krankzinnige, levensgevaarlijke sport.

Kanonskogels en gebroken rackets

De standaard speelstijl heeft veel weg van een vechtspel.

De standaard speelstijl heeft veel weg van een vechtspel, met een energiebalk die opvult naargelang de manier waarop men de bal over het net speelt. Die energie kan gebruikt worden om de tijd te vertragen en om Zone Shots uit te voeren. Een Zone Shot consumeert een derde van de energiebalk en ramt de bal met een enorme rotvaart naar een door de speler gekozen stuk court. Als de ontvanger deze kanonskogel niet kan onderscheppen met een goed getimede return wordt diens racket beschadigd.

Met een volledige energiebalk is ook een Special Shot mogelijk, een zwaardere variant van de Zone Shot, die voorafgegaan wordt door een dansje en meer weg heeft van een neerstortende komeet dan van een kanonskogel. Een Special Shot moet met niets minder dan perfecte timing teruggekaatst worden, op straffe van een gebroken racket en een personage dat met veel geweld het veld af vliegt. Iedereen heeft maar een bepaald aantal rackets bij zich, dus wie iets te veel Zone en Special Shots incasseert verliest de match. Tenslotte zijn er ook nog de Trick Shots, waarbij de personages met een flick van de rechterstick een paar meter naar links, rechts, boven of onder springen/vliegen/glijden/moonwalken.

Zootje ongeregeld

Mario Tennis Aces biedt een vrij divers roster van personages aan, bestaande uit de bekende vaste waarden en een paar krankzinnige figuren die men niet echt zou verwachten op een court (zoals bv. een verdomde Chain Chomp). We noemen het roster divers omdat elk personage tamelijk anders speelt, met unieke en uiteenlopende stats op gebied van kracht, snelheid, bereik en techniek. Wie graag zijn of haar eigen Mii gebruikt, is er spijtig genoeg aan voor de moeite. De personages bezitten ook slechts één kleurpalet, waardoor matches met twee dezelfde personages onnodig verwarrend worden. Gelukkig is Camelot van plan om de komende maanden gratis een respectabel aantal nieuwe speelbare figuren toe te voegen.

Het aantal beschikbare courts is bijzonder mager, met slechts één echt stadium en een handvol onconventionele tennisvelden. Het stadium wisselt wel bij elke match van ondergrond (gras, gravel of hardcourt) en is een bijzonder sfeervolle bedoening, met opzwepende muziek en tientallen toads, goomba’s, koopa troopa’s, shy guys en wat nog allemaal, die vrolijk supporteren voor hun favoriete Nintendo-figuur. We stellen ons hierbij wel ernstige vragen bij de geestelijke gezondheid van toads die hun gezworen aartsvijand Bowser toejuichen.

De onconventionele courts bevinden zich in en op spookhuizen, bergtoppen, zeilschepen, oude ruïnes en diepe wouden. De ondergronden bestaan hier uit baksteen, hout, zand en veel te lang gras. Daarnaast worden ze geplaagd door extra gevaren zoals spookspiegels die in de weg vliegen, een grote mast in het midden van het veld, onnozelaars die te pas en te onpas het veld oversteken en piranhaplanten die ballen opvreten en op onverwachte wijze terug uitspuwen. Deze gevaren kunnen uitgeschakeld worden, waardoor deze velden kunnen dienst doen als min of meer normale tenniscourts.

Misbaksel van een verhaal

Een absoluut misbaksel van een verhaal dient als excuus om Mario en Toad alle hoeken van een door tennis geobsedeerd eiland te laten verkennen.

Ook qua spelmodes is Mario Tennis Aces vrij mager. De kern van het singleplayergebeuren is (volgens Nintendo’s marketing alleszins) Adventure Mode, een drie à vier uur durende marteling van een verhaalmodus. Een absoluut misbaksel van een verhaal (iets met een kwaadaardige tennisracket) dient als excuus om Mario en Toad alle hoeken van een door tennis geobsedeerd eiland te laten verkennen. Daar komen een hele hoop challenge-missies en baasgevechten bij kijken, die zonder twijfel zullen zorgen voor heel wat gebroken Switches, gebroken televisies en gebroken geesten.

De missies zijn niet onmogelijk en eigenlijk niet eens zo moeilijk, maar ze zijn compleet en volledig onplezierig. De CPU speelt vaak vals en de uitdagingen zijn saai en frustrerend, tot op het punt dat ze voltooien vaak een kwestie is van geduld en geluk. Mario verdient exp. en levelt tussen de missies door, maar dat heeft nauwelijks een voelbaar effect. Dat er geen simpele “retry”-knop beschikbaar is en je je bij elke faling opnieuw door een outtro- en introfilmpje moet worstelen, zal zonder twijfel heel wat bloed doen overkoken.

Online toernooien

Neen, dan spenderen wij liever tijd in de Tournament-modus. In de online toernooien start je eerst tegen een willekeurig iemand in de eerste ronde. Win je, dan ga je naar de volgende ronde en speel je tegen een willekeurig iemand die ook de vorige ronde voorbij is. Verlies je, dan ga je terug naar de eerste ronde. Hoe vaak en hoe goed je de toernooien speelt, beïnvloedt je score en ranking, die voor elke maand apart worden bijgehouden. Dit is waar de prachtige gameplay van Mario Tennis Aces echt kan stralen. De vlotte matchmaking en het al even vlotte spelgevoel zorgen ervoor dat je niet snel de controller zal neerleggen als je eenmaal punten begint te rapen. Er is ook een singleplayer-variant, waarbij maximum één menselijke speler een simpel knockout toernooi speelt tegen zeven computertegenstanders.

Ondanks een aantal minpunten verheft de ontzettend sterke gameplay Mario Tennis Aces toch tot een dikke aanrader.

Tenslotte is er nog Free Play-mode, waarin je de regels min of meer zelf kan bepalen. Het is hier dat je moet zijn om samen met vrienden in de zetel te spelen. Dit kan één tegen één zijn, met twee tegen de CPU of twee tegen twee. Online dubbelspel met een vriend tegen twee vreemden is hier ook mogelijk, hoewel we enkel in het weekend succes hadden met het vinden van tegenstanders. In de meeste modi bestaat een volledige match trouwens uit maximum drie games. Dit is op zich het perfecte tempo voor dit hectische en snelle spel (zeker in online toernooien), maar het is toch een beetje bedenkelijk dat de mogelijkheid om een volledige tennismatch te spelen niet eens aanwezig is.

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels