Deprecated: The PSR-0 `Requests_...` class names in the Requests library are deprecated. Switch to the PSR-4 `WpOrg\Requests\...` class names at your earliest convenience. in /data/sites/web/geeksterbe/www/wp-includes/class-requests.php on line 24
De 8 beste films van 2018 tot nu toe - Geekster
Geen categorie

De 8 beste films van 2018 tot nu toe

We zijn halverwege het jaar en dat betekent dat het tijd is om alvast eens op te lijsten wat de beste films van de voorbije zes maanden waren.

Naast de logische keuzes zoals Oscarwinnaar The Shape of Water en het langverwachte Avengers: Infinity War bevat mijn lijstje met de beste films tot nu toe ook enkele verrassingen. A Quiet Place heeft me helemaal overrompeld en bij Solo: A Star Wars Story waren mijn verwachtingen zo laag dat de film me aangenaam verraste. En mocht je je afvragen waar in hemelsnaam Deadpool 2 is, die heb ik nog niet gezien.

The Shape of Water

De grote Oscarwinnaar zal ongetwijfeld ook opduiken in het eindejaarslijstje van elke filmliefhebber. The Shape of Water is, net zoals El Laberinto del Fauno, een sprookje zoals alleen Guillermo del Toro ze kan vertellen. Het liefdesverhaal van een dove vrouw en een vismonster leerde me dat je verliefd kan zijn op een film. Ik ben gesmolten in mijn bioscoopstoel. Lees hier onze recensie.

Lady Bird

De perfecte coming of age-film bestaat en de naam ervan is Lady Bird. Greta Gerwig kroop voor de verandering eens achter de camera en schreef een melancholische tienerfilm over opgroeien in haar thuishaven Sacramento. Vervang Sacramento door je thuisstad en iedereen herkent zichzelf erin. Zoals Elien zei in haar review: echter kan het niet.

The Incredibles 2

De superheldenfilm van het jaar is voor mij niet Avengers: Infinity War, maar wel het langverwachte vervolg op The Incredibles. Het spannende, prachtig uitziende verhaal van het vervolg is niet zo vernieuwend als de technologie erachter. The Incredibles 2 volgt netjes de paden die de eerste film ervoor had uitgestippeld en soms is dat net wat we willen. Lees onze recensie en bekijk de film daarna nu in de bioscoop.

A Quiet Place

John Krasinski toont met het intense A Quiet Place dat hij veel meer is dan enkel Jim uit The Office. Samen met zijn vrouw Emily Blunt maakte hij een van de meest intense bioscoopbezoeken in tijden. De afwezigheid van geluid is nog nooit zo fel aanwezig geweest. Ik stapte zonder voorkennis de zaal binnen en werd totaal overdonderd door de setting, de vertolkingen (Blunt kan elke rol aan) en vooral de beklemmende sfeer. Ontdek mijn volledige mening in mijn recensie.

Avengers: Infinity War

Avengers: Infinity War is en blijft een superheldenfilm zoals er zoveel zijn, maar alles draait natuurlijk rond de samenkomst en interactie van alle helden die we nu al zoveel jaar volgen. Thanos is eindelijk de sterke slechterik, die nooit te vinden was in de vorige films van Marvel, waarvan zijn acties toch enkele harten in de zaal deden stilstaan. Lees hier de review van Davy van Avengers: Infinity War.

Solo: A Star Wars Story

Ik weet dat ik hiermee mijn eigen geloofwaardigheid doorprik, maar ik heb ongelooflijk genoten van Solo: A Star Wars Story. De tweede spin-off van Star Wars is visueel verrassend fris, met fantastische kostuums en knipogen. Het plotgedreven verhaal is geen hoogvlieger en de film komt niet in de buurt van de vernieuwing die The Last Jedi bracht, maar de Star Wars-wereld is weer dat beetje interessanter en diverser geworden. Lisa De Vriese tekende voor ons haar mening.

Annihilation

We moeten gewend worden aan het feit dat mooie filmreleases nu soms niet meer op het grote scherm verschijnen. Annihilation is zeker niet de eerste filmproductie van Netflix (of toch een film waarvan ze de distributierechten achteraf hebben overgekocht), maar het is wel de speciaalste. Annihilation is sciencefiction in zijn puurste vorm, gebaseerd op de boeken van Jeff VanderMeer en eigenlijk gewoon een film die je best zelf ontdekt. Nog niet overtuigd? Lees dan onze review.

Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

Three Billboards Outside Ebbing, Missouri gaf in januari het startschot voor een fantastisch filmjaar. In Bruges-regisseur Martin McDonagh verzamelde voor zijn zwarte komedie een topcast. McDormand, Rockwell en Harrelson deden me evenveel lachen als ze me de tranen uit mijn ogen deden vegen. Ik wist niet dat ik zo veel kon voelen in twee uurtjes tijd. En Elien ging helemaal akkoord in haar recensie.

Matti Meurisse

Onderweg van de tv naar de cinemazaal met een comic in de hand.

Recent Posts

No Rest for the Wicked early access preview: een frisse wind?

Moon Studios, de ontwikkelaar van de briljante games Ori and the Blind Forest en Ori…

2 dagen ago

De Kiekeboes 1 review: een nieuw begin

In september 2023 verscheen het 164ste album van de Kiekeboes met de titel Seizoensfinale. Het…

3 dagen ago

Final Fantasy XVI – The Rising Tide DLC review: natte droom

Square Enix beloofde op de Game Awards 2023 niet één maar twee DLC's voor Final…

4 dagen ago

Abigail review: dansend kat- en muisspel

Opgepast, M3GAN. Na een dansende robot brengt horrorprent Abigail ons een nieuw dansend monster, nu…

4 dagen ago

The Fall Guy review: liefdesbrief aan stuntmannen en -vrouwen

Wanneer een voormalig stuntman regisseur wordt, kan je verwachten dat z’n films garant staan voor…

5 dagen ago

The Woman In The Wall review: de horror van het verleden

Toen ik de aankondiging voor deze reeks vorige zomer zag op BBC, leek het eerder…

1 week ago